·16· ·Yağız ANKA·

2K 155 25
                                    

Ertesi gün öyle arasında yanlız oturuyordum ki yanıma ekip geldi. Ve öyle bir ses çıkarttılar ki birden irkildim. Ege direk konuya başldı.

- Senin soy adın neydi?

Şüpeyle ve çekinerek hepsini süzdüm. Sonrada

- Anka.

Dedim. Ekip birbirine baktı. Güldüler. Ege devam etti

- Bize neden söylemedin?

Dedi. Yoksa anlamışlarmıydı? Yutkundum

- N-n-neyi?

Fatih gözlerimin içine baktı. Göz bebekleri parlıyordu.

- Anka nın gerçekte kim olduğunu.
..................................................................

- Ne!?!?!?

Fatih

- Evet bize onun Yağız olduğunu söylemeliydin.

- Anlamadım!?!

Can

- Beyler yavaş olun. Anka'nın yani Yağız'ın ne dediğini hatırlayın. Kardeşime bile söylemedim. Demişti.

Fatih

- Soy adları aynı, ikiside erkek ve en önemlisi maçta en ön sırada izleyip seninle birlikte tezaurat yapıyordu. Maçta sivildi. İlk tanıştığımız gün üstünde kapşonlu vardı. Bence herşey tamam.

Ben değil Yağız sanıyorlardı. Battıkları çamurda daha ne kadar debelenecekleridi. Ben şu karmaşaya bir son vermek için.

- Beyler sakin! Ne diyorsanız sakin ve en başından söyleyin.

Batı

- Senin kardeşin. Yağız Anka. O bizim takımdaki 11 numara olan Anka. Ama lütfen kimseye söyleme.

- Söylemem söylemesine de bence siz o kadar ümitlenmeyin.

Ege

- Niyeymiş o?

- Çünkü ben kardeşimi tanırım Anka gibi bir efsanenin yaptığı hareketleri yapacağını sanmıyorum.

Akın

- Neden kardeşini küçümsüyorsun?

- Küçümsemiyorum. Olan şeyi söylüyorum.

Doruk

- Yoksa sen Yağız'ı kıskandın mı?

Sinirlendim. Demek böyle düşünüyorlardı. Onlara kız olduğumu söylediğim zaman yıkılacak olması benim suçum değildi. Onlar ise benim kıskandığımı düşünüyor. Bu sinir bozucu olduğu için konuşmaya devam etmedim. Ama onlar bu konuyu kapatmaya niyetli değillerdi. Bir anda ayağa kalktım.

Çantamı aldım. Ekibi beklemeden dışarı çıktım. Eve girdim. Yağız oradaydı umursamadan odama girdim kapıyı kitledim. Üstüme kapşonlumu giydim. Çantamı aldım. Bu gün antreman yapmaya gidecektim zaten, sonuçta bir hafta boyunca hiç antreman yapamadım.

Sahaya geçtim. Gözlerimi bağladım. Bir rakip yoktu karşımda kim olacaktı o zaman. Sahayı düşündüm. Tam ortada bir kişi kim o yüzünü netleştirdim. Bu Yağızdı. Öylece durup rakip değiştirdim. Çünkü Yağız normal oynayarak bile çok iyi oynayamıyorken ben nasıl kendimi zorlayacaktır. Sahayı tekrar düşündüm. Bu sefer karşımda Takım vardı. Tam 10 kişilik takım. Başladım.

Koştum önüme ilk gelen kaptandı. Topu üstten attım. Sağdan direk onu atladım. Top tam tahmin ettigim gibi ilerliyordu çünkü bunun eğitimin kendim yapmıştım ve çok uğramıştım. Topu yakaladım. Önüme gelen Fatih, top için çelme takıyordu ki sendeleyip dogruldum. İlerliyordu ki. Sendelediğim zaman topu kaybetmiştim. Gidip topu aldım. Tekrar başladım.

Prensiplerim FutbolHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin