The Taste Of Revenge

TTOR: 8

CHASE's POV

NANDIDITO ako ngayon sa labas na'ng bahay ni Sofia. Dahil gusto ko maibalik sa kaniya ang lahat na'ng alala na meron siya. Gusto ko malaman sa kaniya ang sasabihin niya sa akin. Ang mga masasakit na salita.

Nagdoorbell na ako at pinagbuksan naman ako ni Tita. "Iho," saad niya. Napangiti naman ako at hindi na siya inantay na magsalita pumasok na ako at umupo sa sala nila. "Wala ka pa ding pinagbago, iho." Saad ni Tita.

"Salamat po, Tita." Saad ko. "Saan po si--"

"Mommy!" Napatingin ako sa labas na'ng may tumawag ka'y Tita. Nakaupo lang ako na'ng maayos. Umupo ako na'ng panlalaki at inayos ang polo ko. "Momm--" natigil ang sasabihin niya na'ng makita niya ako. "I-Ikaw na naman?" Saad niya sa akin.

Tumingin ako sa kaniya na may ngiti. "Yes ako na naman," kalmado'ng sabi ko. Tinaas ko pa ang kilay ko na'ng bahagya sabay wink.

"Ihh, tss.." nandidiring sabi niya. Napatawa naman ako at tumayo.

"Aalis na ho ako," saad ko. Tumayo na ako at nagbless na ka'y Tita. Kita ko naman sa mukha ni Sofia ang pagtataka. Napangisi na lang ako at lumabas na.

Pumunta na ako na'ng kotse at papasok na sana ako na'ng tawagin niya ang pangalan ko. "Chase!" Nakangiti naman ako'ng humarap sa kaniya na ngayon ay papalapit na sa akin.

"Bakit?" Taas kilay na sabi ko. Kita ko naman sa kaniya na hindi siya mapakali. "Wala naman pala eh, alis na 'ko." Saad ko at tumalikod na.

Isasarado ko na sana yung kotse na'ng pigilan niya. "Yes?" Nangingilid na luha'ng sabi ko.

"B-Bakit familiar yung m-mukha mo?" Utal na sabi niya. Hindi ako nakapagsalita at natupi ang bibig ko sa sinabi niya.

Tumayo ako at kunwari'ng kumunot ang noo bahagya pa ako'ng lumapit sa kaniya gamit ang katawan ko. "Familiar?" Tanong ko. "Hindi mo ba ako naaalala?" Nakangiting tanong ko sa kaniya.

"D-Dibale na," saad niya. Tatalikod na sana siya na'ng hilain ko siya at isandal sa kotse ko. "Alalahanin mo bawat detalye na'ng nakaraan mo, hmm.." saad ko at bahagya ko'ng ginulo ang buhok niya. "Pasok ka na du'n," saad ko. "Sofia!" Tawag ko sa kaniya. Napatingin siya sa akin na'ng nakakunot na noo. "Hihintayin ko bumalik ang mga alaala mo," saad ko.

Lalo naman siya'ng napakunot ang noo at bahagya'ng humarap sa akin. Agad agad na siya'ng pumasok sa bahay at agad sinarado ang pinto. Napangiti naman ako sa inasal niya.

'Hihintayin ko bumalik ang alaala mo hanggang sa maalala mo 'ko,'

Pumasok na ako sa kotse ko at pinaandar na ito. Bahagya pa ako'ng sumilip sa salamin na'ng kotse ko at sinilip ang bahay nila. Napailing na lang ako sabay ngiti. Sa tuwing inaalala ko ang mga nakaraan kung paano kami naging masaya ay lagi ako'ng napapangiti.

Tila'y para'ng may butterfly na lumilipad sa tiyan ko sa tuwing tatawagin ko siya'ng love, babe. Bumagsak na ang luha na kanina pa gusto'ng bumaba. Gustohin ko man na yakapin siya pero hindi muna ngayon. Gusto ko bumalik ang mga alaala niya na sandali na'ng nawala.

Alam ko'ng wala ako'ng kwentang boyfriend alam ko'ng selfish ako. Lagi ko na lang iniisip yung sarili. Hindi ko alam na nakakasakit na ako. Tuluyan na'ng bumagsak ang luha ko nanlalabo na din ang mga mata ko dahil sa luha.

Siguro! Siguro kung hindi kami naghiwalay hindi mangyayari sa kaniya ang lahat na'ng ito. Hindi siya magtatanong sa isip na kung bakit sino ba siya sa nakaraan niya. Ano ba'ng meron sa nakaraan niya. Lagi'ng nagtetext sa akin si Tita at sinasabi niya araw araw yung mga yun.