[Zawgyi]
ဧည့္ခန္းထဲတြင္မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနေပမယ့္စကားတစ္ခြန္းမွမဟေသးေသာလြန္းလြန္းေၾကာင့္ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးကေအးစက္လာသေယာင္ပင္ထင္လိုက္မိသည္။
သားနဲ႔သမီးအားထမင္းေကြၽးၿပီးေနာက္အခန္းထဲတြင္ကာတြန္းကားဖြင့္ျပေပးခဲ့သည္။ၿပီးေနာက္လူေခ်ာနဲ႔စာရင္းရွင္းရန္အတြက္ဧည့္ခန္းသို႔ဆင္းလာလိုက္ေလသည္။အတန္ၾကာေအာင္ၾကည့္ေနေပးလိုက္သည္။ယခုအခ်ိန္ထိဘာအေၾကာင္းလဲဆိုတာတစ္ခြန္းပင္မေမးဘဲၿငိမ္ေနသည့္လူေခ်ာအားၾကည့္ရင္း...ဓာတ္ပံုအားသူ႔ေရွ႕သို႔ထိုးေပးလိုက္ေလသည္။ခပ္ေအးေအးသာယူၾကည့္ၿပီးဘာမွတုန္လႈတ္သြားဟန္မရွိေလသည့္လူေခ်ာကအျပစ္ကင္းစင္သလိုလုပ္ေနေလေသာေၾကာင့္...
"ဒါကဘာလဲ.."
"ဒါကကေလးအထင္လြဲေနတာပါ..ဒီပံုကဘယ္သူရိုက္လိုက္လဲကိုယ္မသိဘူး...ဒါက.."
"အဲ့ဒါကဘာလ္ို႔ခင္ဗ်ားအက်ိႌအိပ္ကပ္ထဲေရာက္ေနရတာလည္း..."
"ဟို..အဲ့တာကကိုယ္..ကိုယ္.."
"ေတာ္ၿပီ...ခင္ဗ်ားကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္ကုန္ေနတာလား.."
လြန္းလြန္းစကားေၾကာင့္ေမာ့ၾကည့္လာတဲ့လူေခ်ာ..ခ်က္ခ်င္းမ်က္နွာငယ္ေလးျဖင့္
"မဟုက္ပါဘူး...ဟင္း...ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္.."
"ေတာင္းပန္တယ္ဟုက္လား...ကိုလူေခ်ာ..ခင္ဗ်ားကေလတကယ္မထင္ထားမိဘူးသိလား...လြန္းခန္႔ထည္ဆိုတဲ့က်ဳပ္ကေတာသားဘာမွနားမလည္ပါဘူး..ငါလုပ္ခ်င္သလိုလုပ္..လွည့္ခ်င္တိုင္းလွည့္လို႔ရတယ္လို႔သေဘာထားေနတာလား..ဟမ္..ေျပာအံုးေလ...သူကေတာ့အိမ္မွာပဲေနတာငါလုပ္သမ်ွကိုဘာမွမသိပါဘူးဆိုတဲ့အခ်ိဳးမ်ိဳးခ်ိဳးေနတာလား..ခင္ဗ်ားမွာကေလးနွစ္ေယာက္ရွိတယ္ဆိုတာကိုေရာထည့္စဥ္းစားေသးရဲ႕လား...ေျပာေလ..ခင္ဗ်ား...."
ထိုင္ေနရာမွထလာၿပီးလူေခ်ာရင္ဘက္အားတစ္ဘုန္းဘုန္းထုရိုက္ရင္းေမးေနေသာလြန္းလြန္းကသူ႔အားမယံုၾကည္နိုင္သလိုအၾကည့္မ်ိဳးနဲ႔ၾကည့္ေနၿပီးမ်က္ရည္မ်ားကလည္းက်ေနေလသည္။လူေခ်ာမွာလြန္းလြန္းရဲ႕မ်က္ရည္မ်ားအားသုတ္ေပးရန္လက္လွမ္းလိုက္ေသာ္လည္းဖယ္ခ်ျခင္းသာခံလိုက္ရေလသည္။
YOU ARE READING
ကိုလူချောနဲ့အမွှေစိန်တို့ရွာ(ကိုလူေခ်ာနဲ႔အေမႊစိန္တို႔႐ြာ){Complete}
Romanceယခုေရးသားထားေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္သာျဖစ္ပါသည္.. .. ..
