WHAT'S LEFT BEHIND(LEO STORY)

32

I wasn't there, I know that for a fact. Wala ako ng kailangan niya ako bilang kaibigan. Sa totoo lang isa ako sa naging problema nila, ako ang dahilan ng pagkakasira nila noon. Pero ginawa ko lang yun dahil mahal ko siya at alam ko na may iba pang nanliligaw noon kay Shiela.

But hearing those things from him made me confused. Hindi yun ang inaasahan ko, o ganun ba talaga ang akala ko? Mali ba ako ng pagkakaintindi sa nararamdaman niya noon?

Or is he acting up right now to hide his pain from me knowing na pwede akong maguilty?

But then again I erased that thought in my head. Kilala ko si Leo, at alam ko na ngayon ay kailangan niya ako.

He need a friend.

May pait na dumaan sa dulo ng dila ko sa  salitang kaibigan. I'm always like that to him. A friend.

"bakit sinabi mo yun sa kanya? Are you doing some revenge at my expense?" kunot ang noo na bumaling ito sa akin.

"I'm not that skin-deep, and do you really think I will waste my time for that thing?" hindi ako nakaimik lalo na at mukha naoffend ko ata siya sa sinabi ko.

Ang daldal ko kasi!

Humarap ito sa akin at binigay ang buong atensyon nito sa akin maging ang itsura nito ay seryoso.

I gulped.

"ibig bang sabihin hindi ka naniniwala sa mga sinabi ko sa kanya about you?" I looked away of what he said.

He shook his head and took a deep breath.

"do I need to believe you? I mean what's the point diba?" hindi sigurado ang tono ko nang tanungin ko yun sa kanya.

With his poker face he looked at me.

"There it is, your doubt for my words and your fear of getting hurt because its me."this time I can hear from his voice his disappointments.

Nauna na itong lumakad, tinapik sa balikat ang naghihitay na si Dan na nang makita kami ay agad na umayos ng tayo mula sa pagkakasandal nito sa upuan.

"anong nangyari dun?" Dan asked ng lagpasan lang siya ni Leo at nauna nang umalis.

I sighed.

"I think I hurt him.."bulong ko.

"so, aware ka na ngayon?" kumunot ang noo ko kay Ricky pero ng sikmuraan ito ng pabiro ni Art ay nagpeace sign na ito sa akin.

Nagtatakang pinagmasdan ko ang dalawa habang pasakay sa kanilang mga sasakyan.

"hatid na kita."Dan offered.

"hindi na--"

"I insist! Kaya tara na!" wala na akong nagawa ng hatakin ako nito pasakay sa kotse nito.

Tinignan ko naman ang kotse ko na maiiwan nanaman sa parking lot ng school.

"huwag ka mag alala mamaya lang nasa bahay niyo na yan.."he said while smirking.

"babalikan mo?" tudyo ko dito.

"nope!"

"so paano ka nakakasiguradong may mag uuwi ng kotse ko sa bahay?" tinaasan ko siya ng kilay pero tumawa lang ito ng pagak.

"I just know!" he laughed na parang may naalala na nakakatawa.

I shrugged my shoulders to him, as long as makakauwi ang kotse ko sa bahay ay ayos na sa akin yun. Baka mag uutos lang ito ng tao sa kanila para iuwi ang sasakyan ko.

Nang makarating kami sa bahay ay napanganga ako ng makitang nakapark na ang kotse ko sa tapat ng bahay namin. Napanganga ako ng bumaling kay Dan na humahalakhak pa.

"Well, that's fast.."he commented.

"how did you do that?!"gulat na baling ko dito.

"do what?" nagtaka naman ito sa akin.

"na ipahatid agad ang kotse ko di--"

"it's not me.."he cut me off.

"then who?" naguguluhang tanong ko dito.

He grinned at me at nagkamot ng baba bago pumikit na parang nag iisip.

"hindi mo ba talaga alam?" binalik nito sa akin ang tingin this time ay nanunuya na rin ang tingin nito pati ang ngisi.

"sino nga?!" inis na bulalas ko.

"lagi namang siya diba?" he answered.

"alam ko na laging may nag uuwi ng kotse ko kapag sinasabay niyo ako nila Art so who is it this time at ang bilis."naiinis na talaga ako ayaw pa sabihin.

"it's Leo.."ang tangkang pagwawala ko sa inis ay natigil sa narinig kong pangalan.

"I think its time for you to know that it's always him.." he stated.

"why would he do that?" hindi makapaniwalang tanong ko dito.

"why do you think?" he questioned me back.

Tanong na kahit ako ay duda sa magiging sagot ko.

There it is, your doubt for my words and your fear of getting hurt because its me.

Napakurap ako ng maalala ang mga sinabi nito kanina. Ganun na ba ako katakot?

I'm so afraid of what I think I'm feeling that I'm neglecting every sign?

Sign of what? Love?

Oh come on!

He will never be inlove with me. But then what if he's really feeling something towards me?

Now I'm totally confused.