My Damn Enemy

Chapter 23 - Sneeze

Azy's POV

Makalipas ang ilang oras ay naisipan na nilang umuwi. Lasing na kasi yung iba sa amin. Lalo na si Luisse na kinakausap na yung puno dito sa labas.

"Wait! Hhht, ayoko pang uhmuwi! Kakaushapin kho pah ito!!" sigaw ni Luisse na hawak na nila Evan at Drake. Si Samuel naman ay may topak na din at pagewang gewang na ang lakad. Kaya inalalayan na namin siya ni Nate.

"Woah! Anyare sa inyong dalawa ni Nate? Kanina ko pa kayo napapansin ha, where are the glares?" biglang sabat ni Brye na nasa likod namin. Natawa nalang kaming dalawa ni Nate.

Maya-maya lang ay nakabalik na kami sa bahay ni Brye. Sina Lei at Xey daw ay nauna na sa taas para matulog. Sila Evan at Drake na din ang nag-asikaso kay Samuel. Napahiga ako sa sofa dahil sa pagod.

"Magpahinga ka na, maaga tayo aalis bukas. Kukuha pa tayo ng gamit mo sa condo" sabi ni Nate at umakyat na din sa taas. Hindi na ako nag-abala pang bumangon dahil sa pagod.

*time skip*

May naramdaman akong tumatapik sa balikat ko. Pinilit kong imulat ang mga mata ko para malaman kung sino ito.

"Gising na, alis na tayo" sabi ni Nate. Kahit ayaw ko man ay bumangon pa rin ako. Nakita ko si Brye na nasa kabilang side ng sofa, katabi si Chrisia. Dito na din ata nakatulog itong dalawa na to. Naalimpungatan si Brye at nilingon kami ni Nate.

"San kayo pupunta?" tanong ni Brye, nakita ko naman si Evan na pababa ng hagdan na may dalang malaking bag. Tuloy tuloy siyang lumabas kaya sinundan siya ni Nate. "Palawan" walang gana kong sagot. "Why?" tanong ulit ni Brye na halata din ang pagkapagod.

"Me. Nate. Friends. Bye." sagot ko sabay tayo at lumabas. Nakita ko si Nate na nasa pinto at nakangisi. "What?" tanong ko. Jusko pagod na pagod ako, ang aga aga pa. "You're just too tired to speak and explain" sagot niya sabay tawa. I just sigh then hop in at the car.

"So, you two are friends now?" tanong ni Evan na nasa likod pala ng sasakyan. "You're coming with us?" tanong ko sa kanya. "Yes! Nasa Palawan den ang pamilya ko" sagot ni Evan. Tumango nalang ako.

Just then we heard someone sneeze. I look at Nate, he seems tired. Well it's 2 in the morning. His nose is red telling that he has flu. His lips were dry and chapped as if he is not drinking water for a year. He sneezed once again and massages his temple.

"Hey, are you okay?" i asked. He look at me for a second then fixed his gaze on the road. "Yeah, I'm okay don't worry" sagot niya. Hindi na ako sumagot dahil inaantok na ako. Tiningnan ko si Evan sa likod na mahimbing na natutulog.

*time skip*

Nagising lang ako nang maramdaman ko na may tumatapik sa balikat ko. I open my eyes and saw Nate, i look around. It's still dark.

"We're here. I'll go with you, pack your things" sabi niya saka kami bumaba ng kotse. Si Evan ay naiwan sa kotse para magbantay. "Wait me here, mag-eempake lang ako" sabi ko pagkapasok ng condo unit ko. He sat at the sofa and wait for me patiently.

As i made it to my room, i open my closet. I quickly pick clothes/outfits that im going to wear. After that, i put them in my luggage. Then may naalala ako, di pa ako naliligo. I dont have a problem with my hair but yung katawan ko, nanlalagkit ako. Dali dali akong pumunta sa cr at nilinisan ang katawan ko.

Pagkatapos ko maglinis ng katawan ay nagbihis na ako at inayos ang mga damit ko sa maleta. Isasara ko na sana ang maleta ko pero may nasalat ako. I open the zipper and saw a bottle of wine.

"Bakit may ganito dito?" tanong ko sa sarili ko. Then may nakita akong note na nakadikit sa bote.

This wine is expensive. I want you to bring this with you, if you'll meet the parents of the one you love. Goodluck, love you!

Mom~

"Parang timang naman si Mama" sabi ko sabay tawa. Talagang si Mama pa talaga ang naglagay nito. Saka bakit niya dito nilagay?

Then i remember, I'm going to meet Nate's parents. Nakakahiya naman kung pupunta ako dun ng walang dala. Hindi ko pa alam kung alam ba nila na nagpapanggap lang kami ni Nate o hindi. Pero, sige dadalhin ko nalang para hindi naman nakakahiya.

"Achoo!" i saw Nate sitting on the couch as i am on my way down. "It's getting worse, are you sure you're okay?" tanong ko sa kanya. He stands up and get my luggage.

"I didn't know you were this concerned with just a sneeze" sagot niya sabay ngisi. "Now you know" sabi ko at lumabas na kami ng unit ko pabalik sa kotse.

*at the airport*

"OMG! I don't have the airplane ticket" sabi ko. Aish! Nakalimutan kong magbook! Ang tanga mo Azy!! "Don't worry, naikuha na kita ng ticket" sagot ni Nate. I sighed in relief, sayang yung ginising ko ng maaga kung mababalewala lang den. "Since when?" tanong ko sa kanya. "Kanina, before i sleep" sagot niya. I look at Evan who's just staring at us with a smirk, i rolled my eyes then i heard him laugh.

Kaunti lang ang dala nilang gamit, hindi tulad ko na nakamaleta. Well, may mga damit naman na siguro sila doon sa kanila. Isang bagpack lang ang dala ni Evan at si Nate naman ay bagpack den pero may paperbag siyang dala. I think freshmilk yon.

"Argh! It's 3am, our flight is 4am" sabi ni Evan sabay suksok ng earphone sa kanyang tainga. I look at Nate na hinihilot ang sintido niya.

"Umm, bibili lang ako saglit may ipapabili ba kayo?" tanong ko sa kanilang dalawa. "Um, tubig nalang yung akin" sabi sakin ni Evan. I nod then look at Nate waiting for his answer. "Go buy, i don't want anything. I'm not even thirsty" sabi niya. Nasabi ko na ba na ang galing magsinungaling ng lalaki na ito. I rolled my eyes and walk away.

Malapit lang naman yung store sa pinag- aantayan namin. Pumasok ako sa store sa bumili ng tatlong bottled water, bumili na din ako ng gamot para sa flu. Pagkabalik ko sa kanila nakita ko si Evan na kumakain ng tinapay.

"Oh eto" sabi ko kay Evan sabay bato sa ng tubig, nasalo naman niya ito. Umupo ako at kinuha ang gamot, binuksan ko na den yung isang bottled water. "Nate, inumin mo ito" sabi ko sa kanya. Napatingin siya sa akin at sa mga kamay kong nakahawak sa gamot at tubig.

"I said im oka---"

"At sa tingin mo maniniwala ako? Look at you, you're so pale" sabi ko kaya wala siyang nagawa kundi kunin ito at inumin. Hindi na ako nagulat nung naubos niya lahat ng tubig.

May pa im not thirsty ka pa dyan, inubos mo nga yung tubig

"Thank you" sabi niya pagkatapos ubusin yung tubig.

That was the first time he said Thank you.

_______________________________________

Unedited

Julianneclaire...