"အျပင္မွာ ဘယ္သူမွမရိွဘူးလား "
ခြန္းအသံၾကား၍ ၀င္လာေသာ လူႏွစ္ေယာက္သည္
ေစတမာန္၏ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္အား တစ္ေယာက္တစ္ဖက္စီ ခ်ဳပ္ထားၾကေလ၏။
ထိုလူမ်ား၏ လက္မွလြတ္ေျမာက္ရန္ ႐ုန္းကန္ေနေသာ္လည္း ခြန္အားျခင္းမမွ်၍ လႈပ္မရႏိုင္ေအာင္ရိွေလသည္။ ထို႔ေနာက္" ဧည့္သည့္ကို ျပန္ပို႔ေပးလိုက္ " ဟူေသာ ခြန္း၏ အသံတစြန္းတစကိုသာ ၾကားခဲ့ရသည္။
ခ်ဳပ္ကိုင္ထားေသာ လူမ်ားၾကားမွ ႐ုန္းကန္ေနရင္း...
"ငါမျပန္ဘူး ။ ခြန္း...ငါ့ကိုလႊတ္စမ္း"
"အထိနာထားတဲ့ ေခြး႐ူးေတြဆိုတာ ဒီလိုပါပဲ...ေသခ်ာ ျပန္ပို႔ေပးလိုက္၊ မျပန္ဘဲ ဂ်စ္ကန္ကန္လုပ္ေနရင္ နည္းနည္း ဆံုးမေပးလိုက္"
ခြန္း၏ အမိန္႔ေပးသံအဆံုး၌ ထိုလူႏွစ္ဦးမွာ သူ႕အား အိမ္အတြင္းမွဆြဲထုတ္၍ ၿခံထဲသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ၀မ္းဗိုက္ေနရာသို႔ အဆက္မျပတ္၀င္လာေသာ လက္သီးခ်က္မ်ားျဖင့္ ျပဳမူေလေတာ့သည္။ျပန္၍ခုခံေသာ္လည္း မ်ားလြန္းလွေသာလူမ်ားေၾကာင့္ ပါးစပ္တြင္းမွ ေသြးမ်ားယိုဖိမ့္လာကာ ေျမျပင္ေပၚသို႔လဲက်သြားေလ၏။ မ်က္လံုးတို႔အား ေျဖးညႇင္းစြာဖြင့္ၾကည့္ရင္း နားထဲသို႔၀င္လာေသာ အသံေသးေသးေလးကိုသာ နာက်င္စြာနားစြင့္
ေနမိသည္။ လဲက်သြားေသာ သူ႕ကို ထိုလူမ်ားက ေျခေထာက္မ်ားျဖင့္
၀ိုင္း၍ကန္ေက်ာက္ကာ ညႇင္းပန္းႏိွပ္စက္ေလ၏။မ်က္လံုးတို႔အား ေျဖးညႇင္းစြာဖြင့္ရင္း နားထဲသို႔၀င္လာ
ေသာ အသံေသးေသးေလးကိုသာ အမွတ္မရိွေသာ ႏွလံုးသားက နာက်င္စြာ ေတာင့္တမိျပန္သည္။
"ေတာ္ၾကေတာ့... ၿခံညစ္ပတ္တယ္ ။ အျပင္ထုတ္လိုက္ေတာ့..."
သူ ယံုၾကည္ထားခဲ့ေသာ အခ်စ္တို႔ တစ္စစီ ကြဲေၾကပ်က္စီးသြားခဲ့ေလၿပီ။ ရက္စက္စြာ လွည့္စားခဲ့ေသာ ခြန္း၏ အမိန္႔စကားတိုင္းသည္ သူ႕ႏွလံုးသားကို အရွင္လတ္လတ္ ဓားနွင့္မႊန္းေနသကဲ့သို႔ တဆစ္ဆစ္ ကိုက္ခဲစြာ နာက်င္ေစသည္။ အရာအားလံုးႏွင့္ပင္လဲကာ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ေသာ ခ်စ္ရသူ၊ ခြန္းသာလွ်င္ သူ႕ဘ၀ရဲ႕ပဲ့ကိုင္ရွင္၊ ခြန္းမွသာလွ်င္ သူ၏ ေယာက်္ားဆႏၵတို႔ျဖစ္ေပၚတည္ရိွရာ ... ။ခြန္းမဟုတ္လွ်င္ မထိေတြ႔မကိုင္တြယ္ႏိုင္ခဲ့ေသာ သူ၏သစၥာတရား... ထိုအရာအားလံုးတို႔ကို ႐ိုက္ခ်ဳိးဖ်က္စီးခဲ့ေလသူ...။
YOU ARE READING
Hate fire ( Zawgyi and Unicode)
General Fictionေလနတ္သား၏အေအးဒဏ္မွခ်စ္ရသူအား ကာကြယ္ေပးလိုပါေသာ္လည္း ရင္ခြင္တံခါးမွတဆင့္ ထိုလူသားေလးအပူဟပ္သြားမည္ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္စိုးရိမ္မိသည္။ လေနတ်သား၏အအေးဒဏ်မှချစ်ရသူအား ကာကွယ်ပေးလိုပါသော်လည်း ရင်ခွင်တံခါးမှတဆင့် ထိုလူသားလေးအပူဟပ်သွားမည်ကိုတော့ ကျွန်တော်စိုးရ...
