LIVID SERIES 3: ZEDEKIAH RHYS MONTERO✔

CHAPTER 5

CHAPTER 5

NAPATAAS naman ang kaniyang perpektong kilay dahil sa sinabi ko. Ito talagang bibig ko, napakadaldal talagang ilaglag pa ako.

Walang emosyon naman siyang tumingin sa'kin. "So you're saying if your salary isn't that much, you're planning to poison the food, is that what your thinking?"

Agad naman akong umiling sa sinabi niya. "Ofcourse not, hindi ko naman 'yun magagawa sa inyo e."

Hindi na ito muling nagsalita bagkus ay itinuon na nito ang kaniyang mga mata sa pagkain.

Akmang aalis na sana ako para maglinis ulit ng bigla siyang magsalita. "Stay and eat."Malamig niyang sabi na ikinailing ko naman.

"Naku, 'wag na po nakakakiya naman po."

"Are you against my order? You're my pet so whatever I told, you do."Malamig niyang sabi at saka tumingin ito sakin na para bang gusto niya akong ilibing ng buhay gamit ang kaniyang madilim na titig.

Mahina naman akong tumango." Yes, Master."

Nalukot naman ang mukha nito sa sinabi ko. "I told you to call me Zede."

"Nakakahiya po, isa lang po akong pet niyo kaya dapat Master ang itatawag ko sa'yo, kaya nga Master's Pet."Nakayukong sabi ko habang kagat-kagat ko ang aking labi.

"Tss. Whatever."

Pumunta naman ako sa table na malayo sa kaniya, actually mahaba at malaki ang table niya kaya napagdesisyonan ko nalang na medyo lumayo ako sa kaniya.

"What are you doing? Come here, sit beside me."Malamig nitong sabi na ikinayuko ko naman.

Naman e. Ito na nga ako gustong lalayo sa kaniya tapos siya todo palapit sa'kin. Hays, naging pet pa talaga niya ako.

"Yes, Master."Walang emosyong sabi ko at saka pumunta mismo sa bakanteng upuan na katabi niya mismo.

Para tuloy akong na-stiff neck dahil hindi ko man lang magawang lingonin siya, kulang na nga hindi na ako hihinga e. Kung pwede lang talaga, hindi talaga ako hihinga.

Nagreact naman kaagad ang puso ko, bumilis ang tibok nitong puso ko na ikinakaba ko naman.

Dali-dali kong inilagok ang mga tubig na nasa baso habang pilit na pinakalma ang aking puso.

"Are you okay?"Tanong nito pero kahit na nakatalikod ako sa kaniya, alam kung nakakunot ang mga noo nito.

Hindi ko siya nagawang lingonin kaya nagthumbs up lang ako sa kaniya.

"Seriously? Are you okay?"Takhang tanong niya sa'kin na ikinabuntong hininga ko naman.

Nang maramdaman kong hindi na ulit nagreact ang puso ko, nilingon ko na siya, madilim ang mukha nito, nakakuyom ang kaniyang mga kamao na ikinakunot ko naman.

He's so scary yet so cool.

"Uhm.. Okay lang talaga ako."I softly said to him na ikinataas ng kaniyang mga kilay.

"Next time if I asked you, answer me quickly and don't give me a cold treatment."Malamig niyang sabi at saka tumayo at umalis na.

Nagtatakha naman ako sa mga kinikilos niya, hindi naman siya ganito a? Bakit naging ganun ang lalaking 'yun?

At ano daw? Don't give me a cold treatment? Sinagot ko naman siya a, asan ang cold doon?

Isa pa, nagpapakalma lang ako ng isang abnormal na puso dahil sa lakas ng tibok nito. Duh.. Ayoko ko pang mamamatay 'no, kaya as much as possible I must stay healtly.

Protect my heart from getting pain. I don't want my heart to be toxic. Marami pa akong pangarap sa buhay at gusto ko pang pumunta sa Japan balang araw kaya dapat hindi pa ako pwedeng mamatay dahil lang sa pusong 'to.

Bigla bigla nalang kasing tumibok ng mabilis e.

ALAS SAYS NA ng hapon kaya nagbihis na ako ng pangwaitress na ang palda ay above the knee. Sinuklay ko ang buhok ko at itinali ito. Kinuha ko ang liptint ko at saka naglagay ng kaunting liptint sa labi ko.

Kinuha ko narin ang black shoes ko at saka sinuot ito, bumaba na ako sa guest room.

Nakita ko naman siyang tumaas ang kaniyang isang kilay habang nakatingin sakin.....from head to toe, nakaramdam naman ako ng hiya sa paraan ng kaniyang pagtitig.

"Are you still working in that Bar?"Tanong niya sakin at tumango naman ako saka sumagot.

"Yes, I need money kasi e. At saka isa pa, ayokong magresign doon lalo na't napamahal na rin sakin ang Bar na 'yun dahil nandoon ang bestfriend ko. Pasensiya na po pero pag-alas says kasi ng hapon ay oras na para sa trabaho ko Bar na 'yun, umaga naman ang trabaho ko as your pet."Mahinang sabi niya sa'kin.

"I can provide you more money if you want, just resign in that fucking Bar."Malamig niyang sabi at saka dahan dahang lumapit sa'kin.

Hindi ako umatras dahil baka magalit ito sakin pag-aatras ako. "Pasensiya na po, Master, Oo nga kailangan ko talaga ng pera pero hindi ko po talaga kayang magresign sa Bar na 'yun lalo na't nandoon nagtatrabaho ang kaibigan ko, ang taong itinuri ko nang pamilya, sana'y maintindihan niyo po."

"Ano ba ang trabaho mo doon? Bayaran babae ba?"Malamig niyang sabi na ikinakuyom ko naman.

Kahit naiinsulto ako sa sinabi niya, mas pinili ko nalang na maging kalma dahil natatakot akong masisante niya.

"Hindi po ako isang bayarang babae. Isa po akong marangal na babae at hindi ako pinalaki ng mga magulang ko para maging isang bayarang babae. Kahit na mahirap ako, hindi minsan pumasok sa isip ko na maging isang bayarang babae dahil kayang kaya kong mabuhay kahit na hindi ko ibebenta ang sarili ko."Mahinahong sabi ko sa kaniya.

It's just me? na nakita kong tumaas ang isang sulok ng kaniyang labi?

"So, anong trabaho mo doon?"Tanong niya sa'kin.

"Isa lang po akong waitress, tig serve lang ng kanilang mga inumin."Seryosong sabi ko sa kaniya.

"What if someone ask you in the Bar to sell your body?"Takhang tanong niya sa'kin na ikinabuntong hininga ko naman.

"Master, I will never sell my body kahit na magkamatayan man kami. Isa pa, my body is for my future husband only. Hindi ko ibebenta ang sarili ko, kahit na sa mataas man 'yan na presyo kahit na ilang trilyones pa ang ibigay niya sa'kin. My body is for my future husband only."Malamig na sabi ko na ikinatango naman niya.

"That's good to hear then, you may go."