"သား... သားေလး"
ေစတမာန္၏တိုးညႇင္းစြာေခၚသံေလးေၾကာင့္
အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ထလာေသာလြမ္းရိပ္ေလး၊ လြမ္းရိပ္၏ ေခါင္းေလးအားေစတမာန္ျငင္သာစြာကိုင္ရင္း...
"သားေလး...သားအတြက္ဒယ္ဒီအ႐ုပ္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔အခန္းျပင္ေပး ထားတယ္ေလ၊ အဲ့အခန္းမွာ သြားမအိပ္ဘူးလား"
အခန္းျပင္ေပးထားေသာ္လည္းခြန္းအခန္းတြင္သာ
အိပ္တတ္ေသာသားေလးေၾကာင့္သူခြန္းအနားကပ္ခြင့္
မရေပ။ယခင္ညမ်ားတြင္သားေလးကို ဖက္ကာအိပ္ေနရွာေသာခြန္းအား,သူတညလံုးငုတ္တုတ္ထိုင္ၾကည့္ေနခဲ့၏။ယခုတြင္ေတာ့ကေလးငယ္ထံမွအကူအညီေတာင္းခံေနမိသည္။လည္လြန္းလွေသာ,သားငယ္မွာျပံဳး၍လက္ပိုက္လ်က္
ေခါင္းေလးညိတ္ကာျဖင့္သေဘာေပါက္သြားသည့္
အမူအရာလုပ္ျပေနေလ၏။
"ဒက္ဒီက သားေနရာလာလုခ်င္ေနတာကိုး... သိၿပီ သိၿပီ၊ အဲ့အခန္းထဲသြားအိပ္မယ္၊ ဒါမဲ့ ဖီဖီ့ကို ငိုေအာင္ လုပ္ပါဘူး လို႔ ကတိေပး"
သားေလးကမ္းေပးလာေသာလက္သန္းေလးကိုသူ၏လက္သန္းျဖင့္ခ်ိတ္လ်က္ေခါင္းညိတ္ကာပင္ကတိျပဳခဲ့သည္။အခန္းထဲမွခုန္ေပါက္ကာထြက္သြားေသာသား၏
ေက်ာျပင္ေလးကြယ္ေပ်ာက္သြားခါမွအခန္းတံခါးပိတ္ ကာခြန္းအနားသို႔ကပ္လ်က္လဲေလ်ာင္းလိုက္သည္။ခုတင္ေျခရင္းတြင္က် ေနေသာေစာင္ေလးအားဆြဲယူကာ ခြန္းခႏၶာေပၚသို႔လႊမ္းေစခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္အိပ္ေမာက်ေနသည့္ေကာင္ေလး၏ပါးေဖာင္း
ေဖာင္းေလးကို ညင္သာစြာနမ္း႐ိႈက္မိသည္။
"ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာလုပ္မလို႔လဲ "
မ်က္လံုး၀ိုင္းေလးမ်ားပြင့္ဟလာကာငုတ္တုတ္ထိုင္လ်က္သူ႕အားရန္ေတြ႕ေနေသာခြန္းအားၾကည့္ရင္းပါးခ်ဳိင့္မ်ားခြက္၀င္သည္အထိေစတမာန္ၿပံဳးမိသည္။သူ႕ဘ၀တြင္၈ႏွစ္ၾကာမွျပန္လည္အသက္၀င္လာခဲ့ေသာအၿပံဳးကို ခြန္းကသာ ဖန္တီးေပးႏိုင္ခဲ့ေပ၏ ။
"ခင္ဗ်ားကိုေမးေနတယ္ေလ၊ ဘာလုပ္တာလဲလို႔... သားေလးေရာ..."
"သားကသူ႕အခန္းထဲမွာအိပ္ေနတယ္၊ ကိုယ္က..."
"ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကိုအသားယူမလို႔ ႀကံစည္ေနတာ မလား "
" အမ္....အဲ့ ဒါ က... "
YOU ARE READING
Hate fire ( Zawgyi and Unicode)
General Fictionေလနတ္သား၏အေအးဒဏ္မွခ်စ္ရသူအား ကာကြယ္ေပးလိုပါေသာ္လည္း ရင္ခြင္တံခါးမွတဆင့္ ထိုလူသားေလးအပူဟပ္သြားမည္ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္စိုးရိမ္မိသည္။ လေနတ်သား၏အအေးဒဏ်မှချစ်ရသူအား ကာကွယ်ပေးလိုပါသော်လည်း ရင်ခွင်တံခါးမှတဆင့် ထိုလူသားလေးအပူဟပ်သွားမည်ကိုတော့ ကျွန်တော်စိုးရ...
