Kodu girdikten sonra yaklaşık 30 saniye kadar bekledim. Kapı zorlanmaya başlamıştı. Tekrar ve tekrar kapana kısılmıştım ve bu sefer dönüşü yoktu. Kurtulamayacaktım. Annemle babam arkamdan ağlayacaklardı. Bunların hepsi benim yüzümden olmuştu. Bir şeyler denemeliydim yine de, bayılma numarası yapsam nasıl olurdu ? Gerçek olmadığını anlar mıydı yoksa gider miydi ? Hiçbir şey düşünemiyordum artık. Vücudum bir saatte o kadar çok adrenalin üretmişti ki artık üretmiyordu. Artık ne olacaksa olsundu. Bende çığlık atarak kendimi yere attım...
Sesler kesilmişti. Gitmiş miydi ? Gider miydi ? Merhameti var mıydı gerçekten ? Bana zarar vermeyecek miydi ? Bekledim sessizce. Her zaman yaptığım buydu zaten. Sevdiğim insanları bekliyordum ve hiç kimse gelmiyordu. Yine bekliyordum işte, biri gelip beni kurtarsın istiyordum. Kurtarmıyordu kimse. Hep kendim kurtulmuştum. Yine kurtulurdum. Kimse kurtarmayacaktı zaten. Beni düşünen var mıydı ki ? Ben herkesi kendimden çok severken, kendimden çok düşünürken, kimsenin umrunda bile değildim. Nedendi, ben herkesi kurtarırken neden kimse beni kurtarmıyordu ? Bunu çok düşünmüştüm, çok üstünde durmuştum. Cevap bulamıyordum bir türlü...
Kapının kilidi açılmıştı. Çıkmalıydım buradan. Ne olacaksa olacaktı artık. Normal adımlara dışarı çıktım. Etrafı kontrol ettim. Kimse yoktu. Eve doğru yürüdüm. İçeri girdim ve kapıyı kilitledim. Ve telefonum titremeye başladı mesaj atan her kimse art arda atıyordu:
*numara yok*: "Bri sessiz olmalısın."
*numara yok*: "Bri içeri gir ve sessiz ol !"
*numara yok*: "Bana güvenmelisin Bri, etrafa bakma."
*numara yok*: "Kapıyı kilitledin mi ?"
*Britney_Gaddys*: "Sana güvenmemi bekleme benden !!"
*Britney_Gaddys*: "Bakacağım, artık ne olacaksa olsun, yeter."
*numara yok*: "Bri yapma."
*numara yok*: "Kapıyı zorlayan ben değildim Britney..."Neler oluyordu ? O değilse kimdi ? Ona güvenemezdim, evde bekliyor olabilirdi. Sessiz ol demezdi o zaman !? Yine de kapıyı kilitleyip oturma odasına geçtim. Güvenmek istiyordum ona nedensizce. Beni düşünmüştü. Beni korumak istemişti. Biri beni korumaya çalışıyordu. Beni koruyordu o. Hayatımda ilk defa biri beni korumaya çalışıyordu. Bunun verdiği güvenle içim ısınmıştı. Düşünürken, kapı delicesine çalmaya başladı. Kapıya gittim ama açmayacaktım. Ona güvenecektim. Kulağımı kapıya yasladım. Kapının ardından nefes sesleri geliyordu, dinlemeye çalışıyordum ama çok zordu. Heyecandan kalbim çok hızlı atıyordu ve kalbimin sesini duyabiliyordum...
Koridorda bir çığlık sesi yankılandı ve benim de içimde bir şeyler parçalandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
03.00 AM
Mystery / ThrillerHayatımın dönüm noktası: "03.00 AM" "Yaşadıklarını hatırlamayan bir Britney, karşısında ise hatırlaması için çabalayan Alvin. Birbirlerinden hiç ayrı kalamayan iki insanı kendi çıkarı için ayrı bırakan bir insan. 03.00 AM'de bir araya gelirlerse ne...