part14

44.2K 3.8K 118
                                    

[Zawgyi]
"ခ်စ္တယ္"

"ဟင္.."

"ခ်စ္တယ္လို႔..မင္းကိုခ်စ္တယ္.."

လူေခ်ာရဲ႕စကားေၾကာင့္လြန္းလြန္းတင္မကက်န္ေနသူမ်ားအားလံုးပင္အံ့ၾသသြားၾကေလ.။.အေမနဲ႔မားကေတာ့သိပ္ၿပီးအံ့ၾသဟန္မတူ..လြန္းလြန္းကိုမားေျပာထားလို႔သူခ်စ္ေနတယ္ဆိုတာသိေပမယ့္အဲ့ေလာက္ျမန္ျမန္ဖြင့္ေျပာမယ္လို႔မေတြးမိခဲ့တာ.ေတာ့အမွန္ပင္။မနက္ကထိပင္ မျမေလးနဲ႔အတူတြဲေနခဲ့တာမဟုတ္လား။

"အကို..ဒါေတြကဘယ္လို..ဘာေတြလဲ...."

အနားေရာက္လာသည့္ မျမေလးေၾကာင့္လြန္းလြန္းလည္းလူေခ်ာအားစိုက္ၾကည့္ေပးလိုက္သည္.။.ၿပီးေနာက္ သူ႔အားဖတ္ထားသည္ကို ရုန္းထြက္လိုက္မိသည္။

"ခင္ဗ်ားကိစၥကိုပဲအရင္ရွင္းသင့္တယ္...ဖယ္...လႊတ္.."

"ခန...ေပါက္စ..."

ထြက္သြားဖို႔ျပင္ေနတဲ့လြန္း၍လက္တစ္ဖက္ကိုခပ္တင္းတင္းဆုတ္ကိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္ျပန္ဖတ္ထားေလျပန္သည္။ျမေလးရံုက ေတာ့ ေနရာမွာ တင္ၾကက္ေသေသသြားမိသည္။

"ျမေလး...အကိုေတာင္းပန္ပါတယ္..အကိုလြန္းလြန္းကိုခ်စ္တယ္...ျမေလးအကို႔ကိုမေက်နပ္ရင္ႀကိဳက္သလိုအျပစ္ေပးပါ..ျမေလးေပးတဲ့အျပစ္ကိုအကိုခံပါ့မယ္...ဒါေတြအားလံုးဟာအကို႔ရဲ႕အျပစ္ေတြႀကီးပါ...အကိုတစ္ကယ့္ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္.."

သူက ေတာင္းပန္စကားဆိုတာေတာင္လြန္းလြန္းရဲ႕နားေတြအား သူ႔လက္ႀကီးျဖင့္ပိတ္ထားေလသည္။

"အကိုရယ္ျမေလးကအကို႔ကိုဘယ္လိုအျပစ္တင္ရက္ပါ့မလဲ.....ျမေလးအကို႔ကိုခ်စ္တယ္အကို...ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ပါ..ျမေလးကသူ႔ထက္ဘာေတြမ်ားနိမ့္က်ေနလို႔လဲ..ဟင္အကို..."

"ဒါေပမယ့္...ေတာင္းပန္ပါတယ္...ခြင့္လႊတ္ပါလို႔မေျပာပါဘူး..ဒါေပမယ့္အကိုလြန္းလြန္းကိုခ်စ္တာကတစ္ကယ္ပါ..ျမေလးနားလည္ေပးပါ.."

"ဟင့္အင္းအကို...မဟုက္ဘူးေနာ္..အကိုျမေလးကိုပဲခ်စ္ရမယ္.."

"ေတာင္းပန္ပါတယ္"

"ဟင့္အင္း.."

ထိုသို႔ေျပာၿပီးေနာက္ငိုၿပီးေျပးထြက္သြားေလေတာ့သည္.။

ကိုလူချောနဲ့အမွှေစိန်တို့ရွာ(ကိုလူေခ်ာနဲ႔အေမႊစိန္တို႔႐ြာ){Complete}Where stories live. Discover now