Ang Suplado kong Crush [BOOK 2] Having You (ON-GOING)

Chapter 84

"Let's eat first." sabi niya pagkarating namin sa condo. Tumango ako as my answer. Tumawag siya para magpadeliver ng dinner. Maghihintay pa naman kami ng ilang sandali, so I decided to do something first.

"I'll just take a shower." Hindi ko na hinintay ang magiging sagot niya dumiretso na ako sa kwarto saka ginawa ang dapat kong gawin. Nang matapos na ako, I let a sigh and go out.

Nakahain na ang pagkain, at tapos na rin siyang magshower. Nilapitan niya ako, he guide me and help me with my foods to eat. Seriously, masyadong awkward ang paligid. Gusto ko nang matapos so we will have time to talk. Mahabang oras para malinaw na ang lahat. Ako na ang nagligpit ng pinagkainan namin, hindi pa siya tumigil and he even help me.

After the long wait natapos ko din ang dapat kong tapusin. I don't exactly know what I'm feeling right now. But then I ready myself, because I might hear the things that I don't want to hear from him.

Tumikhim ako ng maramdamang umupo na siya sa tabi ko. We're in the living room. Nakabukas ang TV, pero wala doon ang atensiyon ko. I'm in a deep thought.

Pinapakiramdaman ko si Earl. I feel his gaze, napatingin na rin tuloy ako sa kanya. That's when he turn off the TV, tahimik na tuloy ang paligid.

"I'm sorry about today." Panimula niya. "Hindi kita napuntahan sa opisina mo."

"Well, it's okay." Maikli lang ang naging sagot ko, walang balak dugtungan iyon. This night I will let him talk. I'm just going to listen and if there's something I wanna ask, siguro ay doon lang ako magsasalita. Really, if I could list down all the questions inside my head, surely we'll not finish this talk.

"I'm giving you this moment to tell me everything Earl." I smile as I look at him. Nakita ko ang pagguhit ng sakit sa mata niya. Is he afraid that I would get hurt If I know the truth? Marahan kong inabot ang kamay niya, napatingin siya doon. I want to let him know that I'm okay. I will be okay.

Gustong-gusto kong malaman, even if it hurts me. Maging honest lang siya, masaya na ako. My heart hurt on that thoughts, wala pa man ay nasasaktan na ako. His stares was so apologetic that I want to hug him and my heart melts.

"That day, the same night when I push you away, I have to decide on something that might break us, and it happened." He pauses for a while. "Ang bagay na pinaka-ayaw kong mangyari ay nangyari pa rin. Ako ang unang bumitaw. I hurt you and as a consequence for that, you let go. I chose to help others than to fight for us." I was so attentive to his words. Gusto kong magtanong but then, pinigilan ko ang sarili ko. Hula ko, ang mga susunod na salita na ang ayaw kong marinig.
"Stephanie's not in a good condition and Tito thinks only one way, naniniwala siya na papayag lang magpagamot si Stephanie kung sasamahan ko siya." By mentioning her name, it feels like there's something stab me. Bumilis ang pintig ng puso ko doon.

"Tito is a good friend of my father, and Tito Riguel needed a help from him. Your father's company is not in a good state." Bahagyang napakunot ang noo ko doon, may alam si Papa? Mas lalo akong nacurious sa mga sasabihin niya.

"He needed a help from Tito and as an exchange to that I will be with Stephanie. Iyon ang naging kasunduan nila, without considering our relationship even my feelings. Hindi nila alam na nagkakamabutihan na tayo and when they already knew, Nakaalis na ako ng bansa together with Stephanie." Para akong tuod na nakatingin lang kay Earl, pinoproseso ko pa ang mga sinasabi niya.

"Taon ang itatagal ng magiging gamutan ni Stephanie kaya matagal bago kita nabalikan." Kitang-kita ko ang hirap sa kalooban niya habang dahang-dahang inilahad iyon.

Kung naapektuhan man ako ng tungkol sa kay Stephanie mas naapektuhan ako sa parteng may kinalaman si Papa at ang negosyong dahilan kung bakit napalapit ulit ako kay Earl. Bahagya akong nakaramdam ng pagtatampo, Bakit hindi niya sinabi sa akin? Masyado niya bang mahal ang negosyo niya kaya kahit sariling anak ay nakaya niyang mabaliwa ang nararamdaman? I know na kahit hindi ko naman sabihin noon na may nararamdaman kami ni Earl para sa isa't-isa, pero it's really a clear evident lalo na't madalas din naman kaming magkakasama at hindi lingid kay Mama iyon. Imposibleng hindi iyon nababanggit ni Mama sa kanya.