Bernice on media
Aishy POV
"Girl san ka ba galing? Iniwan mo ko kanina" bulong sa akin ni Bern nang makarating ako sa room namin
Nang iwanan ako kanina ni Tan ay hinayaan ko na lamang ito at nagdecide na pumunta na lamang sa susunod na klase
Bago ako dumiretso sa department namen ay dumaan muna ako sa canteen at bumili ng malalaman tiyan dahil nga hindi na ako nakakain pa kaninang break time
Bumili lamang ako ng mamon at c2 upang maari kong dalhin sa room dahil less than 15 mins na lang ang nalalabi at magsisimula na ang sunod kong klase
"ah, wala yun...May nakalimutan lang akong daanan na kanina ko pa dapat umaga dinaanan" pagsisinungaling ko...
Inilabas ko ang binili kong pagkain kanina at sinimulan itong kainin
"Pero girl, yun na nga about sa sinasabi ko kanina. Ikaw ba, naniniwala ka ba na kayang gawin yun ni Tan? With that innocent face? " patuloy sa chika nito
Nagkibit balikat lamang ako dahil ayoko na pag usapan ang bagay na iyon
Don't get involved
Paalala ko sa sarili ko ng tahimik
Marami pa syang dinadaldal ngunit tango at ngiti lang ang naisasagot ko rito dahil naging abala ako sa pagkain ko
Habang nginunguya ko ang mamon ko ay tila nagflashback ang mga nakita ko nung gabing inaresto si Tan
If there is one person who can prove his innocence, ako iyon. Pero paano ko tutulungan ang taong ayaw naman ng tulong ko?
Bahagya akong nafrustrate sa isiping iyon
Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman kong ito
All I know is this feeling inside me right now is so strange
It's unknown to me
I don't know if I am sad or mad, or in between
I just don't understand myself
Wala namang mali or whatsoever sa sinabi niya pero it penetrates my mind. My heart
Wala namang mawawala sa akin kung hindi ko sya matulungan, ngunit may kontrabidang boses na tila nagsasabi sa akin na dapat ko syang tulungan
Kung bakit ay di ako sinasagot ng boses na iyon, bagkus ay nagdudulot ng pagbigat ng hininga ko ang bagay na yon sa tuwing naiisip ko ito
"huy gurl! Lutang ka diyan?" pagtapik sa akin ni Bern
Umiling ako at ngumiti na.lang dito dahil di ko rin talaga naiintindihan ang mga pinagsasabe nito
Inubos ko na ang natitira ko pang mamon at nilaklak na rin ang c2
"Ayyy, alam ko na yan... Namimiss mo si Wren noh?...asussss!" pang aasar nito
Napatingin ako sa babae
Doon ko lamang narealize na for a while, hindi si Wren ang iniisip ko
Hindi si Wren ang dahilan ng pagkatulala ko
Hindi si Wren ang dahilan ng mga kung anong pakiramdam na tila bago sa puso ko
For a while, nakalimutan kong kinalimutan niya na ako
Ngumiti ako sa isiping iyon, hindi ko alam kung para saan ang ngiti na iyon ngunit napangiti na lamang ako nang basta
"Baliw! Hindi noh" pagtaliwas ko rito dahil iyon ang totoo
