Our Own Hide & Seek

Prologue

Blood...Blood is everywhere, broken window, glass shattered on the seats, smoke from the outside is rising. And the car flipped upside-down.

Kulay kahel na rin ang paligid dahil palubog na ang araw.

Nagising sina Miguel, Charles, Jana, at Belle  sa kanilang upuan. Puro sila sugat pero himala ang nangyari dahil buhay pa silang apat, pero maliban kay Kurt na nawawala, matapos ang pagkahulog ng kanilang sinasakyan sa matarik na bangin.

Lumabas silang apat at lumayo sa umuusok na sasakyan.

"N-Nasaan si Kurt?" Tanong ni  Miguel at luminga sa paligid.

"Where's my phone?" Sabi naman ni Belle at kinakapa ang bulsa ngunit sa halip na cellphone ay bubog na nakabaon ang nahawakan niya sa kayang hita.

"Cellphone pa ang inuna mo. Si Kurt ang nawawala...Sh*t you're bleeding!" Sigaw nin Charles at agad na tinungo si Belle.

Napalingon silang lahat sa direksyon ni Belle. Binunot niya ang bubog at malakas na dumadaloy doon ang dugo.

Dinukot ni Jana ang panyo at ibinigay kay Miguel upang maging panali. Hindi siya makalapit dahil sa takot.

"I can't breath," sabi ni Belle at pinapayan ang sarili.

"You need to calm down, Belle walang pagumutan ang malapit dito. Guys, subukan n'yong tumawag ng tulong," sabi ni Miguel habang binabalutang ang sugat ni Belle gamit ang kanyang panyo.

"I can't find my phone," sabi ni Jana na tumakbo papunta sa likurang kotse kung nasaan ang mga bag.

"Nawawala rin ang akin," sabi ni Charles at sinundan si Jana.

Napamura na lang si Miguel sa mga nangyari. Pero wala siyang magawa dahil nandoon na sila sa ganoong sitwasyon. Pagkatapos niyang talian si Belle ay hinanap n'ya rin ang sa kanya.

Huminga ng malalim. "Guys, huwag kayo bumalik!" Sigaw ni Belle ng mapasin na nagliliyab na ang harapan kotse. "Lumayo na kayo sa Kotse!"

Nakalayo ang kaibigan niya pero imposibleng walang masaktan lalo na't hindi pa sila sobrnag nakakalayo. Nakita nila kung paano nagpagulong-gulong si Chales dahil sa impact ng pagsabog.

Kahit na hihirapan si Belle ay pinilit niyang tumayo upang tulungan mga kaibigan. At sa kanyang pagtayo ay nagpakawala siya ng malakas na sigaw dahil sasakit at kita kung gaano karaming dugo ang nawala sa kanya dahil sa pagkulay nito sa panyo. Paika-ika siyang lumapit.

"Ohmyghad, Charles wake up!" Bahagyang tinapik ni Jana ang kaibigan pero pulang likido ang unang dumikit sa kanyang palad.

"Charles!" Sigaw ni Belle ng makarating.

Si Miguel ay napahilamos na lang dahil sa frustration. How many times he tried to breath to calm himself but when looking on the scenario he can't stop but to get mad. Lumapit siya sa isang puno at pinagsusuntok ito.

"Miguel!" Mabilis na niyakap ni Jana si Miguel at hinila palayo. Patulak pa niyang pinaupo si Miguel sa damuhan. "Can you stop?!"

"How can I stop kung sunod-sunod na kamalasan ang nangyayari sa atin?" Napahilamos siya ng mukha kaya na bahidan ng kaunting dugo ang mukha. "What f*ck!"

Tinalikuran ni Jana si Miguel dahil hindi niya alam ang isasagot. Pare-pareho silang nasa isang sitwasyon at pare-pareho lang silang walang dahilan kung bakit nangyayari. Ngunit muli siyang bumalik.

"Hindi man natin ang alam rason pero sana naman magtulungan tayo para makabilik na tayo," sabi niya at tuluyan ng bumalik kila Jana.

Nakarinig sila ng tunog mula sa gubat at tunog iyon ng napuputol na mga sanga.

Naging alerto si Miguel at tinakbo ang mga kaibigan at tinulungan buhatin si Charles. Si Jana naman ay tinulangan maglakad ang paika-ikang si Belle.

"We can't climb this cliff kaya kailangan nating maghanap ng tataguan," sabi ni Belle.

"Kailangan nating pumasok sa gubat." Tiningnan ng dalawa si Miguel.

"Seryoso ka ba diyan?" Tanong ni Jana.

"Sa tingin n'yo kaya ko magbiro ngayon?" Umiling ang dalawa. "Ang gubat lang ang chance upang magtago dahil kung mags-stay tayo dito, corner tayo. Wala tayong tataguan dito lalo na at sunog na ang sasakyan."

Dahil isa lang choice nila ay tinahak nila ang kabilang side ng gubat kung saan malayo sa narinig nilang ingay. Bago pa sila makarating ay may sumalubong sa kanilang lalaki. Malaki ang pangangatawan nito at sobrang tangkad kay na paatras sila.

"H-Huwag mong sasaktan ang mga kaibigan ko!" Kahit subukan tapangan ni Miguel ang boses niya ay wala siyang pinama sa lalaki.

Ngumiti ito. "Huwag kang mag-alala bata hindi namin kayo sasaktan," sabi nito.

Umatras sila ng umatras hanggang pader na ng bangin ang tumama sa kanilang likuran.

May iba pang malalaking taong nakita nila at marami ito maliban sa isang babeng nakasuot ng isang kulay maroon na blusa at sumasyad na sa damo ang laylayan nito. Ang kulot niyang buhok na lagpas ng balikat, mahaba rin ang kang mga kuko at pilik mata.

"S-Sino kayo?" Tanong ni Belle.

"Hindi mo na kailangan pang malaman.  Dahil 'you leave your body and I'm your only chance." Pumalakpak ito. "Show to them their bodies.

Nagimbal ang apat ng ilatag ng mga lalaki ang kanilang katawan. Ang katawan ni Belle ay namumutla at tila na ubusan na ng dugo habang ang tatlo ay punong-puno ng paso at sunog na rin ang ibang bahagi ng damit.

"Paano nangyari 'to?" Tanong ni Miguel.

"Ooooooh, shut your f*cking mouth." Namula ang mukha ni Miguel sa sinabi ng babae. "Mamili na lang kayo, second chance or death. Huwag n'yo gayahin ang kasama n'yo," sabi nito at nag kunwaring napipigil ng tawa at tinakpan pa ang gamit ang maarte niyang kamay.

"Anong—"

Hindi na naituloy ang sinabi ni Miguel at tuluyang nawalan ng malay. Hindi lang si Miguel kundi lahat sila nawalan ng malay matapos i-sway ng babae ang kanyang kamay at bumalik sila sa mga patay na katawan.

"Napapagod ako sa pag-iinarte n'yo. Tingnan ang kanilang bulsa," sabi nito ng makita ang kanilang hinanap ay binalik nila ang bagay na iyon sa bulsa ng mga bata.

Binuhat sila ng mga lalaki at tulyang nawala sa kadiliman ng kagubatan.

#

UndefinedGavriel