35.BÖLÜM

914 40 10
                                    

Medyadaki Zeus.
İyi okumalar....

Suratıma değen ıslaklıkla gözlerimi açmaya çalıştım ama açamadım "Ateş yapma." dedim ama hala yapıyordu. "Ateş!?" dedim ve kalktım birden. Karşımda Zeus'u görünce şaşırdım. Yanağımı sildim "Ateş ha?" dedi Ateş yanağımı öperek. "Yaa bu çok tatlı." dedim iki elimle köpeğin yüzünü severek. Birden üzerime atlayınca geriye doğru yaslandım. Kafasını karnıma götürüyordu. "Ahahaha Ateş yaaa. Bu çok tatlı." dedim. "Eee ne de olsa benim köpeğim." dedi. "Iyy pis egoist." dedim.

3 saat sonra....

"Ateş durur musun bir ya?" dedim iki saattir elimi sıkan Ateş'e dönüp. Hastaneye gelmiştik. Bebeşin cinsiyetini öğrenecektik.
"Ne yapayım kızım, heyecanlandım." dedi anlımdna öpüp. "Bade Ceylan." içeriden çağıran hemşireyle ayaklanıp içeriye girdik. "Hoşgeldiniz.", "Hoşbulduk doktor bey.", "Evet bugün cinsiyetini öğrenecektik. Gelin şöyle uzanın bakalım." deid doktor. Kafamı sallayıp uzandım sedyeye. Karnımı açtım. Jeli döküp cihazı gezdirmeye başladı. "Hadi ama, elini çek lütfen." diye mırıldandı doktor. "Gördüm. Tamamdır, resimlerini alalım ablası." dedi hemşireye dönüp. " Evet doktor bey?" dedi Ateş. Karnımı silip doğruldum. "Prensesimiz geliyor." dedi doktor. " Allaaah bee!" dedi Ateş bana sarılırken. Gözlerim ve ağzım şaşkınlıkla açılırken "Ateş tamam. Sakin ol." dedim gülerek. "Hayırlı olsun, buyruk bunlarda resimlerimiz. Artık ayda iki kez kontrole geleceksiniz.", " Tamam doktor bey. İyi günler.", "Size de." dedi. Dışarı çıktık. " Kızım oluyor be, kızım. Çok şükür allahım." dedi Ateş tek koluyla sarılıp. Güldüm. " Hadi anneannesinş gidelim." dedi Ateş arabı çalıştırıp. Kafamı salladım. Mutluluktan dilim tutulmuş gibiydi aslında. Her zaman kız çocuğu sahibi olmak istemiştim. " Yaaa benim kızım oluyor!" dedim gülerek." Eveet birtanem, kızımız oluyor." dedi Ateş elimi öpüp.

6 ay sonra...

" Ee şimdi bunlar görevden ne zaman gelecek?" diye soran Melek'e döndüm kucağındaki minik Alparslan 'ı emziriyordu. " Bilmiyorum ki? Ne yapıyorlar acaba? Arasak mı?", " Arasana." dedi Melek. Kafamı sallayıp telefondan Ateş'i bulup aramaya başladım. İkinci çalışta açtı." Efendim canım. "," Ne yapıyorsunuz?", " Görev bitti. Akşama doğru geleceğiz inşallah. Meleğim ne yapıyor?"," İyi iyi babası. Çok geç mi gelirsin yoksa 2-3 saate falan mı?", " Hiç bilmiyorum canım." dedi. " Hmm. Özledik seni ama bi-Ahhhh!", " Bade, Bade iyi misin BADE! " diye bağırıyordu Ateş telefonda. Kucağımda kafası olan Zeus birden zıpladı. Telefonu bıraktım "Ahh!" İçeriden koşarak gelen Melek önümde durdu." Bade ne oldu? Lan ne oluyor?!" dedi ve karnıma baktı. "Melek, Melek geliyor. Bebek geliyor Melek!? AHH!", " Tamam dur ambulansı arıyorum. Derin nefes al,ver. Al ver- Alo..... Sokak acil ambulans. Kardeşimin suyu geldi. Acil." dedi ve annemi aradı. " Kızım dur biraz daha ya. Babanı bekleseydin ya. Ahh!!" dedim karnımı tutarak." Bade çanta nerede? " diye sordu Melek." Yukarıda. AHH! ". Elinde çantayla indi ve kapı çaldı. Elinde sedye ile içeri girenler beni sedyeye yatırdı." Ahhh, Melek, Ateş'e haber ver. Ahh! " dedim derin nefes alıp vermeye çalışırken.
________________

Hastaneye girmiştik." Anne hayır, Ateş gelmeden doğurmam. Hayır." dedim kafamı sallayarak. " Kızım deli misin sen? Ne demek Ateş gelmeden doğurmam?" deid annem sinirli sinirli bakarak." Anne bu zamanı hayal ediyordu hep. Hayır olmaz." dedim. "Bade hanım verdiğimiz ilacın etkisi geçtiğinde sizi doğuma almamız lazım.", "Ne kadar süre kaldı kızım?" dedi annem. "Yaklaşık 10,20 dakika içinde bitecek." dedi hemşire. "Kızım lütfen.", " Melek Ateş'i arar mısın?" dedim ona dönüp. Kafasını salladı. "Alo." dedim. "Bade güzelim iyi misiniz?", " Ateş birazdan doğum başlayacakmış. Ben sen olmadan doğurmak istemiyorum Ateş. Sen hep bunun hayalini kuruyordun. Yanımda olamazsan olmaz." dedim gözlerimi silerek. "Bade saçmalama. Giriyorsun hemen. Yetişmeye çalışıyorum. Son dakikasında da olsa yanına gireceğim güzelim tamam mı?", "Ateş....", "Hadi güzelim. Söz veriyorum. Yanında olacağım." dedi. "Söz verdin Ateş. Seni seviyorum. Unutma bunu." dedim ve telefonu kapattım. "Ahh!", "Ne oluyor hemşire?" dedi Melek. " İlacın etkisi gidiyor artık. Bade hanım doğuma gitmemiz gerek." kafamı salladım. "Annem, güzel kızım. Sizi bekliyor olacağız tamam mı yavrum?", "Seni seviyorum anne. Senide cadı." dedim zorla gülerek Melek'e. Sedyeyle DOĞUMHANE yazan yere girdik. İçeri girdiğimizde doktor hazır bir şekilde bekliyordu. "Kimler gelmiş, kimler gelmiş. Hadi bakalım Bade." dedi ve karnıma biraz bastırdı. " AHHH!", " Derin nefes alıp ıkınır mısın? Hadi Bade. Hadi." dedi. Ikınmaya başladım. Kendimi bıraktım. Derin derin nefes alıp veriyorum. "Hadi bir daha." dedi karnıma bastırıp. "Doktor bey gelmiyor bebek. Eğer biraz daha kalırsa nefessiz kalacak." dedi yanımda duran hemşire. "Ne oluyor? Bebeğime bir şey olmadı değil mi? Ha?", "Hayır Bade, biraz daha ıkın kızım hadi." dedi. Ben Ikınmaya başlayınca karnıma bastırdı. "Çıktı çıktı. Kafası çıktı." dedi yanımdaki hemşire elini çırpıp. O sırada kapı açıldı. İçeriye önlük ve maskeyle Ateş girdi. "Ateş..." dedim göz yaşlarım akarken. "Güzelim." dedi saçımı okşayıp. "Bade hadi bir kez daha." dedi. Dişlerimi sıkıp Ikınmaya başladım. İkimizinde göz yaşları birbirine karışmıştı artık. "Hadi Bade, çok az kaldı. Lütfen biraz daha." dedi ve karnıma bastırdı. "AHH!!" dedim ve ıkındım. O sırada bebek sesi geldi. Ateş ile gözlerimiz buluştu. "Eveeett geldi prensesimiz. Dur bakalım bağını keselim." dedi. Göbek bağını kestikten sonra kucağıma verdi. "Anneem." dedim elimle tenini okşayıp. Göz yaşlarım bu sefer mutluluktandı. " Şimdi almam lazım Bade hanım. Yapılması gereken aşıları, tahlilleri var." dedi kucağımdan alarak. Ateş yüzümü avuçlayarak anlımı öptü. " Hadi hayırlı olsun." dedi doktor bacaklarımı sedyeye doğru uzandırarak. " Teşekkür ederiz herşey için doktor bey.", "Ne demek, vazifemiz." dedi. "Ama şimdi Bade'nin uyuması gerek. Damar yolundan verin kızım." dedi hemşireye dönerek. Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladı. Ateş saçlarımı okşuyordu.
_____________

Uyandığımda normal odadaydım. Bizimkiler buradaydı. Baran yanıma koşup sarıldı. "En güzel anne uyanmış mı?" dedi tatlı tatlı. Kafamı salladım. Ateş yanıma gelip oturdu. "Güzelim.", "Ateş." dedim elimle yüzünü okşayarak. "Al bakalım." dedi annem elinde bebekle içeriye girerek. Yavaşça doğruldum. "Ateş biraz kaldırır mısın?" dedim yatağı göstermek. Kafasını sallayıp yatağı kaldırdı. Annem kucağıma verdi. "Annem. Kızım." dedim parmağımla yüzünü severek. " Sizi çok seviyorum. Her şeyden çok." dedi Ateş sarılarak. "Eee ismi ne olacak?" dedi Hiba, " Adnan abi okur musun?" dedim ona dönerek. " Ben ne anlarım kızım?" dedi. "Abi ya." dedim dudağımı büzerek. "Ver bakalım, ver." dedi kucağımdan alarak. "İsmi ne olacak?" Ateş ile birbirimize baktık. Kafasını salladı. "Eliz." dedim. Kulağına söyledikten sonra tekrar bana verdi. " Hadi biz çıkalım. Tekrardan hayırlı olsun fıstık. Ateş, kardeşim biz uğrarız sonra." dedi Murat abi herkesi çıkararak. Sadece annem ben ve Ateş kalmıştık. "Kızım emzirmen lazım biliyorsun değil mi?", "Valla daha önce hiç emzirmedim anne. Nerden bileyim?" dedim ona bakarak. " Dur, göstereyim o zaman." dedi yanıma gelerek. Ateş ayaklanıp "Ben çıkayım o zaman." dedi. "Oğlum olur mu öyle şey? Evde yanında hiç emzirmeyecek sanki." dedi annem geri oturtarak. Annem tişörtümü çıkardı. Ve bebeği biraz daha yakınlaştırarak nasıl tutacağımı gösterdi. Doğru şekilde tuttuktan sonra Eliz emmeye başladı. Gülümseyerek Ateş'e döndüm." Anladın değil mi? " kafamı salladım." Anladım annecim sağol. Ama garip hissettiriyor. " dedim gülerek. "Ben çıkıyorum o zaman. Bir şey olursa kafeteryadayım." dedi dışarı çıkarak. Ateş yanıma oturdu. " Çok küçük ve, çok tatlı. Değil mi?" dedim ona dönerek. " Aynı senin gibi annesi. Minik, tatlı ama güzeller güzeli." dedi eliyle yanağını okşayarak. " Ateş."," Efendim güzelim. "," Herşey için teşekkür ederim. " dedim kafamı göğsüne yaslayıp. "Asıl ben teşekkür ederim birtanem. Bana bu anı yaşattığın için. Bana bu prensesi verdiğin için. Kalbini bana açtığın için. Herşey için. Seni ve Eliz'imi çok seviyorum." dedi dudağıma buse kondurup. "Bende sizi." dedim...

İyi geceler canlar. Diğer bölüm final olacak sanırım. Hızlı geçmek zorunda kaldım çünkü kitap bitmek bilmezdi. Umarım beğenirsiniz. İyi geceler ve iyi okumalar 🖤🦅⚡

GÖKBÖRÜ |TAMAMLANDI|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin