ကြင်ရာတော် ချန်အန်း The Rich And Honorable Chang An(MyanmarTranslation)(Unicode)

အပိုင်း (၃၀)

အပိုင်း (၃၀)

ပြောသည့်အတိုင်းပင် လက်တွေ့အကောင်အထည်ဖော်တော့သည်။ နောက်တနေ့ရောက်သည်နှင့် ရှီချန်အန်းသည် ယန်မောမော့တို့အားခေါ်ကာ သူတို့ ယခင်ကနေခဲ့သည့် ရွာငယ်လေးမှ တောခြံဝန်းဆီသို့ သွားလေသည်။ ထိုခြံဝန်းရှိလူများထဲမှ အားလုံးနီးပါးလှသောလူတွေသည် သူအား နိုင်ထက်စီးနင်းလုပ်ခဲ့သည်ဖြစ်လေရာ ရှီချန်အန်းသည် ထိုသူများအား အားလုံး အလုပ်ဖြုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ယန်မောမော့အား ကောင်းစွာ ပြုစုစောင့်ရှောက်၍ ယာတောခြံအား ကြည့်ရှုစီမံပေးမည့်လူတချို့အား ရှာဖွေအစားထိုးလို်က်သည်။

"သခင်လေး...ကြည့်ပါဦး...အဲ့ဒီစိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်စရာလူတွေ မရှိတော့တာနဲ့...ဒီခြံကြီးတခုလုံး ချက်ချင်း သာယာနာပျော်ဖွယ်ဖြစ်သွားလိုက်တာများ...လှလိုက်တာနော်..."

ယခုသည် ဆောင်းဦးနှောင်းပိုင်းသို့ ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်ခဲ့ပြီဖြစ်လေရာ ပြောပလှအောင် လှပသော ရှုမငြီးသည့်သဘာဝမြင်ကွင်းတို့ကား တဖြည်းဖြည်း ပျောက်ကွယ်စပြုနေပြီဖြစ်သည်။ သို့စေကာမူ...ဤခြံဝန်း၏အပြင်ဘက်တွင် မျှော်မဆုံးနိုင်အောင် ကျယ်ပြန့်လှသည့် စိုက်ခင်းနှင့် လယ်ကွင်းပြင်တွေ ရှိသည်။ ခြံဝန်း၏ပတ်ပတ်လည်တွင် အမြဲတမ်းစိမ်းစိုနေသည့် သစ်ပင်ကြီးငယ်များကလည်း ဝန်းရံပတ်ခြုံထားသေးသည်။ ခြံဝန်းထဲရှိ အဆောက်အဦး၊ အိမ်ငယ်များသည် သစ်သားဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသည်များဖြစ်ပြီး...ဘေးနားတွင်ကွေ့ကာကောက်ကာပတ်ရံထားသည့် လူသွားလမ်းငယ်လေးများမှာ ဆွတ်ဆွတ်ဖြူသော မြစ်ကျောက်တုံးငယ်များဖြင့် ပတ်စီပုံဖော်ထားသည်ဖြစ်သည်။ ထိုလမ်းလေး၏အနီးတဝိုက်တွင် သူ့ထက်ငါ အပြိုင်းအရိုင်း လွတ်လပ်စွာ ရှင်သန်ကြီးထွားနေသည့် တောရိုင်းမြက်ပင်၊ ပန်းမန်များကလည်း အစီအရီ အလှဆင်နေကြသလိုပင်။ ဤနေရာတွင် ဝမ်ရယ်အိမ်တော်ကဲ့သို့သော ခမ်းနားခြင်း၊ ကြီးကျယ်တောက်ပခြင်းများ မရှိပေမယ့်...တည်ငြိမ်အေးဆေးသည့် ပတ်ဝန်းကျင်၊ ပကာသနကင်းမဲ့သည့်အိမ်ငယ်များ၊ လွတ်လပ်သည့် သဘာဝအလှရှုခင်းများသည် သူ့နေရာနှင့်သူ ပနံရတင့်တယ်လှပေရာ...ကြည့်ရှုသူ၊ ရှိလေသူအပေါင်းတို့အား ဆိတ်ငြိမ်အေးချမ်းမှု၊ စိတ်နှလုံးချမ်းသာမှုတို့အား အပြည့်အဝ ခံစားရရှိစေနိုင်လေသည်။