"It's usually difficult to tell your feelings to people especially when they are the reason you are having that feeling. Like how it's so hard to tell someone I miss you.."
~~**~~
SAMANTHA
MGA katok sa pinto ang narinig ko. Tamad na tinungo ko at pinagbuksan ito.
"Hey," it was Layson.
Takang tiningnan ko ito.
"Its uhm. Guess you need to see this," anito at sumenyas sa baba. Sumunod nalang din ako dito. Unti-unting nakakarinig ako ng ingay na nagmumula sa may kusina. Nagtatanong ang mga matang napabaling ako kay Layson na ikinakibit-balikat lang nito.
"Bakit, Ma'am? Sobrang laki na ho bang kasalanan yon?" Automatikong napakunot-noo ako nang makilala ang nagmamay-ari ng boses na iyon.
"Ah... No. Hindi naman sa ganun, Kelly," pag-alo ni Laura dito.
"Pero bakit ho?" Panay hikbi naman ng isa.
What the hell is happening here? As I looked at Lau. Tila nakaramdam ito ng relief nang makita niya ako.
"Thank god, you're here," hawak sa dibdib pa nitong sinabi.
"What happened?" Mahina kong naitanong.
Napangiwi ito.
"Her fault," pambubuking ni Layson dito.
"Sammy, baby, hindi ko naman intensyon na magkakaganyan yan, swear," alanganing ngiti nito. "We just offered her a bottle of beer kanina. I thought, sanay siyang uminon," bulong nito.
"She actually did it on purpose. I heard the word paamenen that poor little girl," panunumbong naman ng katabi ko sukat at sinamaan ko ng tingin si Lau.
"Babe, naman! Laglagan?" inis na sikmat ni Lau dito.
"What?" Halatang hindi iyon naintindihan ng isa.
I sighed.
"I mean, you're sleepy right? Let's go? Sammy, mauna na kami ha? Ikaw na ang bahala kay Kelly," mapanuksong ngumisi ito saka hinila si Layson paalis sa tabi ko.
Naiwan akong nakatayo.
Guess, I've no choice.
Ano ba kasi ang naisip nito at nag-iinom?
Marahan akong napahakbang palapit dito. Nakatungo sa mesa ito. Don't tell me, tulog na ito?
"Hey, dwarf." Bahagya kong tinapik-tapik ang balikat nito. She's thin. Mukhang kinulang talaga sa malnutrition. Tsk.
Pupungas na nag-angat ito ng mukha. Mukhang nakatulog nga. Ngunit, di man lang niya nakuhang tingnan ako sa mukha dahil mabilis pa sa bula na nagsilabasan ang mga luha nito sa mga mata.
I tried to hush her. Pero wala pa ring silbi.
Ano ba kasing nangyayari sa kanya?
"Ma'am Lau, ano po ba ang dapat kong gawin?" Humihikbing ika nito. So, inaakala pa rin ng dwarf na to na ako si Lau. Tsk. Stupid talaga.
I sighed and decided to take a seat.
"Why? What did actually happened?" I have no cue what on earth she mean.
Napasigok pa itong napalingon sa gawi ko. Ewan, pero nang makita ko kung paano mag-pout ito. Bigla akong nakaramdam ng kakaiba. Like an urge to touch those lips.
"Bakit parang ka-boses nyo ho si Ma'am Sam?" Anito.
"Tsk. You're so stupid talaga," I mumbled.
BINABASA MO ANG
Loving Mayor Isagani's Daughter (Girl×Girl)
Novela Juvenil"Pinagbigyan kita sa gusto mo. Pero anong ginawa mo? Ito ba ang igaganti mo sa lahat ng paghihirap na ginawa ko para sa 'yo? Para mabigyan ka ng magandang buhay?" Galit na sinabi sa 'kin ng aking ama. "D-Dad." Napaiyak ako sa harapan nito. "I'll se...
