[Zawgyi]
အိမ္ေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္တြင္ေတာ့..လြန္းလြန္းတစ္ေယာက္ရင္ဘက္ကိုလက္ျဖင့္ဖိရင္းေတြးေနမိသည္။
~ငါကသူ႔ကိုေမ့ပစ္မလို႔ပါဆိုေန...ဒီလူကေလအမွတ္တရေတြလာလာေပးေနတယ္...တစ္ကယ္ပါအနာေပးလိုက္ေဆးေကြၽးလ္ိုက္နဲ႔...သိသိရက္နဲ႔ရင္ခုန္မိတဲ့ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပဲအျပစ္တင္ရမလား.။
"ကေလးေလး.!.."
"အေမ့..!!......"
"ဟိတ္ဘာေတြေတြးေနလို႔လန္႔သြားရတာလဲ...."
မိသ်ွားကၿပံဳးစိစိျဖင့္ေမးလိုက္ေလေတာ့ မ်က္နွာနီသြားေလျပန္သည္။
"ဘာေတြးရမွာလည္း..ဘာမွမေတြးပါဘူး...ဒါနဲ႔မားလက္ထဲကေဆးဗူးေတြကဘာလုပ္မလို႔လဲ..."
"ေအာ္ဟိုမွာေလ...ကိုကို႔လက္ဒဏ္ရာရထားလို႔ေဆးစီးေပးမလို႔..."
"ဘယ္တုန္းကရတာလဲဘာျဖစ္တာလဲဟင္မား....မ်ားသြားလား..."
"အသက္နဲ႔အေဝးႀကီးပါကေလးရဲ႕...မားေျပာစရာရွိတယ္.."
သ်ွားတစ္ေယာက္လြန္းလြန္းကေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သျဖင့္ဆတ္၍ေျပာရန္ျပင္လိုက္ေလသည္။
"ဒီလိုကေလးေလးရဲ႕ကိုကိုကေလကေလးကိုခ်စ္ေနတာတဲ့..."
သ်ွားအေျပာေၾကာင့္အံ့ၾသလြန္း၍မ်က္လံုးမ်ားပင္ဝိုင္းစက္သြားေသာကေလးေၾကာင့္ကိုကို႔အေပၚယုတ္မာခ်င္တဲ့စိတ္ရိုင္းကဝင္လာျပန္သည္..။.ကို႔ဘာသာဘယ္သူ႔ကိုခ်စ္ေနမွန္းမသိဘဲတျခားတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ခြင့္ပန္ၿပီးကေလးကိုနာက်င္ေအာင္လုပ္ထားတာမို႔သူမနည္းနည္းေတာ့ေမႊလိုက္အံုးမည္။
"ဟုက္တယ္ကေလးရဲ႕...တစ္ကယ္လို႔ေလကေလးကိုသူလာေျပာရင္လက္မခံနဲ႔သိလား..."
"ဘာလို႔လဲဟင္..."
"ကေလးရဲ႕လူေတြကေလလြယ္လြယ္ရတဲ့ဟာဆိုဘယ္အရာမွတန္ဖိုးမထားၾကဘူးခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ရယူတဲ့အရာေတြကိုမွပိုတန္ဖိုးထားတတ္ၾကတယ္ေလ..ကေလးသေဘာေပါက္လား.."
သုူမေျပာေတာ့လည္းကေလးငယ္ကေခါင္းညိမ့္ျပေလသည္။
"သူကသားကိုတစ္ကယ္ခ်စ္တာဟုက္ခ်င္မွဟုက္မွာပါ..လူတစ္ေယာက္ကိုလြယ္လြယ္သေဘာက်တတ္တဲ့သူ႔အခ်စ္ကိုသားမယံုရဲဘူး...ၿပီးေတာ့သားခံစားရမွာေၾကာက္တယ္..."
YOU ARE READING
ကိုလူချောနဲ့အမွှေစိန်တို့ရွာ(ကိုလူေခ်ာနဲ႔အေမႊစိန္တို႔႐ြာ){Complete}
Storie d'amoreယခုေရးသားထားေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္သာျဖစ္ပါသည္.. .. ..
