Κεφάλαιο τρία ⚰️

76 8 0
                                    

«Η φυλή μου σχεδόν καταστράφηκε. Η δική σας είναι η επόμενη» - Ρόμπερτ Άβερνοφ

                                  ~ • ~

Προσπάθησα να τραβήξω την προσοχή των υπολοίπων αλλά ήταν αφηρημένοι στις δικιές τους συζητήσεις και διαφωνίες. Έτσι αποφάσισα να πάω μόνη μου να δω τι γίνεται στο δάσος. Έκρυψα ένα μαχαίρι στο εσωτερικό της αρβύλας και ξεκίνησα να περπατάω προς τα εκεί. Όσο πιο πολύ πλησίαζα τόσο πιο έντονα γίνονταν τα ίχνη του καπνού. Ξάφνου, συνάντησα ένα δέντρο κατάμαυρο, με σπασμένα κλαδιά και μια πληθώρα από στάχτες γύρω του, ενώ από πίσω του φυσούσε ένα σύννεφο ομίχλης.

Μια έντονη μυρωδιά καμμένου διαπέρασε τα ρουθούνια μου και με βιαστικές κινήσεις εισήλθα στην ομίχλη και τον καπνό. Η όραση μου έγινε θολή μονομιάς και τα ρουθούνια μου έτσουζαν από το κάψιμο. Τότε ένα δυνατό μουγκρητό διαπέρασε την ακοή μου και καθώς βημάτισα προς τα εκεί από όπου και ακούστηκε, το πόδι μου συγκρούστηκε με κάτι σκληρό. Άπλωσα το χέρι μου στο αντικείμενο, και ξεκίνησα να το χαϊδεύω επεξεργαζόντας την υφή του. Ήταν τραχιά και σκληρή, μέ κάτι σαν λέπια να προεξέχουν. Ξαφνιασμένη έκανα ένα βήμα προς τα πίσω ώσπου ένιωσα κάτι να τυλίγεται γύρω από τον αστράγαλο μου.

Προτού προλάβω να αντιδράσω, ένιωσα το σώμα μου να υψώνεται στον αέρα και στην συνέχεια να κρέμεται ανάποδα από το κλαδί ενός δέντρου. Κοίταξα το πόδι μου και τότε βρήκα ένα σκοινί δεμένο γύρω του. Όταν το βλέμμα μου συνάντησε το έδαφος ξανά, ένα ρίγος διαπέρασε κάθε σπόνδυλο της ραχοκοκαλιάς μου. Στο χώμα κείτονταν ένας μισοκοιμισμένος δράκος, με κάτασπρο δέρμα και γκρίζα λέπια κατά μήκος της ραχοκοκαλιάς και της ουράς του. Το στόμα του ήταν δεμένο με δερμάτινα σκοινιά ενώ ανάμεσα στα φτερά του υπήρχε μια σέλα που συνδέονταν με τα χαλινάρια του στόματος του.

«Βοήθεια!! Τρίσταν!! Ρικ!! Λία!! Ας με βοηθήσει κάποιος!!» Ούρλιαξα όσο πιο δυνατά μπορούσα

Τότε ένιωσα ένα χέρι να καλύπτει το στόμα μου και στρέφοντας την προσοχή μου στα δεξιά, αντίκρισα δυο γκρίζα μάτια να με παρατηρούν μέσα από μια ολόμαυρη μάσκα. Αμέσως άρχισα να παλεύω να ελευθερωθώ καθώς το άτομο έβγαλε ένα μαχαιράκι από την τσέπη του. Ωστόσο αντί να με χαράξει, άρχισε να κόβει το σκοινί μου, με αποτέλεσμα να συγκρουστώ με το βραχώδες έδαφος. Αφού συνήλθα από το πέσιμο και τον πόνο, έλυσα ότι είχε απομείνει γύρω από τον αστράγαλο μου, και το πέταξα σε ένα θάμνο.

Χάβεργκορτ: Οι ψίθυροι του παρελθόντοςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora