Kar Tanesi/YarıTexting

42.Bölüm

Multimedia:Eylül
Keyifli okumalar🌸
~~~~~~~
Çatalımı elimde biraz daha sıktım. Bunu yapmak artık canımı yakmaya başlamıştı ve tek canımı yakan bu değildi üstelik.

Apar topar eve girdikten 5 dakika sonra kızlar da gelmiş, bana ne olduğunu sorsalar da cevap vermediğimi fark edince üstelememişlerdi. Üstlerini değiştirip aşağı indiklerinde tıpkı tahmin ettiğim gibi babamın hazırladığı sofraya oturmuştuk. Babam fazlasıyla neşeliydi, kızlar neşeliydi, Mert neşeliydi.

Bense vicdan azabından kıvranıyordum.

Tam kendimi hazırlayıp konuşacaktım ki o kadın geldi. Hiçbir şey olmamışçasına masaya geçip oturduktandan sonra babama güzel şeyler söyleyip kızları övdü, sonra yemeğini yemeye başladı. Ve ben yaklaşık 15 dakikadır buna katlanıyordum.

Ama artık yetmişti.

"Beni dinleyin."dedim düz sesimle çatalı tabağın içine fırlatarak. Herkesin bakışları aniden bana döndüğünde sadece tek bir yüzde telaş ifadesi vardı.

"Defneciğim? Bir sorun mu var kızım? Eğer öyleyse gel biz seninle anne-kız konuşalım."dediğinde alayla güldüm ama bu sinirden olan bir şeydi. Fazla sinirden.

"Kes sesini."dedim keskin bakışlarımı yüzüne dikerek. Babamın kaşları çatıldığında 'anneme' böyle davrandığım için olduğunu biliyordum. Umursamadım.

"Abla iyi misin?"diyen Mert'e döndüm sonra.

Değilim.

"Defnoş?"

"Defne?"diye aynı anda konuşan kızlara bile gülümseyemedim bu sefer. Sinirim gittikçe katlanıyordu.

"Bugün, okuldan dönerken bir şey oldu."dedim sakin çıkan sesimle. Sakindim ama bu nereye kadar sürerdi hiçbir fikrim yoktu. Yine de devam edeceğim sırada biri engel oldu.

"Kızım gel biz seninle-"

"Kes sesini dedim sana!"diye bağırdım ona dönerek. Gözleri doldu ama ben bunun yalan olduğunu biliyordum artık.

"Defne ne biçim konuşuyorsun annenle?"diyen babamla daha fazla sakin kalamayacağımı anladım ve sandalyemi devirerek ayağa kalktım. Benimle eş zamanlı olarak kızlar ve Mert de kalktığında babam kızarmaya başlamıştı.

"O benim annem değil! Bu kadın benim hiçbir şeyim değil!"dedim hiddetle elimi savurduğumda. Çarptığım bardak devrilip masada ses çıkarırken babam da ayağa kalktı.

"Bu tavrının bir açıklaması var mı kızım? Annene neler diyorsun öyle?"dediğinde sesindeki uyarıyı sezdim. Buraya kadardı.

"Annem öyle mi? Peki söylesene baba, anneler kızlarını hayal kırıklığına uğratıyor mu? Ya da başka evlerin köşelerinde kızlarına başka adamlarla yakalanıyor mu? Ben söyleyeyim, hayır! Ama ben bugün okuldan gelirken annem dediğim bu kadını başka bir adamla yakaladım, seni aldatırken yakaladım!"dedim sinirden kızardığını hissettiğim yüzümle bağırarak.

Hiddetle sarf ettiğim sözler biter bitmez babam donakalırken Mert'in yüzü kızarmaya, alnında bir damar atmaya başlamıştı. Kızlara zaten bakamıyordum sebepsiz yere utandığım için.