Κεφάλαιο εικοσιδύο⚰️

61 7 1
                                    

«Δεν έχει σημασία τι δυνάμεις και τι όπλα κουβαλάμε. Η δύναμη μας πηγάζει από την καρδιά» - Ρόμπερτ Άβερνοφ

~ • ~

Αφού εξηγήσαμε και περιγράψαμε συνοπτικά στην Σάρον τι έγινε και που βρισκόταν, την οδηγήσαμε σε ένα από τα απομακρυσμένα δωμάτια για να ξεκουραστεί. Πριν εξέλθουμε από το χώρο, σφραγίσαμε το παράθυρο με ξύλα και την βάλαμε να κλειδώσει έτσι ώστε να είναι πιο ασφαλής.

Έπειτα βαδίσαμε προς το χώρο που κρατιόταν ο Ρόμπερτ. Όταν μπήκαμε μέσα είχε λιποθυμήσει λόγω ισχυρής αιμορραγίας. Αφού έδιωξα τους μαθητές, έκλεισα την πόρτα και άφησα την Λία να κάνει την δουλειά της. Εκείνη τοποθέτησε τα χέρια της στην πληγή του και ψιθύρισε μια σειρά από ακαταλαβίστικες λέξεις. Μόλις βγήκε ένα φως, σταμάτησε να μουρμουράει, και έτριψε το σημείο με καστορέλαιο. Υποτίθεται θα συνέβαλε στην ομαλότερη επούλωση της ουλής. 

«Μήπως να του επουλώσεις και το πρόσωπο;» Ρώτησα κάπως διστακτικά

«Θα δω τι μπορώ να κάνω»

Ξετύλιξε την γάζα και ένας μορφασμός αηδίας σε συνδυασμό με ανησυχία, κατέβαλε το πρόσωπο της.

«Είναι βαθιές» ψέλλισε και στην συνέχεια έτριψε τα σημεία ενώ ψιθύρισε ένα ξόρκι που δεν είχα ξανακούσει.

Την ώρα που το έκανε αυτό, ο δείκτης του ρολογιού έπαψε να κουνιέται, ενώ τα πάντα γύρω μου έμοιαζαν να χαν παγώσει όπως και η ίδια. Ξάφνου, οι δείκτες άρχισαν να γυρνούν με υψηλή ταχύτητα αντίστροφα. Όταν πλέον έπαψαν να κουνιούνται, κατέρρευσε στο πάτωμα, αδύναμη.

Αμέσως έσπευσα να την σηκώσω ενώ την κράταγα γερά, στηρίζοντας το χέρι μου γύρω από την μέση της.

«Λία;; Είσαι καλά; Με ακους;»

«Ναι»

«Τι έγινε.; Τι ήταν αυτό;»

«Ξόρκι χρονοστροφής»

«Χρονο- τι;» Μουρμούρισα μπερδεμένη

Στάθηκε στα πόδια της και με κάρφωσε με ένα βλέμμα παιχνιδιάρικο. Φαινόταν ότι ήθελε να με πειράξει σχετικά με την άγνοια μου όσον αφορά τα ξόρκια αλλά τελικά απλά εξήγησε δίχως να κοροϊδέψει.

«Είναι ξόρκι που επουλώνει την πληγή, με το να γυρνάει το χρόνο πίσω. Να την κάνει σαν καινούργια. Δεν αλλάζει τίποτε στους γύρω, παρά μονάχα τα παγώνει όλα.»

«Δεν ήξερα ότι υπάρχει τέτοιο ξόρκι»

«Υπάρχει αλλά δε μας διδάχθηκε. Έτυχε να ανακαλύψω στην αποθήκη της βιβλιοθήκης ένα βιβλίο των ιδρυτών. Ένα βιβλίο από μια νύμφη. Και είχε αρχαία ξόρκια λευκής μαγείας. Τα οποία είναι και εξαιρετικά αποτελεσματικά»

Χάβεργκορτ: Οι ψίθυροι του παρελθόντοςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora