Zawgyi
ရိေပၚတို႔ basketballၿပိဳင္ပြဲၿပီးသြားတာနဲ႔ ရိေပၚ မွာ လုပ္စရာအလုပ္ေတြပံုလာတာ အမ်ားႀကီးဘဲ။
ေနာက္ငါးနွစ္ေလာက္ေနရင္ ခမည္းေတာ္က သူ႔ကို ထီးနန္းလႊဲေတာ့မွာမလို႔ ရိေပၚမွာ တိုင္းျပည္ကိစၥေတြနဲ႔ရင္းႏွီးေအာင္ အကုန္လံုးကို ေလ့လာေနရတယ္။
ေတာ္ပါေသးတယ္ ေက်ာင္းကလည္းပထမႏွစ္ဝက္စာေမးပြဲပီးတာနဲ႔ ၁၀ရက္ေလာက္ေက်ာင္းပိတ္ထားေတာ့ ရိေပၚ ေက်ာင္းစာေတြနဲ႔အလုပ္မမ်ားေတာ့တာ။
ေက်ာင္းပိတ္ကတည္းက ရိေပၚ ေ႐ွာင္းက်န္႔နားမကပ္ႏိုင္ဘူး စာၾကည့္ခန္းထဲမွာဘဲတစ္ေန႔လံုးအလုပ္လုပ္ေနရတာ ထမင္းစားခ်ိန္ေလးဘဲခဏေတြ႔ၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔အိပ္ခ်ိန္ေလာက္က်မွ ရိေပၚက အလုပ္ၿပီးတာဆိုေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စကားမေျပာျဖစ္ၾကေသးဘူး။
ဒီေန႔ေတာ့ ခမည္းေတာ္က နားခိုင္းတာနဲ႔ ရိေပၚမနက္ခင္းေလး လုပ္စရာ႐ွိတာၿပီးေအာင္လုပ္ၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို႐ွာဖို႔ထြက္လာခဲ့တယ္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ဘယ္မွာ႐ွိမွန္းမသိတာေၾကာင့္ ရိေပၚလိုက္႐ွာရင္း လမ္းမွာမယ္ေတာ္ႀကီးနဲ႔ေတြ႔တာေၾကာင့္ ရိေပၚမယ္ေတာ္ႀကီးကိုေမးလိုက္တယ္။
"ဘြားဘြား ေ႐ွာင္းက်န္႔ဘယ္မွာလည္းသိလား''
"ေျမးေတာ္က အဘြားကိုေတြ႔တာေတာင္ မႏႈတ္ဆက္ဘဲ ၾကင္ယာေတာ္ကိုအရင္ေမးတယ္ေပါ့''
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဘြားဘြား သားစိတ္ေလာေနလို႔ပါ''
"ၾကင္ယာေတာ္ ဟင္းခ်က္ေဆာင္မွာ႐ွိတယ္''
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဘြားဘြား သားကိုသြားခြင့္ျပဳပါအုန္း''
ရိေပၚ မယ္ေတာ္ႀကီးကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးတာနဲ႔ မယ္ေတာ္ႀကီးျပန္ေျပာတာေတာင္နားမေထာင္ေတာ့ဘဲ ဟင္းခ်က္ေဆာင္ဘက္ကို အျမန္ထြက္လာခဲ့တယ္။
မယ္ေတာ္ႀကီးကသူစကားျပန္ေျပာမလို့ကိုဆံုးေအာင္နားမေထာင္ဘဲ ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီး ထြက္သြားတဲ့ေျမးေတာ္ကိုၾကည့္ၿပီး ရီလိုက္တယ္။
"ေျမးေတာ္ရယ္ ဘယ္ေတာ့မွသူ႔ကိုခ်စ္လာမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျမးေတာ္ေျပာခဲ့တာ သိပ္မၾကာေသးဘူးထင္တယ္''
