Χάβεργκορτ: Οι ψίθυροι του παρελθόντος

Κεφάλαιο εικοσιτρία⚰️

«Η αγάπη γίνεται φόβος, φόβος για την απώλεια. Και αν η απώλεια μπλεχτεί με την εκδίκηση τότε καίγεσαι ολοσχερώς» - Λούσιους Φέϊτερ

~ • ~

Στο πρόσωπο μου δε μπορούσε να κρυφτεί η χαρά και η συγκίνηση. Σαν μικρό παιδί και ο Άσερ κι εγώ τρέξαμε στην αγκαλιά του. Τα δάκρυα μου κυλούσαν στα μάγουλα μου ακατάπαυστα, και εκείνος έσπευσε να τα σκουπίσει. Ωστόσο την ώρα που έτριβε το πρόσωπο μου, μια θλίψη κατέβαλε το δικό του.

«Είσαι τόσο χλωμή κι τόσο παγωμένη» ψιθύρισε με έναν τρόπο που υπονοούσε ότι είχε καταλάβει

«Δυστυχώς πάει καιρός από τότε που η καρδιά μου χτυπούσε ανθρώπινα» μουρμούρισα

«Τι συνέβη;»

«Ο Ελίς Μπλάκ συνέβει..τράβηξε χρόνια η ιστορία. Και από ότι βλέπεις είχαμε απώλειες» είπε ο Άσερ απογοητευμένος

«Όλα αυτά τα χρόνια..παγιδευτήκαμε σε πύλες που μας είχε οδηγήσει, παραπλανημένοι, ενώ δεν έφυγε ποτέ από εδώ..όλα αυτά τα χρόνια ήταν εδώ..και σας βρήκε..Συγγνώμη. Συγγνώμη που δεν ήμουν εκεί για σας» είπε ο Λούσιους με τρεμάμενη φωνή

«Δεν πειράζει, δε μπορούσες άλλωστε» είπα

«Μπαμπά, που είναι η μαμά;» Ρώτησε ο Άσερ και τότε τα μάτια του έλαμψαν με δάκρυα

«Η μαμά δε τα κατάφερε, ήταν η πρώτη που προσπάθησε με θάρρος να επιτεθεί στον Ελίς..έπεσε στην μάχη. Η απώλεια της με τάραξε τόσο πολύ σε βαθμό που πήγα να κυνηγήσω τον Ελίς με γυμνά χέρια. Θολωμένος από την επιθυμία να τον εκδικηθώ..» είπε καθώς σήκωσε τα μανίκια του, επιδεικνύοντας έτσι τα καψίματα και τις ουλές του «η μαμά σας, σας αγαπούσε όσο τίποτα άλλο. Πίστευε σε εσας και ανέκαθεν έλεγε πως όταν μεγαλώνατε θα γινόσασταν σπουδαίοι μαχητές» συνέχισε

Τότε έμπηξε το χέρι στην τσάντα του και τράβηξε έξω ένα κουτάκι. Ένα κουτάκι που έπαιζε μουσική. Το κούρδισε και μια γλυκιά μελωδία άρχισε να παίζει. Αυτή του νανουρίσματος μας.

«Η μητέρα σας λάτρευε από το τραγούδι» είπε καθώς μου παρέδωσε το κουτάκι

«Είναι υπέροχο» ψιθύρισα

Τον αγκαλιάσαμε ξανά όπως ακριβώς έκανε και η Λία με την μητέρα της. Ο Τρίσταν από την άλλη εξηγούσε στους Ρίτσενστον με απογοήτευση τι απέγινε ο Ντάνιελ. Οι γονείς του Ρικ οδηγήθηκαν στο νεκροταφείο, όπου και θρήνησαν με την ησυχία τους. Η μικρή μας επανασύνδεση, διακόπηκε από το Χαρτ.