Azuncion Series #1: Start of Something Surreal

Chapter 16

"Mauuna na ako sa klase." sabi ko dahil baka magalit nanaman siya saakin dahil sabi niya saakin layuan ko si Kyle. Nakita niya siguro.

Ang iba niyang teammates umupo na sa long table katabi ng inuupuan namin kanina. Nakatingin sila sa amin habang sila ay pupunta na sa counter para umorder ng kakainin nila. Akmang aalis na sana ako ng hinawakan niya ako sa braso.

"Eat with me."

"Ha? Kumain na ako bago lang." hindi niya ako pinakinggan at pinaupo niya ako. Umalis na siya at pumunta na sa counter para umorder. Sana kaunti lang binili niya. Busog na ako sa kinain ko kanina lang. Tumingin ako sa kabilang table kung nasaan kami kanina naka-pwesto. Wala na sila doon. Iniwan ba naman nila ako dito.

Humanda talaga sakin ang babaeng 'yon. Naunang bumalik si Aron sa table kasunod ang dalawa pa nilang teammates. "Hi, Zei. Seryoso nga siya sa'yo." sabi niya pagkaupo niya. Nasa harap ko silang tatlo. Bale harap ko si Aron at katabi niya ang dalawa niyang kasunod kanina. Nasa center aisle kami kumbaga.

"Hi. Ang ganda mo pala talaga no wonder gustong-gusto ka ni Cap." sabi ng katabi ni Aron. Yumuko nalang ako dahil sa sinabi niya. Hindi nagtagal ay nagsidatingan na din ang iba.

Binati na nila ako. Dumating na rin si Kaden dala ang tray niya. Nang binaba niya ang tray niya ay lumaki ang mata ko. Ang dami naman niyang binili. Sandwiches, carbonara, coffee at may miltea pa. Baka gutom talaga siya. Tumabi siya sa akin. Nagsimula na silang kumain at ang ingay pala talaga nila pagnagsama-sama.

Pinagtitinginan sila ng ibang estudyante pero parang wala silang pakialam. Pinagtitinginan na rin ako nila dahil ako lang ang isang babae sa table nila.

Nilagay niya ang carbonara, sandwich at milktea sa harap ko. "Eat." utos niya saakin.

"Kasi Kaden, kumain na ako."

"I said eat, do I have to feed you myself?" naman eh. Kinuha ko na ang sandwich at kumain na. Baka subuan niya talaga ako dito. Napangiti naman siya ng kumain ako.

Binilisan ko ang pagkain dahil malapit ng matapos ang recess. Dali-dali kong kinain ang carbonara. Habang ngumunguya ako, nakita kong nakatingin siya saakin. Bago pa ako makapagsalita, pinahiran niya ang gilid ng labi ko gamit ang daliri niya. Narinig ko naman ang mga panunuya ng teammates niya sa kaniya.

"Yieee. Siguro kailangan na nating umalis dito. Mukhang nakakaistorbo tayo." pabirong sabi ng katabi ni Aron. Mark ata pangalan niya. Sinabayan naman ng iba. Tumingin ako sa harap ko at nakita kong nakatingin sakin si Aron. Binalewala ko nalang at binilisan pa ang pagkain.

Narinig ko na ang bell.

"You're a messy eater. Slow down. Hindi 'yan aalis." nag- chuckle pa siya.

"Nag-bell na kasi kailangan ko ng bumalik sa room." Tatayo na sana ako ng pinabalik niya ako sa inuupuan ko. "Finish this."

"Kaden, baka mapagalitan ako." English pa naman ang next subject namin. "I'll bring you to your room."

"Baka ikaw naman ang ma-late." baka kaninang umaga na-late din siya dahil hinatid pa niya ako.

"Like I care." saka tumayo na siya. Tumayo na rin ako at nagpaalam na ako sa kanilang lahat. Nag-wave ako sa kanila.  Hinawakan niya ang pulsuhan ko. Hinihila niya lang ako pero napansin kong hindi ito ang daan papuntang classroom namin.

"Kaden, doon ang daan ho." tinuro ko pa habang ang isang kamay ko ay hila-hila pa rin niya. Late na talaga ako nito. Hindi ko talaga alam kung saan kami pupunta. Nagpahila nalang ako sa kaniya.

Nakarating kami sa harap ng isang malaking pinto. Baka mapagkamalan pa itong office kung bago ka dito pero mas tago nga lang. Nakalimutan ko na nga ang dinaanan namin.

Pagkapasok namin bumungad agad sa'kin ang malaking parang living room. Parang isa itong condo.

Kumpleto may lulutuan, may living room, may tv, may isa pang pinto sa gilid ng parang mini bar. Maraming inumin at wine ang nakahilera. May ganitong lugar sa loob ng school?

Hawak-hawak pa rin niya ang pulsuhan ko at dinala ako sa isa pang kwarto. Pagpasok namin ay may malaking kama, tv at may mini refrigerator.

"Anong gagawin natin dito, Kaden? Late na ak--" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng sunggaban niya ako ng halik. It was a punishing kiss. "Kade--" Hindi ko pa natapos ang sasabihin ko ng sunggaban niya ulit ako. His kisses went to my jaw and to my neck.

"Why do you like to do the things I'm telling you not to, huh?" humarap siya saakin. Hinawakan niya ako sa braso. "I told you to stay away from that boy but why did I see you laughing with him?" nakatingin siya saakin. Galit nga siya, kita ko sa mga mata niya.

"He's my friend, Kaden. There's nothing wrong with that." pagdadahilan ko naman.

"Huwag ka ng magselos, he's just my friend." pagsisiguro ko sa kaniya.

"Promise me you won't leave me."

"I won't and I hope you won't leave me too."

"I won't." sabi niya. After he said that, he kissed me hard and pushed me on the wall. I kissed him back. Hindi ko na inisip na may klase pa ako.

He buried his head on my neck and he inhaled something there. "I'm addicted, baby." malamlam na sabi niya. He started kissing and sucking my neck. Wala na akong nagawa. Wala akong mahahawakan kundi ang buhok niya. I fisted my hands on his hair but not too hard.

"Mmm.." Kinakagat ko ang labi ko na halos magdugo na. He put my legs around his waist and continued on kissing me.

I can feel the soft mattress on my back. Nakadagan siya saakin. He parted our lips and he put his forehead on mine. Hinahabol ko ang hininga ko.

"We can't do that yet." Alam ko kung anong tinutukoy niya. I recovered my breathing at tatayo na sana ako ng hilahin ako pahiga.

He was hugging me from the back and I can feel his hard on and it's uncomfortable. "Let's stay like this for a while." He buried his head on my neck and put his arms around my waist.