Jestem dzieckiem.
Zagubionym dzieciakiem.
Zagubionym w świecie.
Trzymając w rączce kwiat.
Ze łzami.
Zatrzymuję szarych dorosłych.
I pytam.
"Gdzie jest szczęście"?
Ale nikt mnie nie widzi.
I nie ważne jak stara będę,
Zawsze będę dzieckiem.
Szukającym szczęścia.
W świecie w którym,
Go nigdy nie znajdzie.
To dziecko codziennie płacze,
W duszy po cichutku.
A jego kwiatek zwiędł,
Dziecko umiera.
Po malutku.
To dziecko kocha gwiazdy.
Bo myśli że kiedy odejdzie,
Pójdzie do gwiazd.
I znajdzie szczęście,
Które nie istnieje.
Nie mam już siły na uśmiech,
I w końcu nie muszę udawać.
Patrzę w niebo,
Pełne gwiazd,
I cichutko pytam.
"Gdzie jest szczęście"...?
CZYTASZ
Miętowe wiersze
PoetryWitaj wśród moich cytrynowo miętowych wierszy, idź po herbatkę opatul się kocykiem i poczytaj moją kiepską poezję jeśli masz ochotę. Tematy wierszy: Miłość Gwiazdy Anioły Śmierć Szczęście Samobójstwo Samotność Tęcza
