«Πάντα πίστευα πως ήσασταν ένας μύθος. Ένας μύθος των παιδικών μου ιστοριών» - Ρόμπερτ Άβερνοφ
~ • ~
Προσπάθησα να σηκωθώ αλλά τα πόδια μου δεν άντεχαν. Το μόνο που άκουγα ήταν ένα ακατάπαυστο σφύριγμα σε συνδυασμό με βουητό. Λύγισα τα γόνατα μου ελαφρώς και τα αγκάλιασα προστατευτικά καθώς ένιωσα ένα χέρι να τυλίγεται γύρω μου. Σήκωσα το βλέμμα μου και βρήκα τον Άσερ να με κρατάει κοντά στο στέρνο του με μια τρομοκρατημένη έκφραση στο πρόσωπό του. Τα πάντα γύρω μας φλέγονταν. Το δέντρο στο οποίο είχε προηγουμένως ανεβεί ο Τρίσταν πλέον είχε γίνει κάρβουνο ενώ μια σειρά από φωτιές μας περιέβαλαν. Κάθε ίχνος φύσης στην αυλή είχε καταστραφεί από την πυρά. Ένιωθα τα σωθικά μου να ζεματούν και να τσούζουν από τον καπνό που είχα εισπνεύσει, με αποτέλεσμα να βήχω ακατάπαυστα.
Τότε μέσα από την ομίχλη του καπνού, κατάφερα να διακρίνω κάτι ασημένιο να λαμπυρίζει. Λεπτό προς λεπτό η λάμψη αυτή έρχονταν ολοένα και πιο κοντά. Όταν πια έφτασε σε απόσταση αναπνοής, αντίκρισα έναν άνδρα με ασημένια πανοπλία να στέκεται. Ήταν ψηλός και μυώδης με ένα σπαθί κρεμασμένο στη ζώνη του και μια περικεφαλαία που έκρυβε το πρόσωπο του. Με μια κίνηση τράβηξε το σπαθί από την θήκη του και το κόλλησε στους λαιμούς μας.
«Είστε και εσείς τσιράκια του Σίριους;» Είπε απειλητικά με την τραχιά φωνή του
«Ε-εμείς..» τραύλισε ο Άσερ και ένας δυνατός αέρας φύσηξε τα πάντα γύρω μας
Έστρεψα το βλέμμα μου προς τα πάνω και βρήκα την Αζέλ να πετάει με τον Ρόμπερτ επάνω της. Σταδιακά προσγειώθηκε στο έδαφος, ακριβώς δίπλα από τον άντρα με την πανοπλία. Ο άντρας αμέσως απέσυρε το όπλο του και έστρεψε την προσοχή του προς τον Ρόμπερτ. Ο Ρόμπερτ έβγαλε το τόξο του και σημάδεψε τον άντρα με μια αγριεμένη έκφραση.
«Ποιός είσαι και τι γυρεύεις εδώ;» Είπε, κάνοντας τον άντρα να βγάλει την περικεφαλαία του
«Ονομάζομαι Κέρκ Άνστελοτ. Από το τάγμα των..» ξεκίνησε να λέει μα μια φωνή τον διέκοψε
«Των Ντράγκορις»
Με ένα χτύπημα των παλαμών του τα πάντα γύρω μας έσβησαν ενώ ο καπνός εξαλείφθηκε. Ο Τρίσταν πλησίασε τον άγνωστο άντρα ονόματι Κέρκ και κοντοστάθηκε από μπροστά του κοιτάζοντας τον ανακριτικά.
«Ώστε γνωρίζεις το τάγμα» είπε ο Κέρκ
«Και εγώ το γνωρίζω το τάγμα. Νόμιζα όμως ότι ήσασταν ένας απλώς μύθος. Οι γονείς μου, έλεγαν πολλές ιστορίες σχετικά με εσάς και τα κατορθώματα σας» επέμβη ο Ρόμπερτ
«Κάτσε αυτό το έμβλημα. Είσαι μέλος των Ντράγκμπερτ» απάντησε ο Κέρκ ενώ χάιδεψε απαλά την Αζέλ
Τότε από πίσω του εμφανίστηκε ένας θαλασσί δράκος με καταγάλανα μάτια και μεγάλα φτερά. Φαινόταν ήρεμος και φιλικός έτσι κατάφερα να τον πλησιάσω.
«Πως τον λένε;» Ρώτησα
«Αζούρ. Για να καταλάβω. Δεν είστε σύμμαχοι του Σίριους;»
«Όχι είμαστε ακριβώς το αντίθετο. Οι εχθροί του. Μας καταδιώκει. Σκότωσε και άνθρωπο μας ενώ απήγαγε άλλους. Εδώ είναι το Χάβεργκορτ» είπε ο Τρίσταν αυστηρά.
«Ώστε αυτό είναι το διάσημο Χάβεργκορτ. Νόμιζα πως ήταν το καταφύγιο του Σίριους. Λυπάμαι για την επίθεση.»
«Να ρωτήσω κάτι. Τι είναι οι Ντράγκρορις;» Ρώτησε ο Άσερ
Ο Κέρκ έκατσε στο έδαφος και άφησε το κράνος του ακριβώς από δίπλα. Οι ξανθιές του μπούκλες απλώθηκαν στους ώμους του ενώ τα διαπεραστικά του γαλανά μάτια καρφώθηκαν πάνω στον Άσερ.
«Εμείς οι Ντράγκορις είμαστε το πολεμικό τάγμα του μεσαίωνα. Είμαστε και εμείς χρονοταξιδιώτες ακριβώς όπως και οι Ντράγκμπερτ. Μόνο που εμείς ήμασταν οι πρώτοι που δάμασαν δράκους. Ήμασταν οι διάλεκτοι του βασιλιά για την ευημερία όλων των βασιλείων. Με λίγα λόγια η Βασιλική φρουρά.»
«Υπάρχουν και άλλοι σαν εσένα;» Ρώτησε ο Ρόμπερτ
«Βέβαια. Κρύβονται όμως στο χωριό. Αποφεύγουμε την σύγκρουση με τον Σίριους όσο γίνεται. Και αυτό επειδή πήρε με το μέρος του αρκετούς από τους δράκους μας. Αφού βέβαια σκότωσε τους καβαλάρηδες τους»
«Από ότι φαίνεται κήρυξε πόλεμο σε όλες τις περιόδους και σε όλους τους κόσμους» ψέλλισα
«Κέρκ. Επέτρεψε μου να σε ξεναγήσω στην σχολή. Θα δεις πως το Χάβεργκορτ έχει πολλά να προσφέρει. Και θα ήταν χαρά μας να περιλάβουμε και το τάγμα στην λίστα με τους συμμάχους» είπε ο Τρίσταν ενώ ξεκίνησε να περπατά προς την είσοδο
Ο Κέρκ τον ακολούθησε σιωπηλός ενώ η Αζέλ έπαιζε και πετούσε γύρω από τον Αζούρ. Εγώ, ο Άσερ και ο Ρόμπερτ από την άλλη κατευθυνθήκαμε προς το εργαστήριο. Εκεί περίμενε ο Ρίκ για να μας δείξει τα δείγματα που είχε ετοιμάσει και τις μελέτες του. Με το που μπήκαμε μέσα βρήκαμε την Σάρον να προσπαθεί να του επιτεθεί. Στα χέρια του κρατούσε μια σύριγγα γεμάτη με ένα διαφανές, μωβ, υγρό.
«Τι είναι αυτό που κρατάς Ρικ;» Ρώτησα
«Θεωρώ το αντίδοτο. Βρήκα μερικά νεραιδοβότανα στην δυτική πλευρά του δάσους. Ήταν μονάχα λίγα και ξεραμένα οπότε δε κατάφερα να φτιάξω μεγάλη ποσότητα. Σε παρακαλώ κρατήστε την ακίνητη» εξήγησε
Ο Άσερ έπιασε την Σάρον από τους καρπούς και την κράτησε ακίνητη όσο ο Ρικ βύθισε την σύριγγα στις φλέβες του λαιμού της. Ένα δυνατό ουρλιαχτό διέφυγε από τα χείλη της και στην συνέχεια το σώμα της συγκρούστηκε με το έδαφος.
Τώρα τι έγινε;
أنت تقرأ
Χάβεργκορτ: Οι ψίθυροι του παρελθόντος
حركة (أكشن){Τρίτο βιβλίο της τριλογίας Χάβεργκορτ: παρακαλώ διαβάστε τα άλλα δυο πρώτα για την κατανόηση του. Θα τα βρειτε στο προφίλ μου} Δέκα χρόνια, είχαν περάσει δέκα χρόνια από τον θάνατο του μεγαλύτερου μάγου. Δέκα χρόνια από την ημέρα θανάτου του Ελίς...
