Było tak miło dzielić z kimś czas,
Wspólnie snuć plany na przyszłość,
I razem nucić ukochane piosenki.
Tak wspaniale było czuć ciepło dłoni.
Trzymać się za ręce pod niebem pełnym gwiazd.
Jestem tylko głupim dzieckiem,
Którego przemyślenia o miłości
Opierają się na emocjach.
Nie zrozumiem świata dorosłych.
Bo dla mnie miłość to niewinna bańka.
Tak cudnie było z Tobą czytać książki.
Oglądać księżyc, gwiazdy i chmury.
Gonić motyle, zbierać paprocie.
Trochę mi szkoda, że to nie wróci.
Będę tęsknić, już chyba na zawsze.
Wspólne wędrówki, polecenie wianków,
Szczere rozmowy pod cieniem wierzby.
Serce mi mówi, że zaraz pęknie
Uczuciami pięknymi rozerwane.
A Twoje serce czy bije szybciej?
Nasze spacery, nasze marzenia,
Przyszłość i przeszłość dziwnie zamglona,
Nad brzegiem rzeki czy w środku lasu,
Uczucia były wciąż stałe.
Ja konam kochanie, nie ma ratunku.
Głupi romantyzm uleci z mej duszy.
A Twoje imię zaciera w pamięci,
Pod tamtą wiśnią przy tamtym moście,
Ja będę czekać kochanie,
Bo chociaż serce kiedyś odejdzie,
To miłość we mnie zostanie.
List napisany to nieistniejącej osoby, nie było oglądania chmur czy plecenia wianków... Prawdę mówiąc opisałam tu mój ideał miłości pełnej ciepła i niewinnej bliskości... Może kiedyś odnajdę adresata lub adresatkę wiersza.
CZYTASZ
Miętowe wiersze
PoesíaWitaj wśród moich cytrynowo miętowych wierszy, idź po herbatkę opatul się kocykiem i poczytaj moją kiepską poezję jeśli masz ochotę. Tematy wierszy: Miłość Gwiazdy Anioły Śmierć Szczęście Samobójstwo Samotność Tęcza
