iMMoRTaL WaMPiRe'S || BP & BTS

10. Bölüm: "Bir Avuç Vampir"

[Medya: BTS - 'DNA' Official MV]

Selam gençliik! Bir karar verdim ve bu kurgu bitmeden diğerlerine devam etmiycem. (Yani birinci sezon bitmeden). Çünkü hepsini karışık atınca düzen bozuluyor. Bu en iyisi.
💜💜💜💜💜

Yazardan

Yaklaşık beş dakika sonra merdivenlerden aşağı inen bir çift ayak sesleri duyuldu. Genç kız elindeki çerçeveyi hemen yerine koyup başını o tarafa çevirdi.

Yoongi, yanında Taehyung ile aşağı iniyordu. Genç kız Taehyungu görür görmez üstüne yürüdü.

"Nerde lan Jennie!? O pislik arkadaşın onu nereye götürdü!?"
O ise hiçbir şey demiyordu. Sadece boş ve soğuk bir ifadeyle ona bakıyordu.

Genç kız artık bu olanlara daha fazla dayanamayarak kendini yere attı. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.

"Y-yalvarırım bırakın bizi! Biz size ne yaptık? Yemin e-ederim kimseye birşey sö-söylemeyiz!"

Genç kızın yakarışları bütün evde yankılanıyordu.
"Tae! Ben size masum insanlara dokunmak yok demedimmi!? Nerde o Jimin!?"

Taehyung ifadesiz bir şekilde Yoongiye baktı.
"Bilmiyorum. Büyük ihtimalle o ölümlü kızı bir yere atmıştır. Zaten yaşadığını pek sanmıyorum."

Bu sözler üzerine genç kızın ağlaması dahada şiddetlenmişti.
"Yürüyün. Eve gidiyoruz."

*-*-*-*-*-*

Jennie'den

"Aklım hala almıyor. Tanrım! Rüyada mıyım ben?"
Umarım rüyadayımdır çünkü ölmek istemiyorum. Bütün bunlar tamamen saçmalık. Ölümsüzlük diye birşey nasıl olur?

"Sana ne olacağını sadece ve sadece konsey belirleyebilir. Hatta belki bu iş Kont Dracula'ya kadar gidebilir."

Dracula'mı? O gerçekten varmı?
Bir bu eksikti.
"Kont Dracula'mı?"

"Ahh, sana herşeyi anlatmak zorunda mıyım?"
Gerçekten hala aklım almıyor. Sadece tatile gitmek için yollara düştük, yolda kaldık. Üstüne birde ormanda mahsur kaldık. Sabah ise bir vampir tarafından ısırıldım ve ölebilirdim!

Beni ısırdıkları yetmemiş gibi birde iyileştirdiler. Ve şuanda bir vampir ile oturmuş kahve içiyorum.
"Eeee, adını öğrenebilir miyim 'bay vampir'"

"Hoseok"
Güzelmiş. Ama benim ki daha güzel.

"Peki Hoseok, bana arkadaşımı getiriyorsunuz, ve ben arkadaşımla buradan çekip gidiyorum. Anlaşıldı?"

Ayağa kalkarak söylediğim şeye tam ağzını aralayıp konuşacaktı ki Rose'nin sesi duyuldu.
"Unnie! Ben geldim!"

"R-rose?"
Hemen kapıya koştum ve kulpunu aşağı çektim. Ama lanet olsun kilitliydi yine!

"Acele etme geliyorum. Arkadaşının hala yaşıyor olması garip."

Ne yani? Onu öldürecekler miydi?
Hoseok yanıma geldi ve kapının kilidini açtı. Ben hemen onu kenara itip çıktım. Karşımda uzun merdivenler vardı ve etraf çok karanlıktı. Tam merdivenlerden inecekken kolumun tutulması ile durdum ve arkamı döndüm.
Hoseok...

"Kaçmaya çalışmayı kes artık."
Yüzünde ciddi bir ifade vardı.
Gözleri yine umut dolu bakıyordu ama bu sefer ciddiydi. Korkmuştum açıkçası.

Omuzlarımı silkip konuştum.
"Ben... Kaçmıyordum ki?"

Birşey demedi ve kolumu bırakmadan merdivenlerden inmeye başladı.
"Yürü."

Dediğini yapıp peşinden gittim. Cidden şu durumuma bak! Okulda herkesi döven ben şu anda bir erkekten emir alıyorum.

Uzun merdivenlerin sonunda büyük bir salona geldik. Rose ve yanında bir kaç kişi vardı. Kolumu kurtarıp Rose'ye sarılmak için koşmaya çalıştım ama daha çok sıktı.

"Lütfen. Bırak arkadaşıma sarılıyım."
Biraz yüzüme baktıktan sonra kolumu bıraktı. Ben hemen Roseye koştum ve sarıldım. Arkası dönük olduğu için beni yeni farketti. Şaşkın ve bir okadarda mutlu bir şekilde bana sarıldı.

"İyi misin?"
Telaşla sorduğu soruya sarılmayı bırakıp yüzüne baktım.
"Ben gayet iyiyim. Asıl sen iyi misin? Birşey yaptımı bu piç sana?"

"Ayıp oluyor ama!"
Kahverengi saçlının bozuk yüz ifadesi ile sorduğu soruya ona döndüm.
"Ya Nesin? Siz hepiniz piçsiniz! Biz size ne yaptık ki bu hallere düştük!? Ne suçumız vardı bizim!? Sadece kırk yılda bir tatile gitmek istemiştik... Ama hayatımız bir avuç vampir yüzünden zehir oldu!"

Bölüm Sonu...