[Zawgyi]
မနက္အေစာအေမကလာနိုွးသျဖင့္လင္းၾကက္တြန္ခ်ိန္ထဲကလြန္းခန္႔ထည္တစ္ေယာက္နိုးေနျခင္းပင္...။ယေန႔ဝတ္ဖို႔အဝတ္အစားမ်ားကိုထုပ္ေပးခဲ့ၿပီး..ကိုကို႔အတြက္ပါတစ္ပါတည္းေပးခဲ့သည္။ျပင္ဆင္ၿပီးလ်ွင္ေစာေစာထြက္လာၾကဖို႔လည္းမွာခဲ့ေသးသည္.။
အေမတို႔ကေတာ့သူ႔ကိုနိႈးၿပီးကတည္းကဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ၿပီး...အလွဴမဂၤလာမ႑ပ္သို႔သြားၾကေလသည္...။
မိုးစင္စင္လင္းေတာ့လြန္းလြန္းတစ္ေယာက္ေမာင္ရွင္ေလာင္းအႀကီးစားကိုနွိုးရေပအံုးမည္။အေမတို႔လာေျပာသြားတဲ့အေၾကာင္းဘယ္ကစေျပာရမွန္းမသိေပ..၇ရက္ေတာင္ဂ်ီေနတဲ့သူက၁လဝတ္ခိုင္းမွန္းသာသိရင္ ဘယ္လိုမ်ားေနမလဲ။
မတတ္နိုင္ဘူးေလ..သူမ်ားနည္းတူသူလည္းဝတ္ရမွာပဲ...။
လူႀကီးေတြကသူတို႔ကိုယ္တိုင္က်ေတာ့မေျပာရဲၾကဘူး...ဟုသူေတြးမိသည္။.ထို႔ေနာက္သူ႔ေဘးတြင္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာလူႀကီးကိုအသာလႈပ္နိႈးလိုက္သည္။
"ကိုကို.....ထအံုး...ကိုကိုေရ...ထေတာ့......"
"ကေလးေလးကြာအေစာႀကီးပဲရွိေသးတယ္ေလ...လာခနျပန္အိပ္အံုး....ကြၽတ္စ္...ကြၽတ္စ္..."
အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔မိမိကိုယ္ပင္ျပန္ေခ်ာ့သိပ္ေနေသာလူႀကီးေၾကာင့္ လြန္းလြန္းမွာ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ခိုဝင္လိုက္မိၿပီးမွ ျပန္ထကာ
"ကိုကိုးးးးးေရ.......လို႔...."
သူ႔နားနားကိုကပ္ရင္အတင္းေအာ္လိုက္ေလေတာ့ ဆူပုတ္ပုတ္ျဖင့္အိပ္ယာမွထေလေတာ့သည္။
"ဟာ....ကေလးရာ...နားကြဲၿပီလားမသိဘူး"
"ထေတာ့ဒီေန႔အလွဴေန႔ေလ...သြားေနာက္ေဖးမွာပဲေရခ်ိဳးေတာ့အက်ီၤအဆင္သင့္ျပင္ေပးထားမယ္..."
"အင္းပါကြာ..."
မထခ်င္ထခ်င္နဲ႔ထသြားေလသည့္လူေခ်ာအား လြန္းလြန္းလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။သူထသြားေတာ့အိပ္ယာသိမ္းၿပီးေနာက္...အိမ္ေရွ႕အိုးမွာပဲေရခ်ိဳးလိုက္ေတာ့သည္....လြန္းေရခ်ိဳးၿပီးတတ္လာေတာ့သူကဆံပင္ဖီးေနရင္းနွင့္ပင္လွမ္းၾကည့္လာေလျပန္သည္။
YOU ARE READING
ကိုလူချောနဲ့အမွှေစိန်တို့ရွာ(ကိုလူေခ်ာနဲ႔အေမႊစိန္တို႔႐ြာ){Complete}
Romantizmယခုေရးသားထားေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္သာျဖစ္ပါသည္.. .. ..
