[Zawgyi]
လြန္းခန္႔ထည္မွာဆြမ္းခ်ိဳင့္ကိုင္၍႐ြာဦးေက်ာင္းသို႔ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။..ဦးဇင္းကခနခနမလာနဲ႔ဆို၍သူ႔မွာတပါတ္ေနမွတစ္ခါသာသြားမည္ဟုစိတ္ကူးၿပီးလံုးဝကိုသြားမေတြ႕ေပ...ယေန႔ေတာ့၁ပါတ္ျပည့္ၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္..ဆြမ္းခ်ိဳင့္ပို႔ရင္းသြားေတြ႕ရန္ျဖစ္သည္...ဒီမေတြ႕ရတဲ့တစ္ပါတ္အတြင္းမွာဦးဇင္းအဆင္ေျပမယ္လို႔ထင္ပါတယ္ေလ။
"လြန္းလြန္းဆြမ္းခ်ိဳင့္လာပို႔တာလား.."
"ဟုက္ကဲ့ကပၸိယႀကီး..သားကိုဒီခ်ိဳင့္လွယ္ေပးအံုးေနာ္..အျပန္မွယူမယ္..ဦးဇင္းတို႔ဆီခနသြားအံုးမယ္.."
"ေအးပါကြယ္..."
လြန္းလြန္းလည္းဆြမ္းခ်ိဳင့္ကို ကပၸိယႀကီးအားေပးခဲ့ကာ ဦးဇင္းတို႔ေက်ာင္းေပၚတတ္လာခဲ့ေလသည္။
"ဦးဇင္း..တပည့္ေတာ္ဆြမ္းခ်ိဳင့္လာပို႔တာပါဘုရား.."
လြန္းလြန္းလည္းဦးဇင္း၂ပါးအားကန္ေတာ့ရင္းေလ်ွာက္လိုက္ေလသည္။
"ဒကာေလးေနေကာင္းရဲ႕လား..."
"ေကာင္းပါတယ္ဘုရား..."
"မေတြ႕ရတာေတာင္၈ရက္ရွိသြားၿပီေနာ္...ၿပီးေတာ့ဝလာသလားလို႔..."
ဦးဇင္းေျပာလဲေျပာခ်င္စရာပင္ လြန္းလြန္းတစ္ေယာက္ ဒီရက္ေတြထဲအေတာ္ေလး အိပ္လိုက္စားလိုက္ျဖင့္ သာသာယာယာရွိေနေသာေၾကာင့္ပင္။တစ္ခါတစ္ေလဆိုဦးဇင္းကိုပင္ ေမ့ေနသည္။
"တပည့္ေတာ္လဲထင္ပါတယ္ဘုရား..."
"ဒကာေလးဦးဇင္းေလ၁၀ရက္ထဲဝတ္လို႔မရဖူးလား..."
"မရပါဘူးဘုရား..."
ထိုစဥ္ေက်ာင္းေပၚတတ္လာေသာမိန္းမ၂ေယာက္...ထိုအထဲမွတစ္ေယာက္ကေတာ့ထိုင္ေနေသာဦးဇင္းတစ္ပါးဆီကိုသြားေလသည္....က်န္တစ္ေယာက္ကေတာ့...လြန္းလြန္းေဘးသို႔လာဝင္ထိုင္ေလသည္။
"ဦးဇင္း...တပည့္ေတာ္ဆြမ္းခ်ိဳင့္လာပို႔တာ...
ေအာ္...ေမာင္ေလးကေရာဘာလာလုပ္တာလဲ...အဟင္း.."
"ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလာပါတယ္ဆိုမွရည္းစားနဲ႔လာခ်ိန္းေတြ႕ေနတယ္ထင္ေနလို႔လား...အမ.."
YOU ARE READING
ကိုလူချောနဲ့အမွှေစိန်တို့ရွာ(ကိုလူေခ်ာနဲ႔အေမႊစိန္တို႔႐ြာ){Complete}
Romanceယခုေရးသားထားေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္သာျဖစ္ပါသည္.. .. ..
