03.00 AM

pt.12

   "Hatırlamamak daha iyidir belki de." dedim sessizce.

"Efendim ?" dedi anlamamışçasına.

"Hiç." dedim.
  
       Tanrım! Ne zaman hatırlayacaksın Britney ? Sana yalvarıyorum erken hatırla. Herşeyi hatırlamaman daha iyidir belki. Ama beni hatırlamanı istiyorum artık. Dayanılmaz bir acı veriyor hatırlamaman. Zamanı gelince evet herşeyi anlatacağım ama yine de hatırla Britney lütfen. 

''Ne düşünüyorsun Alvin ?'' dedi merak edercesine.

''Hiçbirşey"

''Eğlenelim mi ?'' dedi gözlerindeki parıldamayla.

"Nasıl eğleneceğiz ?"

"Elimize çubuk alıp ucunu yakarız, onla koşarız! dedi. Çok güzel olmaz mı ?"

         Aman Tanrım! Neler oluyordu böyle ? Yıllar önce yaptığımız şeyler aklına gelmiş olabilir miydi ? Bir şekilde bir yerlerden hatırlamış olabilir miydi ? Tanrım şok içindeydim. Lütfen Britney hatırla, lütfen. Anlatmak istiyordum ama  aynı zamanda hatırlasın istiyordum. Durum çok karışıktı.

"Alvin ?" dedi şaşkınca.

"Ah, p-pardon. Dalmışım."

"Nereden ? Nereden geldi aklına bu fikir ?"

"Bunu önceden yapmış gibiyim sanki..." dedi düşünerek.

"Hadi yapalım!" dedim sahte gülümsememle.

      Mutlu mu olsam, üzülsem mi bilemedim. Bence mutlu olmaya değerdi. Gelişme vardı. Britney... Britney hatırlamaya başlamıştı! Hatırlamaya! Tanrım! Mutluluktan ölecektim. Yerden iki dal alıp Britney'e uzattım. Cebimden çakmağı çıkardım.

"Dikkatli tut!"

"Merak etmee!" dedi gülerek.

      Dalların uçlarını yaktığımda etraf aydınlanır gibi olmuştu. Güzeldi. İkinci kez yaşamak güzeldi. Dejavu yaşıyordum resmen!

"Alviin! Hadisene!" dedi bağırarak.

"Tut bakalım düşünceli çocuk!" dedi dalı elime verirken.

"Tuttum bakalım koca bebek!"

"Alvin koşş!" dedi. Bağırıyordu.

"Asıl sen koş Britney! Ben daha hızlıyım farkındaysan haha!"

"Alviin! Ama sen haksızlık yapıyorsun!" dedi kaşlarını çatarak.

"Hayır yapmıyorum Britney haha!"

"Yapıyorsun!" dedi ciddi ciddi.

"Sen ciddi misin Bri ?"

"Eveett! Yapıyorsun!" dedi aynı ciddiyetle.

"Aman Tanrım! Bu da ne ?" dedi gökyüzünü işaret ederek. Gökyüzüne baktığımda ise yeni aklıma gelmişti hile yaptığı!

"Ama bu hile Britney!"

"Hayır değil!"

"Tamam tamam, değil haha!"

     Koşmaktan yorulduğumuzda güneşin çoktan doğduğunu farkettim. Ne kadar süredir oyun oynuyorduk ? Kendimi suya attım. Serinlik iyi gelmişti.

"Yordun beni Britney."

"Ben de yoruldum." dedi nefes nefese.

"Hadi uyu!"

"Ben sana ilk uyandığında demiştim. Uyuman gerek!"

"Hayır!" dedi net bir sesle.

"Neden ?"

"İşte." dedi sesindeki duyguyu farkedemediğim bir tonda.

|~Britney'in Bakış Açısı~|

    Tanrım! Ben onla vakit geçirmeye çalışırken, o neden uyumamı söylüyordu ? Beni düşündüğü içindi elbette ancak istiyordum işte ona bakmayı, onu izlemeyi... Onun neden bu denli çok düşüncelere daldığını da bilmiyordum da neyse. Elbet bir gün öğrenirdim. Alvin yavaşça kumlara yaklaştı. Uzandı ve anında uyuyakaldı. Bir süre gözümü kırpmadan onu izledim...

(...)

Gerçekten mi ? Uyurken bile bu kadar güzel bakabilir miydi bir insan ? Gözü kapalıyken bile güzel bakabilir miydi ? Eğer bu Alvin ise yapardı. Çünkü o benim kahramanımdı.