Borrowed Time

Borrowed Time 3

PRESENT:
(Guys nasa present pa din tayo! Don't get too excited guguluhin ko ang buhay ng dalawang ito nyahaha.. evil laugh)

"Sssssh.. please don't say sorry you make me the happiest man today hon.. I am so happy yet this is not the perfect venue for this kind of announcement honey"

Ramdam niya ang paglapat ng labi nito sa kanyang noo pababa sa kanyang ilong bahagya siyang nagulat at bahagya niyang tinulak ang binata. Hindi iyon ang unang halik sa kanya kung tutuusin ngunit iba reaksyon ng katawan niya sa pagkakataong ito. Halos mabingi siya sa lakas ng kabog ng kanyang dibdib.

"Sa tingin ko kasi buntis ako, 2 weeks na akong delayed"

Saad niya ulit sa lalaki.

Inalalayan siya nitong pumasok sa kotse at napagkasunduan nilang alamin kung totoo nga ang kanyang hinala at nakumpirma nila sa pamamagitan ng tatlong pregnancy test na lahat ay may dalawang guhit. Napaluha siya ng tuluyang napatunayan na tama ang hinala niya, late na siyang bumangon lately atsaka, tinatamad at naging mapili siya sa kanyang pagkain.

"Oh.. shit! Anong gagawin natin ngayon? Hindi pweding malaman ni Mama at Papa ang kalagayan ko Jay, ikakahiya nila ako at masasaktan nila ako hindi ito pwedi"

Maluha-luha niyang tugon sa lalaki ng makapasok sa kotse. Tinawagan niya kanina ang opisina na hindi siya muna makakapasok dahil masama ang pakiramdam iniwan muna niya sa sekretarya ang naiwang trabaho.

"Matatanggap nila ako sigurado ako doon, ano bang kinatatakot mo? I have a job, I have my own money and for pete's sake! Jossa I'm 35 years old and should be settling down now at sa susunod na tatlong buwan 30 kana, this child is just perfect kaya kong buhayin kayong mag-ina ko and my mom pati na rin si dad they would be the happiest grandparents on earth.."

Kung sa ibang pagkakataon ay baka kiligin at matuwa pa siya kung si Andrew ang magiging ama ng magiging anak niya.

"Hindi mo ako naiintindihan eh.. Jay makinig ka okay? Andrew and I are planning to get married okay? He is my everything! Mahal ko si Andrew at alam kong hindi mo ako mahal bilang isang babae kundi bilang isang kaibigan at kapatid, naiintindihan mo ba?"

Bahagya ng tumaas ang boses niya at nakita ang frustration sa mukha ng lalaki, umiling ito namumula alam niyang galit na ito dahil sa lakas ng hampas nito sa manibela.

"Jossa naman! Do you really freaki'n beleieve in that so called love? Imagination at alibi yan ng mga kalalakihan upang magawa nila ang gusto nila sa mga kababaihan" giit nito.

"Anong kaibahan noon sa nangyari sa atin ha? Hindi mo ako mahal at si Andrew naman ang mahal ng dahil lang sa alak ano? Sa isang gabi mawawala na ang lahat sa akin? Sa atin? this is crazy Jay siguro naman may ibang paraan para..."

"Don't you ever think of harming my child okay? Gagawin ko lahat pero hindi ako papayag na saktan o ipapalaglag mo ang bata" may halong pagbabanta nitong sabi.

"Ano? Baliw ka ba? Anak ko din ito, ako ang magdadala sa kanya sa siyam na buwan at bakit ko papatayin o sasaktan ang anak ko?" Balik tanong niya rito.

"Good, then we are settled."

"Hindi ko alam kung paano mo nasasabi sa akin ngayon na we are settled, at pwedi ba huwag mong ipaparamdam sa akin na okay tong nangyayari sa atin ngayon dahil hindi ko alam kung paano sasabihin kay Andrew tong kalagayan ko. He might leave me and I am not letting that happen okay? Mahal ko siya at alam kung maiintindihan niya, I want to keep our child and Andrew"

Sa di malamang kadahilanan mariin niyang inapakan ang preno ng kotse kaya halos maalog silang dalawa sa loob ng kotse.

"What are you doing? Baliw ka ba? Kung ayaw mong magmaneho ako nalang!"