ကြင်ရာတော် ချန်အန်း The Rich And Honorable Chang An(MyanmarTranslation)(Unicode)

အပိုင်း (၃၃)

အပိုင်း (၃၃)

နောက်တနေ့...။ ရှီချန်အန်း အိပ်ရာမှနိုးလာချိန်တွင်တော့ သူ၏ဘေးတွင်အိပ်နေခဲ့သော ရှောင်းချင်းယန့်သည် ထွက်သွားနှင့်ပြီဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရှီချန်အန်းသည် ထိုကိစ္စအား သူ မနေ့ညက အိမ်မက်မက်နေတာပဲဖြစ်ရမည်ဟုသာ မလွဲမသွေ သတ်မှတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။

သူ့အား နေ့တိုင်းလာ၍ ဂါဝရပြုစရာမလိုဟု မင်ယွိတို့အား ရှီချန်အန်း ပြောလိုက်သည့်အချိန်မှစ၍ မင်ယွိသည် ထိုစကားအတိုင်း အမှန်ပင် နေ့စဉ် ဂါဝရပြုခြင်းသာမက အခြားအချိန်များတွင်လည်း နောက်ထပ်လာ၍ ဂါဝရပြုနှုတ်ဆက်ခြင်းမရှိတော့ပေ။ ချင်ရှင်းတယောက်သာလျှင် သုံးရက်တခါဖြစ်စေ၊ ငါးရက်တခါတန်သည်ဖြစ်စေ သင့်တော်သလို လာရောက်၍ မနက်ခင်းအတွက် ဂါဝရပြုနှုတ်ဆက်လေ့ရှိသည်။ သို့်သော်...ယနေ့အတွက်တော့...။ရှီချန်အန်း အိပ်ရာမှနိုး၍ မျက်နှာသစ်၊ ပြင်ဆင်နေချိန်တွင် သူ့အား ကူညီလုပ်ဆောင်ပေးနေသည့် အစေခံမိန်းကလေးမှ စီ့ဖေးနှစ်ပါးသည် ရှီချန်အန်းနှင့်တွေ့ရန် အပြင်တွင် စောင့်ဆိုင်းလျက်ရှိနေသည်ဟု အသိပေးလျှောက်တင်လာခဲ့သည်။

ထိုအနောက်ဆောင်မှ အမျိုးသမီးများအား မည်သို့ကိုင်တွယ်ဆက်ဆံရမည်အား ရှီချန်အန်း တကယ်ပင် မသိတော့ပေ။ သူတို့ လာရခြင်းအကြောင်းသည် မနက်ခင်းဂါဝရပြုလို၍လာခြင်းမဟုတ်မှန်း ရှီချန်အန်း သိသည်။ သို့ဆိုပါက...ဒီကိုလာနေမယ့်အစား ကိုယ့်ခြံဝန်းထဲမှာပဲ ကိုယ့်ဘာသာ အေးအေးဆေးဆေး နေကြတာက ပိုမကောင်းဘူးလား...။ သူ အခုမှ အိပ်ရာနိုးကာစဖြစ်တာကြောင့် ဖန်းမောမော့သည် သူ၏အနားတွင် မရှိသေးပေ။ ထို့ကြောင့် ရှီချန်အန်းအနေဖြင့် ထိုနှစ်ယောက်အား သူကိုယ်တိုင်ထွက်တွေ့ရုံပဲရှိလေတော့သည်။

အဆိုပါအမျိုးသမီးနှစ်ဦးနှင့် သူမတို့၏နောက်လိုက်နောက်ပါ ယားထို၊မောမော့တစုမှ သူ့အား အရိုအသေပေး နှုတ်ဆက်ပြီးသည်နှင့် သူပင် စကားစဆိုရန် မလိုပေ။ သူတို့ဘက်မှနေ၍ သူတို့လာရခြင်းရည်ရွယ်ချက်အား စတင်ပြောဆိုလေတော့သည်။

"တကယ်လို့ ဝမ်ဖေးမှာ ကျွန်မတို့ညီအစ်မတွေကို ဝမ်ရယ်ဆီမှာ ခစားပြုစုခွင့်ပေးဖို့စိတ်ကူးမရှိဘူးဆိုရင်လဲ...ဘာလို့များ အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်နဲ့ အိပ်ခန်းဆောင်အလှည့်ကျအချိန်ဇယားတွေ ဘာတွေ လုပ်ပြနေရသေးတာလဲ...အခုကျတော့ ရက်တွေသာကြာလာတယ်...ဝမ်ရယ်က အခုထိ ဝမ်ဖေးရဲ့အဆောင်မှာပဲ နေ့တိုင်းနေနေတုန်းပဲ...ဝမ်ဖေးက အဲ့ဒီနေ့တုန်းက ကျွန်မတို့ညီအစ်မတွေကို ဟန်ဆောင်ပြပြီး လှည့်စားလိုက်တာလား..."