GEÇMEMİŞ | Texting

G|9

@bisognoso: Nasıl?

@bisognoso: Gerçekten soruyorum, nasıl?

@cankrn1: Sana bir daha bana yazma demiştim.

@cankrn1: Neden ısrarla yazmaya devam ediyorsun?

@bisognoso: Neden mi?

@bisognoso: Ne kadar pislik bir insan olduğunu unutmuşsun,

@bisognoso: Onu hatırlatmak için yazıyorum sana.

•Görüldü

Okulların açılmasına yalnızca dört gün kalmıştı. Dört gün. Nasıl bir şanssızdım ki onunla aynı üniversiteye düşmüştüm. Koskoca ülkede, başka üniversite yokmuş gibi.

Liseden bu yıl mezun olmuş, YKS'den güzel bir sıralama alarak tıp fakültesi kazanmıştım. Okulumu görmek için geldiğimde onu öğrenci işlerinde görmüştüm. Çok dua etmiştim ama iş işten geçeli çok olmuştu. O benimle aynı üniversitede mühendislik okuyordu.

Üzerinden yıllar geçmiş olmasına rağmen onu görünce yine de vücudumdan geçen tiksinme duygusunu hissetmiştim. Ondan tiksiniyordum. Sadece midemi bulandırıyordu. Yeni geldiğim şehirde hem etrafı biraz tanımak hem de neler yaptığını, hala aynı pislik olup olmadığını merak ettiğim için onu takip etmiştim.

O değişmişti. O çok değişmişti. Öyle ki iyi yönde bir gelişmeydi ama davranışlarında hala bir sahtelik vardı. Eskiden de sürekli gülümserdi ve iyiymiş gibi davranır insanları etkilerdi fakat yine de insanları sürekli alaya alır, aşağılardı. Kullanırdı. Sırf istediğini elde etmek için insanları kullanır sonra da çöp gibi ortaya atardı. Egoist davranır, herkesi kendinden aşağılarda görür ve herkesin ilk tercihi olduğunu düşünürdü. Öyleydi de, inkar edemezdim. Ama o halleri eskide kalmıştı. Kişiliğini belli etmişti bir kere. Asla ilk tercih olamazdı.

Şimdiyse tamamen geçmişteki benliği yokmuş gibi davranıyordu. Sanki hiç kalp kırmamış, hiç kimseyi incitmemiş gibi. Gerçekten de iyi, efendi, saygılı biriymiş gibi davranıyordu. Hayır, değildi. O unutmuş, yeni bir sayfa açmış olabilirdi lakin ben unutmuş değildim. Çevresinde tek bir eski arkadaşı, tanıdığı olmayan ona; geçmişini çok güzel bir şekilde hatırlatmalıydım. Bunu kendim için yapmalıydım. İşte sırf ona hatırlatmak için defalarca engellenmiş olmama rağmen ona yazmıştım. Hatırlatmak için.

Gözümün önüne geçmişten birkaç parça anı gelince sinirle başımı iki yana salladım ve elimdeki kahve fincanını sertçe masaya bırakıp hesabı ödedikten sonra, oturduğum kafeden ayrıldım.

Ondan sadece tiksinmiyordum. Nefret de ediyordum. Oysa o benim düşmanca olan duygularımı bile hak etmiyordu. O bir hiçti.

•mai passato e non passerà mai.

🌠