39

48 1 0
                                    

Nasa ospital ako at dalawang araw na pinaconfine ni dad. Para daw makapagpahinga ako at dahil sa natrauma ako sa nangyari.

I can't talk.

Ni hindi ko magawang tumingin sa mukha ng team.

"hey.."si Mori.

"aren't you going to talk to your friends?"he asked.

Nag iwas lang ako ng tingin dito bago muling pumikit.

"can't you talk to me then?"hindi parin ako sumagot.

He sighed.

Nagpaalam ito na lalabas at iniwan kami ni yaya. Tulog si yaya Imelda ng bumukas ang pintuan. Nanlaki ang mata ko ng mapagsino ang pumasok.

"why? Ayaw mo rin akong makita?" napayuko ako sa tanong nito.

Naupo ito sa tabi ko at huminga ng malalim.

"parang nung isang araw lang ang saya niya, ngayon ni kumain o lumabas ng bahay ay ayaw gawin.."naagaw nito ang atensyon ko sa sinabi.

"you wanna know who?"hindi ako sumagot dito.

He shook his head bago pumikit at hinilot ang sentido.

"pagong lang yun at torpe pero nasasaktan din yun at nag aalala sa iyo."nagtatakang tumingin ako dito.

"I'm referring to Leo.."nang marinig ang pangalan na yun ay tuluyan na akong napaiyak.

"what's wrong? You can tell me, nag away ba kayo? Anong ginawa niya?" Art held my hand to comfort me but it hurts me more instead.

"you can talk to me you know that.. Alam mong hindi ko tinotolerate ang mga kagaguhan nila kahit pa mga kaibigan ko sila.."wika nito sa banayad na boses.

Maybe.

I can trust him.

"I-I saw him.."bulong ko.

"where?" humarap na ito sa akin at seryosong tumingin sa mata ko.

"while the kitchen was on fire.."napangiti ito sa sinabi ko.

"he panicked ng marinig kay yaya Imelda na nasa loob ka kaya sumugod siya doon.."umiling ako dito na ikinakunot ng noo nito.

"pinalo niya ako, sa ulo.."nagsalubong ang kilay ni Art sa sinabi ko.

"ulitin mo nga ang sinabi mo, pinalo ka ni Leo sa ulo?" tumango ako dito.

"impossible Ange, kilala ko si--"

"akala ko rin kilala ko na siya, I have loved him kaya mas mahirap na tanggapin ito para sa akin but I saw him, kinulong niya ako sa nasusunog na kusina.."umiiyak na usal ko.

"are you sure it was him?" muli akong tumango habang humihikbi.

"hindi sa hindi ako naniniwala sa iyo, you maybe have reasons para masabi mo yan but don't you think it's impossible lalo pa at alam nating may gusto siya sa iyo.."he sounded doubtful.

"hindi ako sigurado dyan.."natahimik ito sa sinabi ko.

Tila malalim ang iniisip nito bago nagpaalam sa akin na aalis na. He promised na walang makakaalam ng sinabi ko kaya napayapa ako at kahit paano ay gumaan ang pakiramdam ko.

Nang makauwi ako sa bahay ay wala nang bakas ng sunog. Pinaayos daw agad ni dad para hindi ko na maalala pa ang nangyari.

Hanggang sa maglunes na at kailangan kong pumasok. I sighed.

Mori stopped studying in our school. Mas nag enjoy siya na kumuha ng lessons for photography sa isang private school.

"be safe.."bulong nito ng ihatid ako bago umalis.

Naglalakad ako sa hallway at paliko na sa kanang corridor nang mapansin ko si Ricky. Babatiin ko sana ito pero matipid na ngiti lang ang binigay nito sa akin bago nagmamadaling umalis.

What was that?

Nang makapasok ako sa room ay nakita kong si Art na ang katabi ko at hindi si Dan.

"sinabi mo ba?"nagdududang baling ko dito.

Nabasa ko ang inis sa mukha nito bago malakas na bumuntong hininga.

"nope.."maikling sagot nito.

"bakit sila ganyan?"nilingon ko ang team at napansing wala si Leo kaya nakahinga ako ng maluwag.

Iniiwasan nila ako.

"if you can't trust me it's fine Ange, you can't trust the team either it's okay, but trust your heart, it won't lie, alam nito at nararamdaman nito ang mga taong totoo sa iyo, huwag kang magpabulag sa takot.."medyo natamaan ako doon.

"kung hindi mo sinabi bakit ganyan sila?"he looked at me na mukhang nagtitimpi lang.

"you told us na ayaw mo kaming makausap sinubukan ko lang nung isang araw na kausapin ka, nandito lang ako sa tabi mo ngayon kahit ayoko dahil wala nang seat at nauna na si Dan sa pwesto ko sana, at isa pa hindi lang ikaw ang nahihirapan, maging kami naiipit dahil sa umpisa palang naman talaga siya ang laging nasasaktan hindi ikaw.."anas nito.

"huh?"nag uumpisa narin akong mainis sa inaasta nito.

"don't you think its too much? How could you accused him and put him to jail!" napapitlag na ako ng marahas na tumayo ito at nagwalk out.

Jail? Sino--Leo!

Napatayo rin ako at akmang hahabulin si Art nang magsalita si Dan.

"huwag ka nalang lumapit, galit yun dahil kaibigan natin ang tinalo mo, ay mali pala, yung pinagsisigawan mo dating mahal mo pala ang sinira mo, pareho lang kayo ni Misty, layuan mo na kami baka masaktan ka lang sa masasabi namin kasalanan pa namin, baka mamaya ipakulong mo din kami.."nanunuyang anas nito bago tumayo narin at naglakad palabas.

Pati si Ricky na nakamasid lang ay napailing nalang sa akin na para bang sinasabing disappointed siya sa akin.

Hindi ako yun!

Hindi ko ipinakulong si Leo kahit pa pinagtangkaan niya ang buhay ko.

WHAT'S LEFT BEHIND(LEO STORY)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon