GÖKBÖRÜ |TAMAMLANDI|

25.BÖLÜM

İyi Okumalar....

3 Gün Sonra...

Gece Ankara'ya dönmüştük. Yarın ise Mehmet'in annesinin yanına gidecektik. Duş alıp yatağa uzandım. Daha 3 gün önce bir yiğidin naaşı kucağımdaydı. Tek aşkı vatan, bayrak olan bir yiğit.
Telefonum titremeye başladı. "Efendim.", "Kulağından çeksen mi telefonu?", "Pardon." gözlerimi silip ayağa kalktım. Masama oturup telefonu karşıma sabitledim. " Nasılsın?" dedim halsizce. "Ben iyiyim de sen kötü gözüküyorsun. Bir şey mi oldu?" gözlerimi kapatıp elimi yanağıma koydum. "Ateş, bir şey yok.. Biliyorsun son olaylar.", "Bade ne oldu son olay ne?"," 3 gün önce. Görevde çatışma çıktı. Bir yiğit verdim kucağımda. Kendine müdahale etmemi istemedi. Şehitlik beni bıraksa ben onu bırakmam dedi. Hiçbir şey yapamadım... " dedim."En yüksek mertebeye ulaştı. Peygamber efendimizin komşusu oldu. Şuan o en iyi yerde Bade. " dedi. Kafamı salladım." Ateş. Yarın annesinin yanına gideceğim. Beni tembihledi. " ayağa kalktım ve parkamın yanına ilerledim. Cebinden künyeyi aldım. "Bunu annesine vermemi istedi. Onu iyi gördüm mutluydu. Dememi istedi." elimi başıma koyup kafamı eğdim. "Bade yapma böyle. Tamam.", " Ben nasıl derim annesine Ateş? Oğlun kahpe bir çatışmada şehit olurken mutluydu diye. O kadar cesaretim yok.","Bade biz polisiz, askeriz. Bu durumlara alışman gerekiyor artık. Soğukkanlı olmalısın. Namlu ucundayız, her an bir şey olabilir. Cesaretini topla." dedi derin bir nefes alarak. "Tamam." dedim ve saçlarımı geriye itip tepeden topladım. Ellerimde gözlerimi sildim. "Yarın annesinin karşısında benim asenam gibi dur. Başını yere eğme. Güçlü dur. Sana güveniyorum." dedi gülümseyerek. "Ateş.", "Hım.", "Teşekkür ederim. Seni seviyorum.", "Bende seni güzelim. Şimdi git yemeğini ye. Ve güzelce dinlen. Yarın eve dönünce de ara mutlaka." kafamı salladım. Öpücük atıp kapattım.
_________________

"Oy kızım. - Kalbini göstererek- Burası yanıyor kızım, burası. Ben evladımı böyle mi gönderdim onlara? Onlar niye böyle yolladılar evine. Annesinin kuzusunu." dedi dizlerine yavaşça vurarak. Yüzbaşı Kerem' de buradaydı. Kafamı kaldırıp ona baktım. "Teyzem, annem." dedim ve elini tuttum. "Bak bunu Mehmet bana verdi. Dedi ki bunu anneme ver, selamımı söyle.", "Gördün mü sen kınalı kuzumu kızım? Nasıldı? Ben göremedim izin vermediler kızım, izin vermediler. Ben onu göremedim son defa." dedi elimi sıkarak. Göz yaşlarımı tutamadım. " Askerlik işte. Gördüm annem. Benim yanımdaydı. Gülümsüyordu. Gökyüzüne bakıp gülümsüyordu annem. Üzülmesin annem dedi." dedim. Bana sarıldı. "Oyy kınalı kuzum oy." dedi gözlerini silerek. Kafamı salladım. Ellerini tutup öptüm. " Annem. Sen varya bir yiğit, bir aslan doğurmuşsun. Ben sana kendini üzme,ağlama vb. Şeyler söylemeyeceğim.. Bende yaşadım bu durumu. Ama metanetli olun annem. Biz bir ölür bin diriliriz evelallah." dedim ve ayağa kalktım. Elini öpüp sarıldım. "Biz buralardayız. Ben size kartımı vereyim. Bir ihtiyacınız olduğunda ya da dertleşmek bile isterseniz arayın beni.", "Sağol kızım. Sağol. Allahım benim kınalı kuzumu aldı ama sizleri korusun. Diyecek bir şey bulamıyorum artık. VATAN SAĞ OLSUN." gülümsedim ve kartımı uzattım. Alıp masasına koydu. Bizimkilerde gelip teyzenin elinden öptükten sonra dışarı çıktık. Ben hala biraz topallıyordum. Parkamın fermuarını açtım" Daraldım. " dedim gözlerimi silip.
" Hadi gidelim artık. Yapacağımız bir şey kalmadı. " dedi Adnan abi. Kafamızı salladık. Kobraya bindik. Kaya öne geçip aracı çalıştırdı.
______________________

" Müdürüm, şehidimizin ailesini ziyaret ettik. Şimdi ne yapalım?"," Serbestsiniz kızım. Evinize gidin hatta. " dedi kafamı salladım. Arkamı dönüp kapıya ilerledim ki "Bade.", "Efendim müdürüm?", "Ayağına ne oldu senin?" elimi enseme koyarak "Şey müdürüm. Ben o günkü çatışmada 3. Kattan aşağı atladım da.", "Ne?! Deli misin kızım sen? Git çabuk hastaneye. Allahım yarabbim." dedi kızarak. "Müdürüm bir şeyim yok gerçekten. Zorlamasa-", "Hastaneye Bade!" dedi. Baş selamı vererek "Emredersiniz müdürüm." dedim ve çıktım. O sırada kapının önünden geçen Baran'ı tuttum. Kolunun altına girdim. "Müdür hastaneye dedi.","Uçuralım o zaman amirim." dedi. Bekleme salonuna geldiğimizde "Abiler, ben hastaneye gidiyorum. Buralar size emanet. " dedim gülerek. "Hayırdır?" DEDİ Murat abi. " Ya ben o çatışmada çatıdan atladım." dedim. Diğer timdekiler ağzı açık bakıyorlardı. Bizimkilerde gülüyordu. "Bir akıllımız yok. Yürü hadi." dedi Adnan abi. "Yok abi Baran ile gidiyorum. Siz zahmet etmeyin." dedim. Elimle hadi işareti yaptım.
___________