[Zawgyi]
လူေခ်ာတစ္ေယာက္ေပါက္စကိုခ်ီ၍လာသည္ကို....က်န္သူမ်ားကအထူးအဆန္းမဟုက္ေပမယ့္..လံုမတို႔ညီအမမွာပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္ၾကည့္ေနၾကသည္။ထန္းသီးမရဲ႕ေၾကာင္အေနပံုကိုၾကည့္၍လြန္းလြန္းတစ္ေယာက္လည္းၿပံဳးျပလိုက္သည္။စိတ္ထဲတြင္ေတာ့..အေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္ေနေလသည္။.
~လြန္းခန္႔ထည္တဲ့...မွတ္ထား..လူႀကီးကိုခင္ဗ်ားႀကီးဘယ္လိုသေဘာထားတယ္ဆိုတာကိုက်ဳပ္ကႀကိဳသိၿပီးသား..ဟင္းဟင္း..
လြန္းလြန္းကတမင္ပင္လႈပ္စ္ိလႈပ္စိလုပ္ေနေလေတာ့လူႀကီးက သူ႔ကိုတင္းတင္းေလးဖတ္လိုက္ရင္း ထိန္းကာေလ်ွာက္လာသည္။
"ဟဲ့..လြန္းလြန္း...ဘယ္လိုေတြျဖစ္ေနတာလဲ..ဧည့္သည္ေတြရွိတယ္ေလ.."
အေမ့ရဲ႕အေမးကိုဟိုအမႀကီးကိုသာၾကည့္၍ျပန္ေျဖလိုက္သည္
"ဘာလုပ္ရမွာလဲအေမကလည္း...အၿမဲခ်ီေနၾကပဲဥစၥာ.."
ထိုအမႀကီးမွာလြန္းလြန္းစကားေၾကာင့္မ်က္လံုးကိုနွစ္ဆျပဴးသြားေလေတာ့သည္။
"အၿမဲခ်ီတာလားဟင္...အကိုေတာ့ပင္ပန္းေနေတာ့မွာပဲ..အဟင္း...ဟိုတစ္မ်ိဳးေတာ့မထင္နဲ႔ေနာ္..ဒီကေမာင္ေလးကေျခေထာက္မသန္လို႔လား..."
ျမေလးရံုစကားေၾကာင့္ လြန္းခန္႔ထည္လဲေဒါသထြက္လာေလသည္။အေမတို႔ကေတာ့သေဘာတက်ရယ္ေနသည္မို႔ သူ႔ကိုယ္သူ အသံုးမဝင္တဲ့ကေလးေလး လို ခံစားလာမိေလသည္။
"အမကေတာ့ေလအျမင္မေကာင္းဘူးနဲ႔တူတယ္..က်ဳပ္ပံုစံကေျခမသန္တဲ့ပံုေပါက္ေနလို႔လား..ေဟာဒီကလူႀကီးကေျခေထာက္ကဒဏ္ရာကိုစိတ္မခ်လို႔အၿမဲခ်ီေနၾကလို႔ေျပာတာ..."
YOU ARE READING
ကိုလူချောနဲ့အမွှေစိန်တို့ရွာ(ကိုလူေခ်ာနဲ႔အေမႊစိန္တို႔႐ြာ){Complete}
Romanceယခုေရးသားထားေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္သာျဖစ္ပါသည္.. .. ..