ကိုလူချောနဲ့အမွှေစိန်တို့ရွာ(ကိုလူေခ်ာနဲ႔အေမႊစိန္တို႔႐ြာ){Complete}

part2.8

[Zawgyi]
ဒီေန႔ေမာင္မ်ိဳးနဲ႔ျမတ္ထြန္းတို႔ခ်စ္သူျဖစ္တာတစ္ရက္ႀကီးမ်ားျပည့္တာမို႔တဲ့လယ္ကြင္းထဲမွာခ်ိန္းေတြ႕ရန္၂ေယာက္သားအိမ္မွေစာေစာထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ရွိုးတိုးရွမ္းတမ္းျဖစ္ေနၾကသျဖင့္လက္တြဲထားၿပီးမ်က္နွာကိုတစ္ဖက္ဆီလႊဲ၍႐ြာလမ္းအတိုင္းေအးေအးလူလူလမ္းေလ်ွာက္လာခဲ့ေလသည္။လွည္းပင္မယူလာခဲ့...ခ်စ္သူနဲ႔လက္ခ်င္းတြဲ၍တူနွစ္ကိုေလ်ွာက္ခ်င္ပါသည္ဟုဆိုသည့္ျမတ္ထြန္းရဲ႕ဆႏၵေၾကာင့္ပင္။ျမတ္ထြန္းတစ္ေယာက္မွာေတာ့ခ်စ္သူရိုးရိုးအအေလးရထားသည့္အတြက္မိမိကပဲအကုန္လိုက္ေျပာျပေနရသည္။
"အရွည္ႀကီး.."
"ဗ်ာ..အေသးေလး.."
"ဟီး...အရွည္ႀကီးေရ.."
"အေသးေလးေရ.."
"အရွည္ႀကီး..."
"အေသးေလး.."
ထိုစဥ္႐ြာထဲမွငမူးသာဒင္တစ္ေယာက္လမ္းေဘးမွာသူ႔ဘာသာအိပ္ေနတာကိုရွည္တာေတြေသးတာေတြလာေျပာေနသျဖင့္ေဒါသထြက္သြားၿပီး...
"ဘယ္ေကာင္လဲကြငါ့ကိုေသးတယ္လို႔ေျပာတာ...ဟမ္..သူမ်ားအိပ္ေနတာကိုလဲလာေခ်ာင္းေသးတယ္..ငါ့ဟာငါေသးခ်င္ေသးမယ္...ရွည္ခ်င္ရွည္မယ္ဘယ္သူ႔ဂရုစိုက္ေနရမွာလဲ..ေအ့.အဲ့ဒီေသးေသးရွည္ရွည္ေလးကစြမ္းၿပီးသားကြေနာ္...အိမ္ကမိေအးဆိုကေလး၇ေယာက္ကိုမထိန္းနိုင္ေတာ့လို႔ေတာ္ပါၿပီကိုသာဒင္ရယ္..ေနာက္ထပ္မေမြးပါရေစနဲ႔လို႔ေျပာေနတာကြ...နားလည္...လားးးး..."
"အင္.."
"ေဟ့ေကာင္ျမတ္ထြန္း...မင္းကဘာၾကည့္တာလဲ..မယံုရင္...ငါ့မိန္းမမိေအးကိုသြားေမး.."
"ဟင့္အင္း..မေမးပါဘူး...မင္းဘာမင္းဘာျဖစ္ျဖစ္.."
"ေအ့...မနက္ေစာေစာစီးစီးကြာ...ေတာ္ပီသြားေသာက္တာပဲေကာင္းတယ္..ေအ့့..."
အမူးသမားသာဒင္တစ္ေယာက္ထြက္သြားၿပီးေနာက္..ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးျဖစ္ေနေသာေမာင္မ်ိဴးကျမတ္ထြန္းအားပုခံုးေလးကိုဖတ္လိုက္ရင္း...
"အေသးေလး...အား..ဘာလို႔ဆြဲလိမ္ရတာလည္း.."
"ဗိုက္ေခါက္ထည့္ေျပာအရူးရဲ႕..ဘာအေသးေလးလဲေခၚရဲေခၚၾကည့္..ျပတ္ထြက္သြားေအာင္လိမ္ဆြဲပစ္မယ္."
"အဲ့တာဆိုကိုယ္ကဘယ္လိုေခၚရမွာလဲ."
"မသိဘူး...အေသးေလးလို႔မေခၚနဲ႔..ဟိုငနာေကာင္ဥမပါျပသြားတာနာမည္ႀကီးၾကားတာနဲ႔ေအာ့ ေအာ့လြန္းလို႔..."
"ဥပမာပါအေသး..အ့..မွားလို႔..အထြန္းေလး.."
ခြီး...ခြီး..ဟီး..ဟား..ဟားးး...
ဒီေလာက္ဗိုက္ေခါက္ေၾကာဆြဲလိမ္ေနတာေတာင္တခြီးခြီးထရီေနေသာေမာင္မ်ိဳးအားအျမင္ကပ္ကပ္ျဖင့္ပိတ္ထိုးလိုက္ေလေတာ့မွအရီရပ္သြားေလသည္။
"အား...ေသပါၿပီအထြန္းေလးရယ္.."
"ဘာလို႔ရီေနတာလည္း...ေတာ္ၿပီဘာမွခ်ိန္းမေတြ႕ေတာ့.."
"အထြန္းေလး...ကိုယ့္ကိုတစ္္ကယ္မခ်စ္ဘူးေတြ႕လား...ကိုယ္စိတ္အပံုႀကီးမေကာင္းဘူးသိလား.."
"ဘာေတြလာခံစားျပေနတာလည္း....အခုကငါကစိတ္ဆိုးေနတာေလ...အဲ့တာက..အဲ့တာကေခ်ာ့ေပးရမွာေလ..နားမလည္ဘူးလား...ဒါနဲ႔မင္းရည္းစားမထားဖူးဘူးလို႔ေတာ့လာမေျပာနဲ႔ေနာ္.."
ထိုအခါမွေမာင္မ်ိဳးတစ္ေယာက္ျမတ္ထြန္းအားဆြဲလွည့္၍မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ေစလိုက္ၿပီးေနာက္သူ႔မ်က္နွာအားလက္နွစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း..
"အင္း...ကိုယ့္အတြက္အထြန္းေလးကအခ်စ္ဦးပဲ.."
"ေအာ္..အဲေန...ေနပါအံုး..ဘယ္နွယ့္အထြန္းေလးတုန္း...ဘယ္လိုႀကီးေတြေခၚေနတာလည္း...သူမ်ားေတမ်ားခ်စ္ေတြ..ကိုေတြကေလးေတြ..ေခၚေနၾကတဲ့ဟာ.."
"ကိုယ္ကသူတို႔နဲ႔မတူခ်င္လို႔ေလ.."
"ဟင္းးးထားပါေတာ့...ငါလည္းမင္းကိုကိုမ်ိဳး...ဟင့္အင္း...အဲ့တာဟိုဟာမၿကီးေခၚတဲ့နာမည္ႀကီး.."
"ကိုလို႔ပဲေခၚ.."
"ဘာ...သူ႔က်ေတာ့ကိုတဲ့..ငါ့ကိုက်အထြန္းေလးဆိုၿပီး...မရဘူး..မရဘူး..မေခၚနိုင္ဘူး.."
"ေခၚပါကြာ..အခ်စ္ခေလးကလည္း.."
ထိုအခါမွဦးစိတ္တိုေလးကမ်က္နွာေလးၿပံဳးလာၿပီး...
"အဟမ္း...ေခၚခ်င္လို႔ေတာ့မဟုက္ဘူး...မင္းကိုသနားလို႔.."
"အင္းပါ...ေခၚၾကည့္ပါလား.."
"ကို..."
"ဗ်ာ.."
"ဗ်ာမေနနဲ႔ေမာင္မ်ိဳးေရ..မင္းတို႔၂ေယာက္လမ္းလည္ေခါင္ၿကီးကဖယ္မလားငါဝင္ႀကိတ္ခိုင္းသြားရမလား.."
လွည္းေနာက္တြင္ထိုင္ေနေသာေဒါက္တာဟန္ထက္ေၾကာင့္နွစ္ေယာက္သားယခုမွ႐ြာလယ္လမ္းတြင္ပဲရွိေနေသးသည္ဆိုတာကိုသတိထားမိသြားၿပီးလည္ပင္းအားပြတ္သူကပြတ္ေခ်ာင္းဟန္႔သူကဟန္႔ျဖစ္ေနၾကသည္။
"အကိုဟန္ထက္ကဘယ္သြားမလို႔လည္း.."
"ေဆးခန္းမဖြင့္ခင္ေလး...သ်ွားဆီသြားမလို႔ေလ..မင္းတို႔၂ေယာက္ကဘာလုပ္ေနတာလည္း...အဟမ္း.."
"အကိုကလည္းသိရင္မေမးနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ.."
"ဟား...ဟား...ေအးပါကြာ..မင္းဆရာလိုေတာ့မလုပ္နဲ႔အံုးေနာ္..အေျဖရၿပီးမၾကာဘူး...ဟြင္း..ဟြင္း..."