CHAPTER 18
NAKALABAS na pala ako sa Hospital, actually medyo masakit pa ang sugat ko pero makakaya ko naman. Kaso lang ang mas inaalala ko ay ang puso ko. Pa'no ko rin eexplain ito kay Zede?
I'm still hesitating to tell him that I am sick.
Bahala na, saka ko nalang sasabihin sa kaniya ang totoo pag kaya ko nang sabihin sa kaniya.
Napatigil naman ako sa pagmumuni-muni ng may yumakap sa'kin.
"What are you thinking? I've been calling you for five times and you didn't even respond, that means you are thinking something too deep."Sabi niya na ikinatawa ko ng mahina.
"Ganun ba? Pasensiya na may inisip lang."Nakangiting sabi ko na ikinakunot niya naman.
"What are you thinking?"Tanong niya sa'kin na ikinangise ko.
"You."
"Tss..Ano naman ang iniisip mo tungkol sa'kin?"Kunot-noong tanong niya na halata namang interesadong malaman kong anong iniisip ko tungkol sa kaniya.
"Secret."Nakangising sabi ko na ikinalukot ng kaniyang mukha.
"Ang daya naman."Sabi niya na ikinatawa ko.
"Tss..Anong nakadaya doon? Balibag kita e."Sabi ko sa kaniya ng ikinangiwi niya naman.
"Here I though that you are too nice but it turn out not to be."Nakangiwing sabi niya na ikinataas ng kilay ko.
"Ah ganun, gusto mo bang makita ang side ko na hindi mabait?"Mataray na sabi ko at umiling naman ito at saka niyakap ako.
"No thanks, I'm not that brave enough to face it."Natatawang sabi niya na ikina-irap ko naman.
"Is that a sarcatic laugh?"Mataray na sabi ko at umiling naman ito.
"No."Mabilis na sagod niya.
"Tss."
"Galit ka?"
"Hindi. Teka nga, alas says na oh, aalis na ako pupunta pa ako sa Bar na pinagtrabahoan ko."Sabi ko at saka pilit na itinulak siya pero hindi man lang ito natinag.
Matatalim niya akong tiningnan. "You'll not going to work there. Dito ka lang sa bahay, kalalabas mo pa sa hospital tapos magtatrabaho ka kaagad? Paano kung mabinat ka na naman?"
Ngumuso naman ako."Punta lang ako doon pero hindi ako magtatrabaho, promise. Gusto ko lang dalawin si Elaine e. Kung gusto mo, punta ka rin doon."
"Hays. Oo na, may magagawa pa ba ako. Babantayan nalang kita doon."Sabi niya na ikinairap ko.
I looked at him flatly. "Duh,wag mo na akong bantayan, ano ako? Kinder na kailangan pa ng tagabantay?"
"Hindi pero as your boyfriend it's my job to protect you, to be with you, and keep you safe and unharmed."Seryosong sabi niya kaya hindi ko mapigilan ang ngiting gustong kumuwala sa labi ko.
"So sweet of you. Oo na, ikaw na ang panalo, sa'yo na ang corona."Natatawang sabi ko sa kaniyana ikingiwi naman niya.
"Ayoko ng corona, gusto ko ikaw."Nakangising sabi niya na ikinairap ko.
"Wow a, marunong ka palang bumanat? Akala ko puro manyak at walang emosyon ang kaya mong gawin, hindi mo naman sinabing talented ka nang maawardan sana kita."Sarkastikong sabi ko sa kaniya na ikinatawa naman niya.
"Anong award ba 'yan? Kiss mo? Sure, go ahead and kiss me, I don't mind."Nakangising sabi niya na ikinairap ko.
Mahina kong tinampal ang kaniyang labi na nakanguso na handang iki-kiss ko siya.
"Tss. Ang harot mo, itigil mo muna 'yan pupunta pa tayo sa Bar na pagmamay-ari ni Elaine e."Sabi ko na ikinaingos niya.
"Oo na, tara na, ata't na ata't ka talagang pumunta sa Bar na 'yun a, ano bang meron sa Bar na 'yan na wala sa'kin?"Inis na sabi niya na ikinairap ko naman.
"Drama mo tsong, sige alis na tayo."Natatawang sabi ko na ikinasimangot niya naman.
Napatingin naman siya sa suot ko at saka tinaasan niya ako ng kilay.
"Go, change yourself."Seryosong sabi niya na ikinakunot ko naman.
Ano bang mali sa suot ko? I'm just wearing above the knee high waist shorts and a croptop?
"No, nakabihis na ako. Let's go nalang."Sabi ko sa kaniya na mas lalong ikinadilim ng kaniyang tingin.
"Hindi pwede, your wearing a sinful clothes, bawal 'yan."Inis na sabi niya.
I looked at him flatly. "Ganito ang mga damit sa Bar, anong gusto mong isuot ko? Nakaduster?"Sarkastikong sabi ko na ikingise niya naman.
"Pwede, mas okay pa ang duster kesa sa suot mong 'yan. Maraming mga manyak doon."Sabi niya na ikinairap ko naman.
"Manyak ka rin naman a, ‘wag kang feeling banal."Mataray na sabi ko sa kaniya.
"Atleast akin ka naman, e sila? Hindi sila pwedeng titingin sa katawan mo kasi ako lang, ako lang ang pwede. Baka hindi ako makapagpigil na tusukin ang mga mata ng mga lalaking titingin sa katawan mo."Walang emosyong sabi niya na ikinasabunot ko sa sarili kong buhok dahil sa inis.
"Oo na, oo na. Magbibihis na ako, kainis ang isang 'to!"Inis kong sabi at saka tinalikuran siya.
Bago pa ako makatalikod ay yumakap siya sa'kin, ganito kasi ang ginawa niya pagnaramdaman niya na naiinis ako or galit ako kaya niyayakap niya lang ako at saka mag-eexplain ng kaniyang side.
"I'm sorry if I ordered you around. It's just that I hate the idea of someone looking at your body, looking at you, it makes me irritated. I'm sorry, if you wan't that clothes then wear it, don't be mad at me."Malungkot na sabi niya na ikinabuntong hininga ko naman.
I cupped his face and looked straight to his eyes." Magbibihis na ako, okay kaya don't be sad."
Ngumuso naman ito."You're not mad?"
Ngumite naman ako at saka umiling. "I'm not, actually tama ka naman, marami nang mga bastos ngayon kaya mabuti nang mag-ingat. At saka isa pa, kahit naman magsusuot ako ng ganito alam ko naman na poprotektahan mo ako e. Don't worry, hindi na ako magsusuot ng ganito if that's what you wan't."
Agad naman itong umiling. "No, it's not like pinagbabawalan kitang suotin 'yan, you're free to dress up whatever you like. Pero mas gusto kong 'yang mga revealing mong mga damit ay susotin mo lang dito sa mansiyon."Nakangising sabi niya na ikinairap ko.
The manyak devil is back. Tss.
YOU ARE READING
LIVID SERIES 3: ZEDEKIAH RHYS MONTERO✔
General FictionLIVID SERIES 3: DEVIL ZEDEKIAH RHYS MONTERO was a devil, he doesn't know the word mercy and even the word 'Love'. In his life, he realize his doings that all of 'em are mistakes. His life is full of so many regrets. A devil that has many secrets. Sh...