“’Cause I’m leavin… Never looking back again.”
[Candy]
Hinila ako ni Chrystal papalayo kay Xander.
“Chrystal ano ba?! Dahan-dahan lang naman…” Para akong tuta na hinihila ni Chrystal. Kitang-kita ko kahit side view na namumula siya. Galit? Kinikilig?
“Ano yung nakita ko kanina?” Tanong ni Chrystal.
“Asan? Kanina? Kami ni Xander? Ah… naisip ko kasi parang nagiging harsh na ako sa kanya this past few days, weeks and months. Ginawa ko na rin yun hihiling mo. At regalo ko narin yun sa inyo since, hindi na ako sa S.I.L.D magscho-school next year—” Biglang napatigil si Chrystal sa paghila sa akin.
“Ha?! ANO?! Bakit?” Tumingin si Chrystal sa mga mata ko.
“Ayaw kitang iwan pero nakakainis narin kasi si Xander. “
“Yun nga ang dahilan ng favor ko eh! Para maging okay kayong dalawa! Baka after nung pag-uusap niyo kanina maging okay na kayo. Please… Candy. Don’t leave me.”
“Sorry Chrystal but I don’t fit in there.”
Nakipagtalo pa si Chrystal bago siya naging okay or should I say na accept.
“Basta makisama ka kay Alex sa 3 months remaining.”
“Yup.” Ngumiti ako.
Tapos na ang Christmas break. Back to school na.
Kakapagod na mag-aral. Tinatamad na ako.
May tumakip sa aking mga mata. “Goodmorning Candy!” Kilala ko yung boses. Kaasaran ko kaya yan!
Tumalon siya sa aking harap.
“O, Lex. Sinikatan kaya yata ng araw ngayon… Nagkabalikan ang mga magulang mo?” Iba mukha niya ngayon, nakangiti—maaliwalas.
“Hoy! ‘Wag ka nga magpatawa!” Tumawa siya. Natatawa ako sa tawa niya. xD
“Hoy! ‘Wag ka nga rin nega!”
“Oy, ‘wag nalang Alex itawag mo sa akin. Xander nalang ulit! ^_^” Ngunit ang asungot.
“Gulo mo din no. Una tayong nag-away dahil diyan. Ngayon magpapatawag ka na naman.“ Gulo nitong isa. Bakla yata ang isip. “Pero sige…I also like calling you Xander.” I gave him a crooked smile.
“But!—allow me to call you Nips.” He gave the chase. Nag-isip ako for 1 minute.
“Sige!” Inabot niya kamay niya at nagshake hands kami.
[Alexander]
Ah! Bago ko makalimutan.
“By the way Nips! Meron ka na bang partner para sa Science project?”
“Sorry Xander pero baka wala pang partner si Chrystal. Kailangan ko siyang unahan. Baka mamaya mag maktol na naman yun.”
“Okay lang.” Sayang…
Maya-maya pumasok sina Ram at Chrystal. Oo, sabay silang pumasok.
“Hey dude.” Lumingon ako kay Ram. “Okay lang ba sayo na si Chrystal partner ko para sa Science project?” Grin on my face.
“Sure dude!” Humarap ako kay Nips. “Wala ka nang problema, wala na akong problema. Wala na tayong problema!”
“Nakainom ka yata ng energy drink ngayon no? Ang hyper mo…” Haha! Talaga?
Nahulog ballpen Nips at gumulong papunta sa ilalim ng aking upuan.
“Ako na kukuha.” Nag volunteer ako.
“Tenkyu Xander!”
“Announcement, calling all club officers, please proceed to the function hall right now. Thank you.”
Ayan tuloy kailangan ko mag-exit sa klase. Iniwan ko lang mga gamit ko.
Matagal ang meeting. Gusto ko nang umuwi. Ilang minuto nalang at uwian na… KRING!!
Bumalik na ako sa classroom namin parin kunin ang bag ko.
“AHH!” Napasigaw ako sa nadatnan ko, isang babaeng naglalampaso na may mahabang buhok na nakatakip sa mukha—si Nips lang pala.
“Na ano ka diyan?” Tinanggal niya ang buhok sa kanyang mukha.
“A-akala ko si Sadako.” Inaksyon niyang itapon ang lampaso sa akin.
“saan na mga kasama mo?” Tanong ko. Kawawa naman tong isang to. Mag-isa lang naglilinis.
“They left me…” With emotions niyang sabi. Nasa may pinto na ako ng maisipan kong kumuha ng walis at tulungan siya.
“Anong ginagawa mo?”
“Hindi ba obvious? Nagwawalis”
“Pero bakit ka nagwawalis? Hindi ka naman kasali sa cleaners for today.”
“Sinong maysabi na pag di ka cleaner for today, di ka na pwede tumulong sa paglinis?”
Ng maitapon ko na ang basura, may naisip ako.
“Nips, sakay ka dito sa lampaso. Laro tayo habang naglilinis.”
“Bata ka pa talaga no. Pero sige…” Hinila ko sa, una mahina pa, pabilis ng pabilis hanggang sa mahulog siya sa lampaso. Nabagsak yata pwet niya sa sahig.
“Aray…Masakit yun ah…” Tawa naman ako ng tawa habang inabot ko kamay ko so walang lakas kamay. Kaya everytime na humawak siya nahuhulog siya ulit or nabibitawan ko.
Sa wakas at natapos narin ang paglilinis at ang paglalaro. Paglabas namin ng room bumuhos ang malakas na ulan.
“Ba naman to. Wala akong dalang payong.” Tumingala siya sa kalangitan.
“Nips! Hatid na kita!” Pinayungan ko siya.
“Ah…Thank you Xander.”
Sa lobby ng orphanage. . .
“O Candy may bisita ka pala.” Bati ng isang madre.
“Hinatid ko lang po si Ni-Candy. Wala po kasing dalang payong.” Tatanga-tanga po kasi.
BINABASA MO ANG
Not a Fairy Tale at All
CasualeStory of an orphan girl--well she's really not an orphan. She just lives in the orphanage. Story of an immature and snobbish boy. But there's is still more of him. It is just needs to be unlocked. Story of a very, very generous and kind girl. She's...
