Chapter 21 - Talk

7 0 0
                                    

Azy's POV




Nandito na ulit ako sa sala. Iniisip ko kung ano yung mga pinag- uusapan nila Nate sa labas. Hindi ko kase maintindihan, sasabihin niyang natatakot siya pero ayun nandun siya nakikipag- usap sa haliparot na yon.



"Azy" rinig kong sabi ng katabi ko. Si Samuel. I just look at him waiting for him to say something.

"Sa tingin ko kailangan niyo nang mag-usap ni Nate. Hindi pwedeng habang buhay may galit kayo sa isa't isa na wala man lang dahilan"


Ano ba naman yan? Katagal na naming magkaaway ni Nate ngayon lang nagsabi ng ganyan. Parang dati hindi sila bothered kung mag away kami o hinde.



"Ilang beses ko na nitry makipagkaibigan sa kanya, pero wala eh" sagot ko sa kanya.

Ano bang mali sakin para kamuhian ako ng lalaking yon?


"Kaya nga kausapin mo siya, I'm sure magkakasundo na kayo" sabat ni Luisse na katabi ko den.



Aba nakikinig pala itong tao na to? Masama yon bata.



"Pero pano kung hindi niya ako pakinggan?" tanong ko.

Paano nga kung hindi ako pakinggan? Like he always do, never niya akong pinakinggan.


"Papakinggan ka non, tiwala lang" sabi ni Samuel.


Bigla namang pumasok si Jeanne sa loob ng bahay. Lahat kami napatingin sa kanya. Her eyes were red as if she's crying. Anyare sayo teh? Mukhang kinagat ng ipis yung mata mo ah.



"I'm okay, humangin lang kasi ng malakas so napuwing ako, btw asan yung cr niyo dito?" sabi niya habang pinupunasan ang kanyang mga mata.
"Doon sa kusina, sa may bandang kanan" sagot ni Drake.




"Azy go na!" sabi sakin ni Luisse. "Anong go na?" nagtatakang tanong ko. "Kausapin mo na si Nate" sabi naman ni Samuel.


Well, should i give it a try??










Nate's POV


Nandito parin ako sa labas, hindi ko alam kung anong gagawin ko. Hays. Then suddenly, may naramdaman akong umupo sa tabi ko.



"Anong ginagawa mo dito?" tanong ko sa kanya. She sighed. "Masama bang tabihan kita dito?" sagot niya sakin. Tss, hindi na ako sumagot.



"Alam mo? Iniisip ko kung anong mali sakin" sabi niya, nakayuko lang ako pero ramdam ko na nakatingin siya sa akin.


Ahh, here we go again.



"Iniisip ko kung bakit ayaw mo sakin" napatingin ako sa kanya, siya naman ngayon ang nakayuko.



Why did i hate her?



"Ang hirap lang kase ng sitwasyon natin, yung nagpapanggap tayo sa harap nila tapos kapag wala na sila babalik nanaman tayo sa dati na parang hindi magkakilala" wala akong masabi.


Fuck! Nate say something... I feel guilty. Damn.




"Sorry" yun lang. Yun lang ang salitang lumabas sa bibig ko. I dont know what to say. "Ilang beses ko nang nitry na maging befriend sayo. Pero lagi akong natataboy, I'm always been pushed away. Na para bang wala akong karapatan na kaibiganin ka" after what she just said, i saw a tear escaped from her eyes.


My Damn EnemyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon