Our Own Hide & Seek

Chapter 18

|Chapter 18|

FOOLED

A loud bang and followed by bullet flew in front of us. Pareho kaming naptingin ni Filih, kung saang direkyon ito galing. Naghihingalo, naliligo sa pawis at nanlilisik ang kanyang mata, hawak ang kanyang pistol ay unti-unti niyang iningat at itinutok namin. "Pakawalan mo siya!" sigaw niya at saka kinalabit ang gantilyo.

Halos gusto kong sumigaw sa lapait nito, mabuti na lang at naitulak ako ni Filih, dahil ilang sentimetro na lang ay tatama na ang bala sa aking paa. Thoughts of that bullet thrust in my foot.

"We need to run," bulong sa'kin ni Filih. Hinugot niya ang aming baril at itinutok niya ito kay Kapitana.

Katahimikan ang bumalot sa kapaligiran sa mga oras na ito. Tamang nagtitigan lang ang dalawa, at ako naman ay pigil hininga habang hinihintay ang tiyansa na makatakas kami dito. Huni nang mga ibon, ingay ng alon na humahampas sa dalampasigan, langitngit ng sanga ng punong kahoy, lang ang aking naririnig.

"Takbo!!!" sigaw ni Filih. Kinalabit niya ang baril at tumama ang bala sa maliit lang na sanga na nsa itaas lang ni Kapitana. Hindi naman ito kabigatan pero may pag-aasa pa rin kaming makatakas.

Hinilah ni Filih ang braso ko at saka pumasok sa kasukalan ng gubat. Halos matapid kami sa mga bumagsak na sanga, sa mga nakausling bato. Muntikang madulas sa putik. But we never stop.

Hinugot ko ang espada sa kaluban niton isinayaw ko iyon sa mga matataas na damo at kung sangang nakaharang sa daan.

"Nice teamwork," sabi ni Filih, at nagawa pang ngumiti sa ganitong sitwasyon.

"Pwede bang huwag ka munang ngumit. Mamatay na tayo ganyan ka pa rin."

"Ganoon talaga, gwapo pa ri bagi mamatay—Lechon!!" nadaplisan ang pisngi ng isang bala at mabilis na tumulo ang kanyang dugo.

We both cursed nang makita namin kung na saan si Kapitana. Jumping along the tree branch. And she moves more faster.

"Just give up Filih, mawawala sa linya ang pangalan mo kung ibibigay mo lang siya sa akin sa maayos na paraan!" sigaw niya sa taas.

Sa halip na sumagot ay nagpakawala nang maraming putok itong kasama ko. We made another escape when I recognized the place my feet automatically stop. We are running in circle, and also means it is dead end.

"Tired of running?" Ang kaninang boses niyang naiirita ay wala na at napalitan ito boses na may halong sayo. "Kahit saan mang sulok kayo tumakbo dito hindi na kayo makakatakas pa." Tumalim ang tingin niya sa amin. "Come here, Criz."

May na isip kaya patago kong siniko si Filih. "Nasaan ang barko? Baka pwede tayong makisakay sa kanila," bulong ko.

"Wala na sila." Bumagsak na lang ang balikat ko. "Pinatakas na ni Kapitana sila at nag-iiwan na lang sila ng bangkang de sagwan, para sa kanya. At sa tingin ko pang isahan lang 'yon."

I frowned when my thought of Jana still choosing Kapitana Prima kahit alam na nito at sinabi ko na rin masamang tao pero hindi niya ako pinakinggan.

"Ang tagal n'yo naman mag-desisyon atat na ako!"

Loud roar made my heart stop. Nagtayuan ang balahibo sa aking batok. Pakiramdam ko ang mga binti ko ay nagsimula nang magsayaw and my knee joints locked. Hindi pa ako handang harapin ang halimaw na 'to.

Sinundan ang sigaw ng halimaw ang pagyanig ng lupa. Kaya pere-pareho kaming bumagsak sa maputik na lupa. May mga iilang nitso at lampida ang nabitak at nabasag. Ang bawat bitak rin na nagagawa sa lupa ay unti-unti nang pinapasok ng tubig.