M

13.1K 856 299
                                    

Gökay

Aynanın karşısında yaralarıma bakarken yüzümü buruşturdum. İçimin rahat olmasının tek sebebi az da olsa bizim de onların suratında iz bırakabilmemiz oldu. Tabi ki onların sayıca fazla olmalarından dolayı dayağın çoğunu biz yemiştik.

Neyse ki daha da korkunç hal almadan mahallenin bekçisi tarafından ayırılmıştık.

En zoru da bu yaralarla eve gelmek olmuştu. Bizimkiler yediğim dayak yetmezmiş gibi ağzıma sıçmışlardı. Babamın kız kavgası mı sorusuna tam tersi kız sevmediğim için diyememiştim.

Kavga edenleri ayırmak için girdiğim kavganın büyüyüp olanın bana olduğunu söylemiştim. Hastaneye gitmek ve polisi aramak konusunda onları ikna etmek saatlerimi almıştı.
Neyseki buralardaki liselerde daha önceden anlattığım tarzda olayların yaşandığını biliyorlardı. Bu yüzden kolay inanmışlardı.

Aynada kendimi incelemem bittiğinde masanın üzerinde duran ilk yardım çantasına yöneldim. Annem, her ne kadar ben yapayım diye ısrar etse de söylenmeye devam edeceği için üstüne basa basa kendim yapabileceğimi söyledim.

İlk önce bir pamuk alıp,kaşımdaki ufak yarıktan sızan kanları sildim. Daha sonra başka bir pamuğa tentürdiyot damlatıp,kaşımdaki yarığa hafifçe dokundurdum. Buna rağmen o kadar yakmıştı ki ağzımdan küçük çaplı bir inleme kaçmıştı. Aynı şeyi dudağımın kenarındaki çatlak ve diğer ufak tefek yaralar için de yapmıştım.

Yüzüm aşırı fena değildi fakat henüz vücuduma bakmamıştım. Tshirtümü çıkarıp önüme gelen yere attıktan sonra boy aynasının karşısına geçtim. Mahalle bekçileri gelmeden hemen önce,Batuhan'ın suratına yumruk attıktan hemen sonra,yediğim tekmenin izi kırmızıdan mora çalmaya başlamıştı.

Evdekilerin uyuduğundan emin olduğum için buz almak için mutfağa gittim. Bugün canımı en çok sıkan şey ise Gökhan'ın da benim yüzümden kavga etmiş yani dayak yemiş olmasıydı. Sık olmasa da bazen bu tayfayla bu tarz olaylar olduğunu bildiği için çoğu zaman yanımdan ayrılmıyordu. Daha sonra onu aramayı da aklıma not etmiştim.

Dolaptan buzu alıp odama girdim. Artık iyice morluğa dönüşen izin daha da morarmaması için buzu koymaya başladım. Aradan 10 dakika kadar bir süre geçtiğinde artık yeterli olacağını düşündüğüm için buzu bir kenara bıraktım.

Masanın üzerindeki sigarayı ve telefonu alıp hızlı adımlarla odamdaki küçük fakat benim için yeterli olan balkona doğru adımladım. Balkondaki iki puftan birine oturdum ve sigaramı yaktım. Uzun bir süre olmuştu içmeyeli ve kendimi fazlasıyla gergin hissediyordum. İçime çektiğim duman ve balkondan esen hafif rüzgar bir anda mayışmama sebep olmuştu. Balkondaki rüzgarlı havaların kölesiyiz.

Elime telefonumu aldım ve ekrandaki bildirimlere baktım. Bildirimler arasında Yamaç'ın olduğunu görmemle göz devirdim. Hayatımda görüp görebileceğim en yüzsüz insanla karşı karşıya olduğumu anladım. Bi yüzümdeki kanların kurumasını bekleseydin be kardeşim.

Mesajlara bakma işini daha sonraya erteleyip,Gökhan'ı aradım.

"Efendim kuzen."

"Nasıl oldun kanka iyi misin ?

"İyiyim Gökayım çok bir şey yok bende.
Sen nasılsın asıl?"

"Ben iyiyim kuzen de işte içim rahat etmiyor. Benim yüzümden dayak yedin."

"Saçmalama lan. Kuzeniz biz ben yemeyeceğim de kim yiyecek? Hem arada Batuhan piçine bir geçirmişim üfff o bana yetti yani."

"Ulan Gökhan çocuk paso bana çalıştı.
Sana vuran Yamaçla,yanındakiydi. Onlara saldırcağına bir arayı bulup, gelip Batuhan'a saldırdın."

"Tabi olm. Yediğim dayağa deysin bari dedim.
Bu arada teyzemler çok kızdı mı ?"

"Eh tahmin edeceğin gibi. Bi hastaneye gidelim dikiş gerekir diye tutturdular sonra bi de polis diye,full onlarla uğraştım anlayacağın.
Sizinkiler?"

"Kanka keşke bize gitseydik amk bizimkiler babanneme gitmişler orada kalacaklarmış. Hiç aklıma gelmedi ki ?"

"Oh tamam kuzen olsun en azından sen çekmemiş oldun ben alışkınım bizimkilere. Bu arada bak doğru söyle çok acıyor mu ? O kadar bakamadım da yüzüne."

"Yok be elleri çok ağır değildi. Bir kaç yumruk bir tane de küçük çatlak gibi bişi var. Şu bekçi abiler az daha erken gelseydi daha iyi olurdu ama olsun."

"Aynen he."

"O piç son anda tekme attı demi ?"

"Aynen knk ama çok kötü değil merak etme."

"Pansuman yaptın mı?"

"Başımda bizimkiler var Gökhan yapmama ihtimalim var mı?"

"Ahahaha doğru. Neyse kuzen arkadan Murat arıyor. Yarın antrenman yok bir ara uğrarım size."

"Tamam kuzen beklerim öptüm."

Onun daha az hasar alması az da olsa içimi rahatlatmıştı. Biten sigaramın yenisini yakıp bu sefer whatsappa girdim.

Yamaç-Gökay

Yamaç: Gökay baksana bi
bir şey diycem
acil bakar mısın
(görüldü)
niye cevap vermiyorsun ?

Gökay: ?

Yamaç : bugün ki olan olay İrem'e mesaj atmanla falan ilgili değildi

Gökay : yok birde olsaydı
taşak mı geçiyorsun Yamaç

Yamaç : hayır mesajda hani öyle çıkıştım ya sana onunla bi alakası yoktu
söylemek istedim sadece
(görüldü)

Yamaç : bu arada pazar günü olan antrenman yarına alınmış oynayabilecek misin?

Gökay : sanane aq
gelip ağzımıza sıçıyorsunuz bide umrundaymış gibi yazıyorsun
hayırdır vicdan mı yaptın şerefsiz ?

Yamaç : ulan merak ettim sordum vicdan olsa Gökhan'a yazardım
(bu kişiye mesaj gönderemezsiniz)
siktiğimin ibnesi
(iletildi)
hasiktir ama ya
(bu kişiye mesaj gönderemezsiniz)

//
2k okuma olmuşş çoook teşekkür ederim herkesee :'))
kaydolmamış bölümü 2. yazışım :(

Sıkı Düşman || bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin