•34• • Kartallara Maç•

1.2K 113 93
                                    

İlk yorum ve ilk oy UzayTilkisi

İyi okumlar...

.........................................................

Batı konuşmaya başladı ama üzgün olduğu belliydi.

- Yağız'ı iyi eyitmeliyiz. Sıradki maça Can sakat haliyle çıkamaz.

Gül

- Arya abla kadar iyi değilim maça çıkamam.

Hepsi bana baktı. Ben kaşığı bıraktım.

- O zaman yeni geleni çılartın. Kabul edin çocuk iyi oyuncu.

Can

- Olmaz.

- Başka şansınız yok.

- Olmalı.

- Sanmıyorum. Bu olay çözülene kadar maçlara çıkmaya yetkim yok.

- Kaydın nasıl silindiğini bulursak belki geri getiririz.

- Koç şu anda bunun için uğraşıyor.

Yine sesizlik oldu. Ardından Can yarı ağlamaklı bir sesle

- Gitmeni istemiyorum.

Dedi. Geldi ve sarıldı. Herkes gelip sarılmaya başladı. Gül kendini çoktan bırakmıştı bile ağlıyıp dururyordu. En azından bu an bitmesin istedim. Bütün ekibin birbirine sarılıyordu.

Ve belkide bu son sarılışlarıydı...

...........................................................................

Koç gelmişti. İçeri girdi ve

- Kim olduğunu hala araştırıyoruz. Ama kaydını geri almanın bir yolu yok.

Sanki üzgünlükten beynim durmuştu ne yapabilirdim düşünemiyorum. Şimd ise tek düşündüğüm bu oldu. O kadar konsantre oldum ki Can'ın bana seslenişini yaklaşık 5. tekrarında duydum.

- Dalıp gittin.

Dedi. Bense ciddiyetini bozmadan ayağa kalktım.

- Koç hemen konuşmamız gerekiyor.

Dedim ekip bana baktı. Ben

- Yalnız.

Dedim. Aşağı inip soyunma odasına girdik. Koç

- Ne oldu?

- Şey aklıma bir fikir geldi ama biraz delice.

- Seni dinliyorum.

Koça aklıma gelen planı anlatırken işe yarar mı bilmiyordum ama Koç olmadan yapamazdım. Planın hepsini anlattığında Koç

- İşe yarar mı?

- Bunu bize zaman gösterecek.

- Pekala ne zaman başlıyoruz.

- Şey bu biraz uzun sürebilir.

- Sen ne zaman istersen.

Yukrı çıktım. Valizi topladım ve aşağı indim. Can

- Nereye?

- Yakında bir maçınız var ve ben sizin dikkatinizi dağıtmak istemem.

Fatih

- Hadi ama yapma.

- Üzgünüm.

Valizi alıp eve gittim. Ertesi gün geldiği zaman bizim mahalenin eski ama çok eski olan spor sahasına gittim. Genelde biraz ilerdeki durumu burdan çok daha iyi olan sahaya gider herkes. Burayı bilen yoktur ama bu gün sahanın ortasında biri vardı. Sürekli şut çeken biri. Yanına gidip omzuna dokunarak

Prensiplerim FutbolHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin