Sıkı Düşman || bxb

S

ertesi gün-cuma

Turnuvaların başlamasına son bir gün kalmıştı. Yarın ilk maçımıza çıkacaktık. Heyecan yok diyemezdim ama daha önce de dediğim gibi tatlı bir heyecandı. Gerginlik yoktu çünkü takımımıza güveniyordum.

Genelde maça son gün kala antrenman yapmayı bitirirdik. Vücutta güç depolamak açısından. Gökhan hariç.. O son günde olsa geceye kadar antrenman yapardı. Koçun sayısız uyarısına rağmen hala devam ediyordu.

Teyzemler geçen yıl farklı bir eve taşınırken en çok sevinen Gökhan olmuştu. Evlerinin tam karşısındaki parkta kocaman bir basket sahası vardı. Kendince hayatındaki tüm şansını,o eve taşınırken kullanmıştı.

Açıkcası kendisine asla tam olarak güvenmiyordu. Takıma sonradan girdiği içindi belki de. Fakat sonradan girmesine rağmen bir çoğumuzdan iyiydi. Hatta hocanın gözdelerinden biri olduğunu da söyleyebilirdim. Bunları kendisine de defalarca söylesemde her zaman kendi bildiğini okuyordu.

Maçtan farklı şeylere odaklanmak için odamdaki balkondan çıkıp,bizimkilerin yanına gittim. Salona girdiğimde hepsinin full odaklı tv izlediğini gördüm. Boş tekli koltuklardan birine kendimi attım ve beni beni farketmeleri için sahteden öksürdüm.

Yavaşça bana dönen suratlarla neye uğradığımı şaştım. Annemin dolu gözleriyle gerçekten izledikleri şeye ağlamadıklarını düşünmek istedim. Ekrana baktığımda 'Kırmızı Oda'  adlı bir diziyi izlediklerini gördüm.
(ben izlemedim denilene göre yazdım wğdüwüfüd)

"Niye ağlıyorsun anne ya ?"

Gözünden akan bir damla göz yaşını silerek elindeki kek tabağını bana uzattı.

"Ah oğlum neler yaşamış insanlar bir bilsen, sen izleseydin seni de görürdüm ben."

Hadi tamam annem ağlıyordu, babamın da gözler hafiften dolmuştu da, Büşra ne anlıyordu bu diziden ?

"Abicim senin niye gözlerin doldu ? Gel bakayım yanıma."

"Bilmiyorum ki abi, herkes ağlıyordu."

"Sen onlara uyma bebeğim. Gül bakalım."

Hafiften gıdıklamaya başladığımda çoktan salonu kahkahalara boğmuştu. Reklam arası veren diziyle sonunda annem de bize dönmüştü.

"Hayırdır oğluşum, sen pek odandan çıkmazdın. Heyecan mı bastı yoksa?"

"Yok ,beni bilirsiniz son dakikaya kadar olabildiğince soğuk kalabilme gibi bir takım huylara sahibim."

"Ay haspam final maçlarını görmesek inanacağız."

"O sadece final maçına özel."

"Öyle olsun bakalım. Ee Yamaç oğlum da takımda mı ? Geçen yıl ki son maçta görmüştüm sanki, tanıdık geldi yüzü."

"Ne oğlumu nerden oğlun oluyor anne."

"E arkadaşın değil mi oğlum ne diyeyim ?"

"Evet arkadaşım tabi canım da.."

"Valla çok iyi çocuğa benziyor, bir ara mutlaka davet et uğrasın bize sohbeti sardı beni."