Κεφάλαιο δεκαοκτώ⚰️

69 9 0
                                    

«Μια αγνή καρδιά, μπορεί να φέρει το φως σε κάθε σκοτάδι» - Λία Τσέλεστερ

                                   ~ • ~

Διασχίσαμε τα νερά προσεχτικά, δίχως να βραχούν τα ρούχα μας ώσπου φτάσαμε στην είσοδο. Εκεί, άπλωσα το χέρι μου διστακτικά, διαπερνώντας το μέσα από το φως. Από την άλλη πλευρά ένιωσα ένα κρύο αεράκι να με περιβάλει. Έτσι, απέσυρα βιαστικά το χέρι μου και πάτησα μέσα στην πύλη. Η Λία με ακολούθησε με εξίσου διστακτικές κινήσεις, και τότε η είσοδος πίσω μας έκλεισε μονομιάς.

Πήγα να κάνω ένα βήμα προς τα μπροστά, αλλά κατέληξα να σκονταφτώ. Το πρόσωπο μου ήρθε σε επαφή με το έδαφος. Ωστόσο δεν ένιωσα πόνο, παρά μονάχα μια ψύχρα. Ανασήκωσα το σώμα μου, και άγγιξα το μάγουλο μου νιώθοντας κάτι μαλακό και κρύο. Κάτι σαν χιόνι. Κοίταξα προς τα κάτω και βρήκα τα πάντα κάτασπρα και χιονισμένα. Κάθε ίχνος της φύσης είχε καλυφθεί από παχιές χιονονιφάδες.

Σηκώθηκα όρθια, και αφού τίναξα τα χιόνια από τα ρούχα μου, τύλιξα τα χέρια γύρω από την λεκάνη μου. Ολόκληρο το κορμί μου έτρεμε από το κρύο, ενώ τα πάντα γύρω μας ήταν παγωμένα. Το μέρος ήταν άδειο, με μονάχα μια λίμνη σε μια γωνία, η οποία ήταν και αυτή παγωμένη. Βαδίσαμε προς αυτήν ενώ ταυτόχρονα κοιτούσαμε γύρω μας για κάποιο σημάδι οικισμού. Δυστυχώς δεν υπήρχε τίποτα, μονάχα τα ίχνη από τις πατημασιές μας.

«Είναι ανώφελο. Δεν υπάρχει τίποτα εδώ» σχολίασα απογοητευμένη

«Μην απελπίζεσαι Κάθριν, είμαι σίγουρη πως κάτι υπάρχει. Απλώς δε το βλέπουμε» είπε γλυκά και συνέχισε να ψάχνει για κάποιο στοιχείο

Τότε παρατήρησα κάτι να αστράφτει στην λίμνη. Γονάτισα από πάνω της και έμεινα να την κοιτάζω. Η λάμψη έγινε πιο δυνατή και στην συνέχεια εξαφανίστηκε στα βάθη του νερού.

«Εε Λία;» Μουρμούρισα

«Ναι;»

«Νομίζω πως υπάρχει κάτι κάτω από την λίμνη»

«Τι πράγμα;»

Απορημένη με το σχόλιο μου, άγγιξε την παγωμένη επιφάνεια και την εξέτασε με μεγάλη προσοχή. Η έκφραση του προσώπου της άλλαξε σε έκπληκτη καθώς στάθηκε στα πόδια της ξανά.

«Δώσε μου λίγο το μαχαίρι σου» διέταξε

«Έλα, πάρε το» είπα ενώ της το παρέδιδα

Χάβεργκορτ: Οι ψίθυροι του παρελθόντοςWhere stories live. Discover now