[Zawgyi]
ေဆးရံုမွာတစ္ပါတ္ေနရၿပီးေနာက္..ယေန႔ေဆးရံုဆင္းရမယ့္ေန႔မို႔လြန္းလြန္းတစ္ေယာက္အလြန္ပင္ေပ်ာ္မိသည္.။ေဆးရံုမွာမျဖစ္မေနေနရမည္ဆိုေသာေၾကာင့္သာေနရတာ..ေဆးနံ႔ေတြနဲ႔မြန္းၾကပ္လွသည္...။
ထိုစဥ္..ေဘးကေပါက္စီလံုးေလးကတအဲ..အဲ...အသံျပဳ၍နိုးလာခဲ့သည္။ပါးစပ္ေလးကလႈပ္စိလႈပ္စိျဖစ္ေနတာေလးကိုလက္ေလးနွင့္အသာ တို႔ထိလိုက္မိေလသည္။
"အဲ့...အဲ့"
လြန္းလြန္းလည္းသားကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ခ်ီ၍..ေခ်ာ့ျမဴေနလိုက္သည္။
ကိုကိုကေတာ့ရံုးသြားလိုက္..ေဆးရံုေျပးလိုက္ျဖင့္အလုပ္ရႈပ္ေနေတာ့သည္...အင္း...အိပ္ေတာ့လဲေဆးရံုမွာပဲဆိုပါေတာ့..။
သူပင္ပန္းေနမွာ ဆိုး၍ ျဖစ္နိုင္ရင္ခ်က္ခ်င္းေတာင္ ဆင္းလိုက္ခ်င္ေသးသည္။
ပစၥည္းမ်ားသိမ္းေနၾကေသာအေမနဲ႔မားတို႔၂ေယာက္...ကအားလံုးသိမ္းၿပီးေနာက္အိမ္သို႔ကားျဖင့္သြားၾကေလသည္။
"ခနေန သားေခ်ာလာႀကိဳမယ္တဲ့ လြန္းလြန္း...အေမတို႔ျပန္နွင့္ၿပီ"
ထိုသို႔ျဖင့္ သားနဲ႔လြန္းလြန္းတို႔သာ ေဆးရံုခန္းတြင္က်န္ရစ္ခဲ့ရသည္။
သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး..ေဆးရံုတံခါးခ်ပ္ကပြင့္လာၿပီးေနာက္ေခြၽးတလံုးလံုးနဲ႔ေျပးလာသည့္ ခ်စ္ေယာက်ာ္းႀကီးက အနားကပ္လို႔ေမးလာေလသည္။
"ကေလးေလး..."
"ကိုကို..ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲ..ေခြၽးေတြလဲ႐ႊဲလို႔..."
"ဟူးးး...ကေလးကိုလာႀကိဳတာ..အရီးတို႔ကအကုန္သိမ္းၿပီးၿပီတဲ့...တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔"
သူ႔ေဘးဝင္ထိုင္ကာ အေမာေျဖေနသည့္ ကိုကို႔အား လက္ေလးျဖင့္ ယက္ခပ္ေပးေတာ့ လူႀကီးကသေဘာက်ေနေတာ့သည္။
ေဒါက္တာဟန္ထက္နဲ႔သူနာျပဳေလးလည္းဝင္လာၿပီး လူေခ်ာအားျမင္လိုက္ေတာ့မွ
"ေၾသာ္အကိုေရာက္ေနၿပီလား..ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ကူေစာင့္ေပးမလို႔အခုပဲ.."
"အင္း..ဟန္ထက္..အဲ့တာဆိုညေနမွေတြ႕မယ္ေနာ္...အကိုတို႔ျပန္ေတာ့မယ္.."
YOU ARE READING
ကိုလူချောနဲ့အမွှေစိန်တို့ရွာ(ကိုလူေခ်ာနဲ႔အေမႊစိန္တို႔႐ြာ){Complete}
Romanceယခုေရးသားထားေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္သာျဖစ္ပါသည္.. .. ..
