GÖKBÖRÜ |TAMAMLANDI|

27.BÖLÜM

İyi okumalar...

Sıkı sıkı sarıldık birbirimize. "Bugünlük bana bu kadar mutluluk yeter bence." dedim ayrılarak. "Kız kalpten gidecek şimdi." dedi Murat abi. Güldük. Geri masaya oturduk. Parmağındaki yüzüğe baktım. Gülümsedim. Ateş'e dönüp "Sen hangi ara aldın yüzüğü?", " Ben almadım.", "Hı ? Nasıl yani?", "Baran ile anlaştık sen üzerini değiştirirken. O aldı." dedi elimi öpüp. "Anladım." dedim ve önümdeki humustan bir çatal aldım. "Sen sevmezdin humusu Bade abla." dedi Baran. Kafamı kaldırıp baktım. Güldüm. Kaya da omzuna vurup "Oğlum kadın hamile lan." dedi. "Sağ ol devrem. Ben zaten duymamıştım." dedi ve içeceğin yudumladı. Melek ile ikimiz onların bu haline güldük. Masada sadece biz gülünce bizimkilerde bizim halimize gülmeye başladılar.
______________

Üzerimi değiştirip yatağa uzandım. "Dur ben kaloriferin ısısını arttırayım." dedi ve aşağı indi. Bende tekrar şortlu pijama giydim. Çok sıcak olacaktı çünkü. Tekrar yatağa uzandım. Ateş kapıdan girip yanıma uzandı. Ben sırt üstü yatarken o bana dönmüş vaziyette eli ise karnımdaydı.
"Şimdi burada bizim miniğimiz mi var? " dedi gülümseyerek. Kafamı salladım. Yine gözlerim dolmuştu. Ne varki dolmasan. Ben önceden böyle değildim ki. Şimdi herşeye ağlar oldum. "Bade ağlama herşeye. Bak ne güzel bebeğimiz olacak. Evleniyoruz. Yani ne bileyim?" dedi karnımı okşarken. "Haklısın. İstemeden oluyor kusura bakma." dedim. Kendine çekip başımı öptü. " Ateş çok geç olmasın düğün. Karnım büyümeden. Ve zaten birlikte yaşıyoruz. Hemen yapalım." dedim gözlerine bakarak. Güldü. "Tamam bebeğim. Nasıl istersen? O zaman yarın gidip gün alalım." dedi. Kafamı salladım ve sarıldım. Gözlerimi kapatıp uykuya daldım.
Alarmın çalmasıyla kalktım. Gerilip esnedim. Sonra dönüp Ateş'in yanağından öptüm. "Günaydın." dedim gülümseyerek. "Günaydın güzelim." dedi esneyerek. Kalkıp dolabın karşısına geçip siyah kot, beyaz tişört ve yine siyah gömlek kombinimi yapıp saçlarımı ördüm. "Bade. Güzelim sen git. Bende eve uğruyayım. Kıyafetim kalmadı artık." dedi. Güldüm. "Peki. Akşam gelecek misin?", "Aslında bu konuyu konuşacaktım da. Vakit olmadı. Evlenince bende kalalım diyorum. O yüzden eşyalarını bize taşı.", "Peki bu mobilyalar falan ne olacak?", "Dağ evi alırız. Oraya taşırız ne dersin?" yanına gidip yanağını öptüm. "Mantıklı.", "Ee peki o zaman. Ben çıkıyorum. Görüşürüz hayatım." dedi yanağımdan öperek. Sonra eliyle karnımı okşayarak "Sana da görüşürüz babacım." dedi. Gülümsedim. Ateş gittikten sonra. Bende rimel ve parlatıcı sürdüm. Silahımı da belime taktım. Çantamı alıp çıktım. Bugün hava gayet güzeldi. Motoruma bindim. Çantamı önümdeki mini bagaja koydum ve silahımın kılıfını kapağını kontrol ettim. Kaza çıksın istemeyiz. Kasımı takıp, motoru çalıştırdım. "Hadi bakalım kızım. Dikkatli olalım." dedim ve gaza yüklendim. Eskisine göre biraz daha yavaş gidiyordum. Merkeze girince motoru uygun bir yere koyup kaskı elime aldım. İçeri doğru yürümeye başladım. Beni görenler hayırlı olsun diyordu. Yuh tüm timler mi duydu? Bekleme salonuna geçtim." Bir şey soracağım. - Biraz kısık sesle- Niye tüm daire başkanlığı biliyor benim hamile olduğumu?!" hepsi Baran'a bakıp geri bana döndü. " Ah Baran ah. Sana soracağım bunun hesabını ama. Sen merak etme. " dedim işaret parmağımı sallayarak. Ellerini iki yana kaldırarak" Özür dilerim abla. Lütfen. " dedi. Koğuşa giderek üzerimi değiştirdim. Tekrar salona geldiğimde oturup bağcıklarımı düzgün bağladım. Sonrada çay aldım." Selam herkese. " diyerek içeri giren Ateş elimden çayı aldı. Yanıma oturdu" Bak hep bunu yapıyorsun. Git al kendine ya. " dedim ayağa kalktım iki çay aldım. Ayrı pet bardağa şeker koyup tepsiyi aldım ve çıktım oradan. Melek'in odasına girdim." Devreem. Al bakalım. " dedim çayı uzatarak." Teşekkür ederim canım. " dedi. Bende sandalyeyi yanına çektim." Ne yapıyorsun? "," Kaşe basılacak dosyalar var. Ve imza gerektiren." dedi. "Tamam ver imzaları ben yaparım.", "Gerek yok valla-", "Ver Melek." elime 5 tane kalın dosya verdi. "Oha." dedim. Gülerek "İsimler altta yazıyor. Kolay gelsin devrem." dedi. Koluma baktığımda kalemim vardı. İlk dosyayı alarak çıktım. Giderken incelemeye başladım. Amirler vardı. İlk sayfadaki Kaan abinindi. Kapıyı çalarak girdim. "Abi. Günaydın imzalanacak dosyalar vardı." dedim uzatarak. "Ver bakalım." dedi. Kalemini alıp imzaladı. "Teşekkürler , kolay gelsin abi." dedim ve çıktım.
_________________
Son dosya Ateş'indi. Kapıyı çalarak girdim. Dosyayı uzattım ve kendimi koltuğa bıraktım. "Oy oy. Öldüm vallahi. Operasyon daha az yoruyor beni bu ne böyle." dedim mızmızlanarak. İmzalayıp yanıma geldi. Kaldırıp sarıldı. " Çok mu yoruldun?" dedi kafasını boynuma gömerek. Kafamı salladım. "Artık sizde böyle çalışacaksınız Bade hanım. Operasyon yok." dedi benden ayrılarak. Kafamı salladım üzgünce. "Bugün gün almaya gideceğiz unutma." dedi. Kafamı salladım. Sonra telefonum çalmaya başladı. Annem arıyordu. Kaşlarımı çattım. "Bir sorun mu var?", "Annem.", "Aç belki bir şey olmuştur." dedi yanıma gelerek. Derin nefes alıp açtım. "Efendim.", "Kızım..." ağlıyordu. "Niye ağlıyorsun ne oldu?", "Baban kızım...","Ne oldu babama. Adam gibi söylesene şunu!" dedim dosyayı koltuğa sertçe bırakarak. "Öldü.", "Ne?..","Kalp krizi geçirdi sabaha karşı. Kızım....", "Tamam ağlama anne. Ben gelene kadar asla gömülmesin. Son defa görmek istiyorum." dedim ve kapattım. Telefon elimden kayıp düştü. Dizlerim tutmadı. Yere doğru çöktüm. Ateş elimden tutup "Ne olmuş Bade?" göz yaşlarım akmaya başlamıştı. "Kim ölmüş Bade söylesene?!" "," Babam... " dedim ve ağlamaya başladım. Kendine çekip sarıldı. Hıçkırarak ağlıyordum. Aram ne kadar bozuk olsada o benim babamdı. Polis okuluna girebilmem için çok destek çıkmıştı annemin aksine. Her zaman bana sarılır " Sen anneni boşver kızım. Ben yanındayım. " derdi. Şimdi o da olmayacaktı. "Kalk hadi elini yüzünü yıkayalım güzelim. Hadi." deyip beni kaldırdı. Elini belime koyup göz yaşlarımı sildi. Yüzümü yıkadıktan sonra müdürün yanına gitti. Tim yanıma geldi. "Başın sağ olsun kardeşim. Dikkat et kendine. İki canlısın." dedi Adnan abi. Yanıma gelip sarıldı. Kafamı salladım. Hepsi baş sağlığı dileklerini ilettikten sonra eve geçtik. Ateş kendi evine gidip geleceğini söyledi. Valize kıyafetlerimi koyup bende üzerimi değiştirdim. Tam çıkarken silahımı unuttuğumu hatırladım. Gidip silahımı aldım. Bir kaç tane şarjörde çantama koydum. Kapının açılma sesi geldiğinde bende aşağı doğru ilerledim. "Bırak ben alırım valizi." dedi. Kafamı yavaşça sallayıp aşağı indim. Spor ayakkabılarımı giyindim. Çantamı alıp çıktım. "Ateş motorum nerede?", "Baran da. Baran da kalacak." dedi. Kafamı salladım. Arabaya bindim. İlerlemeye başladık. Tekrar telefonum çalmaya başladı. Savaş arıyordu. "Efendim.", "Canım. Mehmet amca... Vefat mı etti?", " Evet Savaş...", "Başın sağ olsun kardeşim. İzin alabilirsem gelmeye çalışırım.", "Önemli değil. Sağol aradığın için." dedim göz yaşlarımı akıtmamak için direniyordum. Görüşürüz deyip kapattık telefonu. Ateş elimi tutup öptü. Bende koltukta bacaklarımı kendime çektim. Ve ona döndüm. Fakat silah rahatsız ettiği için çıkarıp öne koydum. "Ben babam öldüğünde, operasyondaydım. Kimse bildiği halde hiçbir şey söylememiş. Geri döndüğümüzde söylediler. Gömmüşler bile. Son kez göremedim. Ama sen... şanslısın. Üzülme diyemem. Babadır elbet üzüleceksin. Ama yıpratma kendini sevgilim. Karnındaki bebeğimizide düşün. " dedi ve yine elimi öptü. Ben yine ağlıyordum." Hadi biraz dinlen daha yolumuz uzun. " dedi. Kafamı salladım. Gözlerimi silip kafamı geriye yasladım. Ama uyuyamıyordum. Babamın son hali geliyordu gözümün önüne." Ateş. " dedim kısık sesle." Efendim güzelim.", "Torununu göremeyecek değil mi?", "Hayır birtanem. Onlar bedenen yanımızda olmasada bizimleler. Elbet görür..." dedi elini yanağıma koydu. Elini tuttum. Son gördüğüm tabela ile kafamı geriye yasladım. 'İzmir ⬇️'
_____________