Our Own Hide & Seek

Chapter 29

|Chapter 29|

HIDE AND DON'T LOOK BACK

"Occupied?" siko sa akin ni Jana. Her arms move on my shoulder ang hang it and give me a glass of water.

"I-I just thinking Kapitana. Anong nangyari na sa katawan niya? Ginagamit pa ba iyon o kinakawawa na? Baka kung anong nangyari na sa kanya." Sabay lagok ng tubig. Huminga ako ng malalim at saka tinitigan ang loob ng baso. I hope she's fine.

"We worried, too. Pero nagtitwala kami kay Kapitana. Alam naming may plano siya at hindi niya pababayaan ang sarili niya. Hindi ko alam kung anong rason niya kung bakit sobra-sobra ang pagtulong niya sayo. We don't know the reason but we just following her, voluntary. We help her even in exchange of our life. A-A...I don't know how explain but it is really strange. Strange pero...we all have to do have faith."

"Dahil ngayon lang ulit tayo nakapag-usap ng ganito katino." Ngumiti ako ng tipid. "Ikaw pa lang ang pinagsasabihan ko nito. Kapitana is my mother...Kung hindi mo alam, we are in the game of life. Hindi ko alam kung bakit pati magulang ko ay nadamay, pero nagsasabi ako ng totoo." I grabbed the two photos on my bag and handed it to her.

"Y-Yeah," she said awkwardly, still her focus is on the photos.

"Baka naging bato na ako kung magsisinungaling ako."

"And about that," singit ni Charles, na may bitbit na pagkain. Para siyang bata kung kumain. Kumakalat pa ang mga tirang pagkain sa mukha niya, kahit ang damit. Pero kung mag-isip ay daig pa ang matanda. "All the cards, including me, ay hindi na gana sa bawat isa. It works in the short time pero hindi natin pwedeng patayin ang bawat isa."

"Paano mo na laman?"

"I was following you all the time. Simula pa nung pumunta kayo sa Cardboard City. At sa pagkakatanda ko ay sinabi ni Samuel na ako ang tumulong sayo nang ipakuha kayo ng Mangkukulam sa mga bandido. I am the one who saved one of that three ships."

That's hit me. Dahil nadala ako ng emosyon ko ay nakalimutan kong may tumulong rin pala sa amin. I feel guilty.

I held my chin using my two fingers. "Kung sinasabi mong hindi gumagana ang magic ng bawat card sa iba pang baraha. So ibig sabihin ay..." Inisip ko 'yung time na ginamit sa akin ni Jana ang power niya, I tuned into stone pero hindi ako namatay. 'Yung time na naharap ko si Miguel pero nagmukha siyang baliw dahil hindi gumana ang mahaika. "Bakit nung time na may bomba 'yung barko, nagawa kong bigyan ng barrier si Jana at si Miguel. They two both card holder? Si Isabelle?" Kinagat ko ang labi ko ng maalala ko si Belle na hindi ko na iligtas.

"Alam mo na ang sagot Criz, hindi mo lang iminulat ang mga mata mo. The card doesn't work on everyone pero nung time nang pasabog ay nasaharapan ko lahat sila ay nasalikuran. Wala sa kanila ang impact kung hindi sayo lang. Si Belle hindi patay. Iyakin ka kasi tapos na dadala pa ng emosyon."

"You mean?"

"Oo Criz, buhay si Belle, si Isabelle. Pangalan pa lang nalito ka na. Hindi lang talaga nakikita ang mukha niya dahil nakamaskara dahil mata niya ang may kapangyarihan."

I don't know what to say. I'm blind at nasa harapan ko na ang sagot pero mas pinilit kong magmukmok sa sulok. Hindi ko napapansin kompleto na sila.

"Guys, malapit na tayo," sigaw ni Owen. "Criz, akyat ka dito sa taas. Baka last mo na makita 'tong magandang view at hindi ka makabalik!"

Kumunot ang noo ko habang umaakyat mga lubid patungo sa kanya.