[Zawgyi]
မနက္မိုးလင္းလင္းခ်င္းအေမႊစိန္ေလးရဲ႕ရစ္ထုပ္ဇာတ္လမ္းစပါေတာ့သည္.။..ၿမိဳ႕မွာပဲသြားေနေတာ့မယ္ခ်ည္းလုပ္ေန၍...ၿမိဳ႕ကိုျပန္ဖို႔အတြက္ျပင္ဆင္ရျပန္သည္.။
"ဟဲ့သားေခ်ာရယ္..ဆိုင္းမဆင့္ဘံုမဆင့္ပါလား.."
အရီးေလးအေမးေၾကာင့္...သူလည္းေခါင္းကိုကုတ္၍
"ဟုက္တယ္အရီးရဲ႕သားလည္းမေျပာတတ္ေတာ့ဘူးအစကေတာ့၅လေလာက္ထိေနမလို႔ပဲ..ကေလးကအားခ်င္းျပန္မယ္ခ်ည္းလုပ္ေနလို႔...."
"အင္းေကာင္းပါတယ္သားရဲ႕...ဟိုမွာဆိုေတာ့တစ္ခုခုဆိုအဆင္ေျပတာေပါ့..ေမြးခါနီးမွပဲအရီးလိုက္လာခဲ့မယ္..ဒီကအလုပ္ေတြလဲရွိေနေသးေတာ့..."
"ရပါတယ္အရီးရဲ႕...မိသ်ွားလည္းရွိတာပဲ..."
"မင္းတို႔ၿမိဳ႕ျပန္အံုးမွပဲ..မဟုက္ရင္သားတို႔အေဖ၂ေယာက္လဲညားေတာ့မယ္..ကိုသားခ်စ္ျပန္လာတာနဲ႔အရီးၿမိဳ႕တတ္ခဲ့မယ္ၾကားလား..."
"ဟုက္ကဲ့ပါအရီးရဲ႕...မိသ်ွားမလာေသးဘူးလားအရီး..ေဒါက္တာ့ကိုၿမိဳ႕ျပန္ဖို႔သြားေျပာခိုင္းတာကို..."
ထိုစဥ္ျမတ္ထြန္းတစ္ေယာက္အိမ္ေပၚသို႔တတ္လာၿပီးသူ႔အေနာက္တြင္ေတာ့...ျမေလးရံု..လံုမတို႔ပါပါလာၾကသည္။
လူေခ်ာလည္းအေမႊစိန္ကိုတစ္ခ်က္အကဲခတ္ၾကည့္မိေတာ့...ဟိုကေလးေတြနဲ႔နႈတ္ဆတ္ေနေလရဲ႕...ဒီဘက္ကိုအာရံုမရွိတာမို႔...သူစိတ္ေအးရသည္။မဟုတ္ရင္ ဒီကေလး အလကား သက္သက္ခံစားေနအံုးမည္ေလ။
"ၿမိဳ႕သား...ျပန္လာမယ္မဟုက္လား.."
"ျပန္လာလည္ျဖစ္မွာပါကိုျမတ္ထြန္းရာ..ခင္ဗ်ားသိတဲ့အတိုင္းလြန္းလြန္း သေဘာအတိုင္းပဲဟာ"
"ၿမိဳ႕သားတို႔မရွိရင္က်ဳပ္ေတာ့ပ်င္းေနေတာ့မွာ..."
သူလည္းျမတ္ထြန္းကိုဖတ္လိုက္ေလသည္။
"ကြၽန္ေတာ္လည္းခင္ဗ်ားတို႔က္ိုသတိရေနမွာပါဗ်ာ.."
"အကို...ဟ္ိုေရာက္ရင္က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ေနာ္..."
ျမေလးရံုအေျပာကိုလံုမတစ္ေယာက္တံေတာင္နဲ႔တြတ္လိုက္ေလသည္...။
YOU ARE READING
ကိုလူချောနဲ့အမွှေစိန်တို့ရွာ(ကိုလူေခ်ာနဲ႔အေမႊစိန္တို႔႐ြာ){Complete}
عاطفيةယခုေရးသားထားေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္သာျဖစ္ပါသည္.. .. ..
