မိုးမဒီ ထက္၀ီရ၏ အိမ္မွ ျပန္လာသည့္တိုင္
စိတ္တို႔က အစိုးမရခဲ့ေပ။ စိတ္ႏွင့္လူႏွင့္မကပ္စြာ
မိမိအိပ္ခန္းအတြင္း၌ လမ္းကိုသာ ေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္လ်က္ လက္ထဲမွ
ဖုန္းကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
ထို႔ေနာက္ သူမ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ
အရဲစြန္႔၍ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကို ေခၚလိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ ေျဖသူမဲ့ေနေသာ ဖုန္းမွာ အႀကိမ္မ်ားစြာ ေခၚဆိုခဲ့ေသာ္လည္း စက္ပိတ္ထားသည္ဟူေသာ
အသံကိုသာ ၾကားရသည္။
" ေစ... ဖုန္းဖြင့္ပါ ... ဘာလို႔ စက္ပိတ္ထားတာလဲ "
ေစတမာန္႔ဖုန္းမွ စက္ပိတ္ထားသည္ဟုသာ
ေအာ္ျမည္လ်က္ ညေရာက္ေနသည့္တိုင္
မည္သည့္တံု႔ျပန္မႈမ်ဳိးမွ ေရာက္ရိွမလာခဲ့ေပ။
-------------------------------------
----------
"လူေပ်ာက္တိုင္လိုက္ရမလား ကိုမိုး "
"ဘယ္ျဖစ္မလဲကြ... ကိုယ္ ရဲေတြနဲ႔မပတ္သက္ခ်င္ဘူး၊ မာန္ နဲ႔ ခြန္း ေပ်ာက္ေနတဲ့ကိစၥကလည္းဇြဲထက္နဲ႔ပတ္သက္ေနလိမ့္မယ္၊ဇြဲထက္ကိုဆက္သြယ္လို႔လံုး၀မရဘူး၊ သူေနတဲ့ တိုက္ခန္းမွာလည္းမရိွဘူး "
"အဲဒါဆို ပိုေတာင္တိုင္သင့္ေသးတယ္၊ဒါက ျပန္ေပးဆြဲမႈျဖစ္ေနၿပီေလ "
"ကိုယ္လည္း ဒီရက္ပိုင္းေဆး႐ုံမွာပဲအခ်ိန္ကုန္ေနမိတယ္၊ မာန္႔ကိုလည္း မဆက္သြယ္မိဘူး"
"ကိုမိုးစိတ္ေအးေအးထားပါ၊အခုမာန္တို႔ကိုပဲရေအာင္လိုက္ရွာရေအာင္.. ဒီသံုးရက္အတြင္းမရွာႏိုင္ေတာ့မွ လူေပ်ာက္တိုင္ၾကမယ္..."
မိုးတမာန္ထက္ျမတ္၏စကားကိုလက္ခံသည့္သေဘာျဖင့္ေခါင္းတစ္ခ်က္သာညိတ္ျပ႐ံုျဖင့္အေျဖေပးခဲ့သည္။
" အကိုေလး.... "
သူသည္ ထက္ျမတ္၏လက္ကေလးအားဆုပ္ကိုင္ထားရင္းမွ ဦးညိဳေခၚသံေၾကာင့္အသံလာရာသို႔လွည့္ၾကည့္မိေလ၏။
"ဘာလဲ ဦးညိဳ....ဘာျဖစ္လာတာလဲ "
"ေအာက္ထပ္မွာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ေရာက္ေနတယ္၊ သားမာန္နဲ႔ေတြ႕ခ်င္လို႔တဲ့... "
YOU ARE READING
Hate fire ( Zawgyi and Unicode)
General Fictionေလနတ္သား၏အေအးဒဏ္မွခ်စ္ရသူအား ကာကြယ္ေပးလိုပါေသာ္လည္း ရင္ခြင္တံခါးမွတဆင့္ ထိုလူသားေလးအပူဟပ္သြားမည္ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္စိုးရိမ္မိသည္။ လေနတ်သား၏အအေးဒဏ်မှချစ်ရသူအား ကာကွယ်ပေးလိုပါသော်လည်း ရင်ခွင်တံခါးမှတဆင့် ထိုလူသားလေးအပူဟပ်သွားမည်ကိုတော့ ကျွန်တော်စိုးရ...
